Vanaf vandaag moet zoonlief voor 3 maanden met een pleister op z’n rechter oog lopen. Niet alleen Jonne zélf is soms ’n btje lui, ook zijn linker oog is heeft daar last van.
Gelukkig hoeft ie dat maar 2 uur per dag dus het valt wel mee.
Tja, wat moet dat moet. En ach, ’t staat best stoer toch, zo’n piratenoog? 😉

– Posted using MobyPicture.com

De dag begon zo mooi met ‘n met zorg en liefde klaargemaakt ontbijtje op bed, een prachtig beschilderd glas van zoonlief, ’n minstens zo mooi dubbel-zwaaihandje-op-knijper van dochterlief en ’n heus hoesje met logo van het bedrijf voor papa’s telefoon.

Dat het uiteindelijk eindigde in ’n lichte deceptie dmv de eigenlijk tóch wel verwachte uitschakeling van het Nationale elftal, mocht hoe dan ook de pret niet drukken. Aan óns heeft het niet gelegen!

Vorig jaar wilde Robin AB-SO-LUUT niet met Jonne op de schoolfoto… ook afgelopen keer op de peuterspeelzaal was het nog best een klus om haar zover te krijgen. Deze keer heb ik haar gewoon omgekocht! Jaaaahaa, u leest het goed! Wij doen hier aan órdinaire omkoping! 😉 Ik had beloofd, als zij lief op de foto zou gaan, dat ze dan van mij… een flesje Hello Kitty bellenblaas zou krijgen!!! (ter waarde van wel 50 eurocent ;-)) Nou dat werkte prima! Robin nam gewillig de gewenste poses aan en lachte zo nu en dan zelfs naar de fotograaf-meneer… offeh, nouja, ook er wel ‘s nét langs, maargoed het idee was er!

Of ik de foto’s écht leuk vind? Achja, er zitten echt wel ’n paar schattige bij maar zoonlief zit in de fase van krampachtige lachjes waarbij hij (vráág me niet waarom) z’n onderkaak naar voren moet trekken. Het is dat het watermerk erover heen zit maar met náme bij nr. 2 is dat het geval. En dat kapsel hé… ik weet ’t niet maar ’t wil de laatste tijd níet echt zitten helaas…

But ennieweej, ik wil er tóch wel ’n paar bestellen, ik weet alleen niet wélke. Daarom heb ik er maar nummertjes bij gezet en vraag ik jullie om advies. Roept u maar! 1 alleen van Jonne en 1 (of meer) van hun samen. Ja klein, ik weet het en nee, je kan ‘m niet vergroten… Toch hoop ik dat jullie even mee willen kijken.

Ohja enneh… hoe leuk ’t me mss in ’t begin leek: nee volgende keer gaan ze niet meer allebei in dezelfde kleur, whahahaha!

Overal om ons heen ontwikkelen zich fietsenrek-gebitjes. Ik voel bij Jonne ook wel eens maar to nu toe zat alles nog múúrvast! Maar toen hij vanmiddag bij het buitenspelen een hap van zijn appeltje nam, bleef daar toch ineens ’n ondertandje in hangen (so much voor gezond snoepen  :ermm: ).

Ik was van te voren héél benieuwd hoe zijn reactie zou zijn, als zijn tand los zou zitten / eruit zou gaan (op sommige punten is mijn grote stoere vent toch wel ’n klein peeuwertje ;-)) maar dat viel me héél erg mee, hij was ‘r eigenlijk bést heel relaxed over (Erik gebruikt zelfs de term “laconiek”, is dát geen giller uit zíjn mond? :biggrin: )

Even waren we bang dat we z’n tandje kwijt waren maar gelukkig zag papa ‘m voor de deur op de grond liggen, dus nu kan ‘ie fijn in de letterbak… ohnee, die hebben wij niet. Daar lagen vroeger bij ons thuis onze melktandjes in.