aug 18
	Hmmm…

… er gebeuren ráre dingen… zo om 2.43 ’s nachts…

jul 4
	Ooohhhhmmmm….

Gisterenavond weer ’n les van de zwangerschapscursus gehad. Was ’t overigens bíjna vergeten. Lag op bed ’n b’tje tv te loeren en tegelijkertijd ernstig in te storten dus wilde éigenlijk ’n tukkie gaan doen. Tot ik me dus ineens realiseerde dat ik daarheen moest… 5 minuten voordat ik ‘r moest zijn… Heb ‘r nog ff over zitten denken om ’t over te slaan maar omdat ik ‘r vanwege de vakantie de komende 2 weken ook al niet ben, leek me dat toch géén goed plan.

Dit keer hadden we ’t voor ’t eerst over de zogenaamde "puf-technieken". (ik dácht al, wanneer komt ’t? Dat leek me nou toch wel vrij essentieel om te weten) Door je neus ínademen en dan als ’n soort "stoomlocomotief" door je mond weer uitademen… pff pff pff pffffffff…. Uhuh… okay
Daarnaast werd ons ook geadviseerd om ’n soort "mantra" (dus geen tántra, wat ik eerder schreef) in je hoofd te nemen. Tja en dan komt tóch weer die recalcitrante puber in mij naar boven hé, ik kan ‘r níx aan doen! Ik zag me al helemaal liggen:

HET LEVEN IS WÉL LEUK!

HET LEVEN IS WÉL LEUK!

HET LEVEN IS WÉL LEUK!

Offeh…

"En van je héla hóla houdt ‘r de moed maar in…"

Maar verder neem ik die lessen écht wel héél serieus hoor!!!

apr 6
	Things that make you go Hmm…

Vanavond ’n b’tje zitten surfen naar allerlei “zwangere weblogs”. Via via kom je dan op diverse sites en lees je allerlei verhalen… de één is nét bevallen, de ánder is pas halverwege maar wéér ’n ander weet al, dat ’t binnenkort uitdraait op ’n miskraam…

Nou laat ik me niet zo snel gék maken, maar ik heb tóch zoiets van, hmm, laat deze week ’s ff héél snel voorbij gaan! Volgende week moeten we nl voor de 20 weken echo en ik kan gewoon niet wachten! Zoals élke aanstaande moeder wil ik nou eenmaal ff zéker weten dat/of alles góed gaat met m’n kindje.

Of ik reden heb om aan te nemen, dat ’t níet zo is? Neuh, ik geloof ’t niet. Maar ik lees wél allerlei verhalen om me heen van vrouwen die nét zover zijn als ik, en die ’t al zo goed voelen bewegen. Ik lig elke nacht zéér geconcentreerd met m’n handen op m’n buik, “vóel ik nou wat of verbeeld ik ’t me nou maar?!” Jah, wéét ík veel! Ik heb hier ook helemaal geen erváring mee, dus ik weet niet wat ik móet voelen! En daarnaast denk ik dan ook: bij mij zit ‘r zo’n enorm stootkussen omheen, hij of zij moet wel héél hard trappen om het dáár doorheen te kunnen voelen… (sommige moeders denken nu “wacht maar, juig níet te vroeg, het kómt vanzélf!!”)

Al die mensen ook, die roepen, oh jah, ik zie ’t al hoor, je hebt al écht ’n “zwanger buikje”. Terwijl ík dan denk, yeah right, nou, die speklaag had ik van mezélf ook al hoor! Okay okay, ik moet toegeven, als ik onder m’n navel zachtjes op m’n buik druk, dan voel je idd wel dat daar iets hards zit. Dat schijnt dan de baarmoeder te zijn. En ach, als je zo’n trendy buikband draagt, zie je er al gauw ‘héél zwanger’ uit.

Kan me nog góed herinneren, dat we de éérste x naar die verloskundige praktijk in Rotterdam moesten. Ik dacht, die dames hier gaan me straks vertellen, dat er helemaal nix in m’n buik zit en dat ik dus helemáál niet zwanger ben… De echo wees echter al vrij snel uit, dat er wel dégelijk iets zat en dat ik ’t me dus níet verbeeld had. Pfoei….

