Niet 1 keer, niet 2 keer, niet 3 keer… eerder 10 keer…of 11… dat kan ook…daar wil ik vanaf zijn. Gááf man!

Vandaag was het vaderdag. En vader werd hier gruwelijk verwend met ‘n heuse “hangersleutel” van Jonne, ’n prachtige foto in ’n zelfversierd lijstje van Robin en ‘n, ik mág wel zeggen, géinig ontbijtje.

En omdat we tóch iets wilde doen met dit “gewéldige” weer *zucht* zijn we hier naartoe gegaan. De kids gingen vollédig uit hun dak en waren na ’n paar uurtjes compléét gevloerd. Tijd om weer naar huis te gaan dus.

Aan ’t eind van de middag kwamen opa en oma S nog even gezellig bij ons langs.

Van ’t eten kwam uiteindelijk niet zoveel meer. Jonne had zóveel gesnoept van de ‘vooraf hapjes’ (crackertjes met makreel, blokjes kaas, plakjes spaanse worst) dat hij zich enigszins overeten had. Misselijkheid en hoofdpijn overheerste en toen ik ‘m maar vroegtijdig naar bed bracht, kwam dat ‘r allemaal uit (keurig opgevangen in de prullenbak dus de schade bleef zéér beperkt ;-)) Het luchtte duidelijk wél op want de klachten waren daarna snél verdwenen. Moe was hij uiteraard nog wél dus die was in no time in diepe slaap. Ik neem aan dat hij morgen weer gewoon is opgeknapt… dinsdag gaat hij op schoolreisje en ’t zou wel héél zuur zijn als hij daar niet bij kan zijn. Maargoed, daar gaan we dus níet vanuit!