Ja weet je, ik wílde er best ’n verhaaltje bij schrijven hoor maar ’t was nogal laat. Ik was al ff met die collage bezig geweest en toen bleek dat ik m niet goed had opgeslagen dus kon ik weer opnieuw beginnen :angry:

Maargoed, zaterdag zijn we dus ff bij ons op ’t winkelcentrum bij de Sint gaan kijken. Toen we aankwamen was ’t eigenlijk al bijna afgelopen (ik hobbel wel vaker achter de feiten aan) maar de Sint en z’n Pieten stonden er nog wel. Tja, als ‘r daadwerkelijk ’n strenge selectie zou moeten plaatsvinden voor al die hulpKlasen en hun gevolg, zoals zij opperde, dan had dit clubje het niet gehaald. Mijn gód wat ’n arremoede! In éérste instantie vond Jonne ’t nog wel interessant. En toen ik opperde om de Sint ’n hand te gaan geven, ging hij dat na wat lichte aarzeling wel doen. Hij gaf alleen niet zijn “begroetingshand” maar zijn “ik loop wel met je mee” -hand. En zo kon ik die foto maken maar als je goed kijkt, had ie dáár ook al ’n benepen koppie. Daarna kwam ie naast me staan, klemde zich om mijn been en wilde níx meer met deze oude man en zijn ongeïnteresseerde Dixieland combo’tje te maken hebben. “Ik vind Sinterklaas niet leuk!!!” En hoe vaak ik ook uitlegde dat je van deze goedheiligman állemaal cadeautje krijgt… Het maakte níx uit. Nou goed, als dít je beeld vormt over Sinterklaas, dan begrijp ik ’t ook wel.

Thuis aangekomen zijn we dus met haar recept van de kruidnoten aan de gang gegaan. In tegenstelling tot sommige mensen ;-), heb ik ’t wél goed gelezen alleen heb ik van álles het dubbele genomen. Dat was idd bést veel, dat we ’t geheel in 2en hebben gedeeld. Zondag hebben we de andere helft gebakken. Erg lekker hoor! Ben ‘r alleen wél achter dat ik ’t deeg óngebakken lekkerder vind, en Jonne volgens mij ook 😉 Maargoed, al met al hadden we bést behoorlijk wat kruidnoten. De buurvrouw, die ons normaliter altijd allerlei lekkere Turkse hapjes of (oerhollandse?) paprika’s uit eigen tuin brengt, kreeg ook ’n schaaltje.

’s Middags werd Jonne gruwelijk dwars… weet niet eens meer precies hoe ’t ging maarja… we hadden nou eenmaal al afgesproken dat hij z’n schoen mocht zetten… Dus ’s avonds werden zowel ’n laarsje van hém en ’n laarsje van Robin neergezet

Zondagochtendnacht kwam hij rond ’n uur of 5 onze kamer binnen en dook tussen ons in. Doet ie wel vaker de laatste tijd en vaak valt ie dan gewoon weer in slaap. Maar dit weekend no such luck :-S We hebben ’t kunnen rekken tot ’n uur of half 7. Nou mag ik over ’t algemeen ’s ochtends uitslapen en doet Erik vaak ’s middags nog ’n tukkie maar nu wilde ik natuurlijk mee naar beneden om zijn reactie te zien bij het zien van zijn gevulde schoen. Pfff, nah, dat ging lekker… in éérste instantie had ie ’t helemaal niet door. We moesten ‘m bijna met z’n neus op z’n laarsje duwen voordat meneer pas in de gaten had wat ‘r gaande was. En toen nóg zag hij in éérste instantie alleen maar de “door-het-paard-van-Sinterklaas-afgekloven”-winterpeen liggen. Uiteindelijk was hij dólblij met z’n Daisy (jah duh!) Zo blij dat hij tot ’n paar x toe door de brievenbus héél hard “DANK U SINTERKLAASJUHH” heeft geroepen 😉

Robin kreeg een Nijntje muziekdoosje en was daar ook heel blij mee. Al moet ik eerlijk toegeven dat ze ’t sinds de afgelopen dagen véél drukker met ándere dingen heeft. Ze heeft nog maar nét ’t echte kruipen onder de knie, kan zelfstandig gaan zitten maarrrrr madam wil dus verder! Ze wil staan! Staan staan en nóg ’s staan! Zie hier!

Nah en ’n verslag van afgelopen dag komt nog wel hoor! ’t Was druk, chaotisch maar súpergezellig! Wellicht vind je er nog wat over bij haar of bij haar.