Maar goed, hoe zit ’t dan met dat aankomen??? Ik kom helemaal níx aan! Voor ’t éérst in m’n leven mág, nee, móet ik aankomen, en wat gebeurt er? Ik val juist áf! Normaliter zou ik daar héél erg blij mee zijn, want dat overkomt me maar zéér zelden, maar nú verbaast ’t me toch wel enigszins. Ohwell… gisterenavond stond ik op de weegschaal en ik geloof dat ik zowaar 6 ons ben aangekomen… van 76.1 naar 76.7!!! (en wéér zullen sommige vrouwen smalend lachen en denken “wacht jij maar meisje, this is only the beginning!!”)

Bij dezen dan de eerste ongegeneerde, ongecensuréérde buikfoto… nah, geloof me, mensen die me góed kennen, weten dat ik dit koddige welvaartsbuikje al járen van mezélf heb!!! (tóch, Gon???)

Ik ben ‘r overigens nog niet zeker van, of ik deze foto wel laat staan… blijf ’t tóch iets ráárs vinden… ráár en ’n héle lélijke, ondúidelijke foto…

Neeeeeee, ik héb geen zwangerschapsblues! Helemáál niet! Maar er zijn gewoon wel ’s van die dingen, waar je dan over nádenkt en… nah, “zorgen maakt” is ’n te groot woord… maar toch… op e.o.a. manier raakt ’t me wel, als ik die miskraam-berichten lees. Temeer omdat ’t bij mij eigenlijk allemaal zo gemakkelijk is gegaan… ik stopte met de pil, ben welgeteld nog 1x ongesteld geweest en daarna was ik gelijk zwanger! Sommige stellen doen ‘r járen over om überhaubt zwanger te raken!

Goed, ik denk dat ik maar lekker m’n mandje induik… dit gepieker helpt ook nix… of néé, écht piekeren is ’t ook niet. Gewoon: ’n b’tje simpel, realistisch nadenken! Dat kán, ik bedoel, ik mag geen alcohol dus ’t is géén dronkemansgeleuter! Volgende week die echo en ik ga ‘r maar gewoon vanuit dat alles goed en gezond is. Meer kan ik niet doen. (maar ik zal wél blij zijn als ’t daadwerkelijk wordt bevestigd! )

mrt 12
	U name it…

Ik heb ’t vermoeden dat we ‘r, qua námen aardig uit zijn. Heb Erik wél ernstig moeten overtuigen van de jongensnaam die ik in m’n hoofd heb. Ik roep al sinds m’n 17e, “als ik ooit ’n zoon krijg, dan gaat hij ……….. heten”. (jah, ga nou géén puntjes tellen en dáár iets op verzinnen, dat heeft geen zin, want dat klopt tóch niet!!!) Alle ándere jongensnamen zijn geinig, maar tóch niet zo mooi als díe, vind ik dus dát moet ’t gewoon worden.

Qua meisjesnamen had ik in ieder geval de eis, dat ’t níet op ’n -a- mocht eindigen. Dit, omdat de namen van de andere 3 kids al allemaal op ’n -a- eindigen. Da’s leuk, maar dan wil ik nú iets ánders. Nah, daar kon Erik zich wel in vinden. Maar gemakkelijker wordt ’t daardoor niet want ‘r zijn nou éénmaal ’n hóóp mooie (meisjes-)namen (vind ik) die op ’n -a- eindigen. Maargoed, hoe mooi ook, díe vallen absoluut af.

Ik had ook ’n meisjesnaam in m’n hoofd maar had daar ’n mínder sterk gevoel over dan wat ik met die jongensnaam heb. Erik vond dat níet zo mooi maar kwam met ’n variant waar ik wel mee kan leven… Nee, dat klopt niet wat ik zeg. Ik bedoel, dat vind ik ook mooi, want “waar ik wel mee kan leven” is niet goed genoeg.

Laat ik héél eerlijk zijn, ik zal ’t niet nalaten om nog verder om me heen te blijven kijken en luisteren naar meisjesnamen, en wie weet vinden we ‘r nog wel één, die we allebei wel nóg mooier vinden dan deze. Ik sta open voor suggesties maar laat ik je van te voren waarschuwen dat we érrug kritisch zijn. Hier ’n paar voorwaarden waar ’t aan moet voldoen:

* Het mag dus níet op ’n -a- eindigen

* Kort, ábsoluut niet langer dan 3 lettergrepen (liever korter!)

* Je moet ’t níet iedere x hoeven spellen, om zeker te weten, dat men ’t goed schrijft

* Géén Engelse / Amerikaanse namen
(zoals de Bridney’s, de Shakirah’s, Keyshah, Alishiah, Letisha, enz enz.)

* Géén hockeychicky-naam

* en ook ’t liefst níet zo’n populaire naam, waarbij je vrijwel zéker weet, dat ze later bij minstens 3 meisjes met dezelfde naam, in de klas zit

Verder ben ik érg benieuwd, dus kóm maar op!

mrt 4
	Gils gaat rijjuh…

Wat is ’t toch ’n súperstoer wijf maar/en* (*doorhalen wat niet van toepassing is) wat ben ik toch eigenlijk gruwelijk stinkend jaloers op haar! Wie? Margreet van Gils
Al járen doet deze (ehm… tja, ze is de 30 ook gepasseerd, dus:) vrouw dingen die ik zélf ook altijd graag had willen doen maar waar ik dan weer te schijterig offeh, te ehm… nah, ik denk met náme niet slim en/of diplomatiek genoeg, voor ben.

Ik kan me nog goed herinneren dat wij zo’n jaar of 7, 8 geleden beiden uitgenodigd waren voor ’n sollicitatiegesprek voor de functie van secretaresse van Paul vd Lugt, toenmalig zender-coördinator van 3FM. Mijn, hier niet nader te vermelden “toenmalige-contact-binnen-de-omroep”, had mij verzekerd, dat ik deze baan, via “dat contact”, tóch wel zou krijgen en dat het gesprek eigenlijk niet meer dan ’n formaliteit zou zijn. Helaas dacht de baas-to-be daar héél anders over en ging de baan naar Margreet. Ik báálde als ’n stekker maar ik heb ‘r later leren kennen als een ontzéttend leuk mens waar je érrug mee kan lachen dus ik gunde ’t haar wél van harte! We bleken zélfs ergens ver weg, nog familie van elkaar te zijn. (moeders: “Oh, komt ze uit Aalsmeer? van wie is’t ‘r ientje? ohjoh, da’s nog familie van je!”)

***HÚH??????***
Na een paar jaar was ze de desbetreffende functie zat en werd ze redactie-/productiemeisje/sitekick bij dat niet nader te noemen “contact-wat-mij-destijds-3fm-zou-binnenloodsen”. Sidekick… yep, zij wel. Ze paste er goed, ze is grappig, diplomatiek, gevat en laat zich zéker niet de hoek indrukken door te grote DJ-ego’s. Kortom: hélemaal goed!

In die jaren nam ze soms ’n aantal weken verlof om samen met haar vriendje Andy de meest avontuurlijke reizen te maken door India, Bangladesh enz… om dan ook vaak met de meest onverklaarbare ziektes terug te komen.

Margreet had, voor mijn gevoel, nooit gewoon ’n simpel griepje maar altijd de méést vage infecties e.d. wat altijd voor lichte paniek, doch grote hylariteit en goeie verhalen zorgde.

Ook de baan als sitekick was ze op ’n gegeven moment zat en, tot zéér groot ongenoegen van de desbetreffende DJ, heeft ze ook dáár haar baan opgezegd om, voorafgaand aan ’n heuze cursus autotechniek, met vriend en éigen LandCruser ’n trip te gaan maken door West Afrika… and again dacht ik… wow, zíj wel! ***ZUCHT***

Na haar vertrek van de radio, heb ik me bést met énige regelmaat afgevraagd hoe ’t toch met Margreet zou zijn. Temeer omdat men haar, bij voorgaande reizen, nog wel ’s telefonisch benaderde. Dan deed ze bijvoorbeeld ff ter plekke verslag vanuit ’n taxi in “Wokkiewokkiestan”. Wat uitmondde in de slappe lach aan béide kanten van de telefoon en daardoor weer ’n hylárisch radiomomentje. Maar ik héb ’t vermoeden dat ze dit keer, met haar vertrek, wel erg hard op tere DJ-“zieltjens” heeft getrapt, want ’t is completely “out of sight, out of mind”.

Gelukkig las ik laatst bij Roosmarijn dat ze tegenwoordig in Autoweek haar reisverslagen publiceren. Godzijdank hoef je dat ehm… altijd even bóeiende magazine níet steeds te kopen om op de hoogte te blijven maar kan je ’t ook gewoon op internet terugvinden. Héél erg leuk en beeldend geschreven. Je ziet ’t zó voor je. En ondanks dat ik ’n gezonde vorm van jaloezie maar moeilijk kan onderdrukken, dacht ik, djiezus, van Gils, wat gááf, wat bejje ’n ongelofelijk stoer wijf en wat ben ik súper trots op je!!! Ook dít gaat je weer hélemaal lukken! Kewl!

feb 7
	Bevallig?

Watervrouw en waterman krijgen kind… in ’t water!

Ik weet ’t, het duurt nog mínstens 29 weken (tenminste, als we uitgaan van de tabel die hierboven staat) maar ik zat tóch al ’s te mijmeren over hóe ik wil bevallen. Zo las ik iets over ’n waterbevalling en hoe dat verlichtend kan zijn tijdens deze ehm… pittige klus… en dáh bevált me wel… dus ik ben ’s op internet gaan zoeken…
zoals hier, en hier, en hier, deze site, of deze…
Moet ’t zelf allemaal nog ff goed doorlezen maar volgens mij is ’t wel ehm… soort van… relaxed (voor zover ’n bevalling relaxed kan zijn).

Toch, als je sommige sites dan weer leest, krijg ’t op e.o.a. manier weer ’n hoog “punnikjurk-gehalte”. Dát moet ik dan weer niet hebben. Ik wil gewoon in ’t water bevallen zónder dat gezweef en gedoe!

feb 2
	I used to believe…

Kwam via de site van Neel op ’n erg leuke site met verhalen van hoe je vroeger als kind dacht, dat bepaalde dingen in elkaar zaten…

Ik weet dat ík heel lang heb gedacht, dat een betaalcheque de waarde kreeg van het bedrag wat je erop schreef… dat wás misschien ook wel zo, maar ik realiseerde me dan weer níet, dat dat bedrag van je rekening werd afgeschreven… was nog vér voordat ik zélf cheques mocht uitschrijven hoor… tegen díe tijd was ik inmiddels wel uit deze mooie droom ontwaakt…

jan 28
	Picture it!

Vandaag m’n verjaardagscenten ingewisseld voor ’n nieuwe fotocamera. Net als vorig jaar maarreh… daar ben ik ’n tíkkie slordig mee omgegaan, dus die is ter ziele… Jah, schandálig hé! Ik wéét ’t!

Ennieweej, nu heb ik dus ’n nieuwe. Laten we eerlijk zijn, met m’n kindje op komst, moet je toch zéker ’n goeie camera hebben. En ik heb al váker mis gegrepen, dat ik ergens ’n foto van wilde maken, maar wat dus niet ging, omdat ik die vorige gesloopt had
En jah pap, dít x heb ik ‘r ’n tasje bij gekregen zodat ie béter beschermd blijft…
Heb nog géén foto’s kunnen maken maar daar gaat zéker héél snel verandering in komen… en misschien laat ik ze dan ook wel zien