jun27 |
|
Bella Italia |
Jah, laten we ’t nog ’s over de vakantie hebben…wanteh, we gingen dus naar Italië. Met z’n viertjes. Ik had namelijk via vakantieveilingen.nl 2 weken Gardameer op de kop getikt voor weinig.
De eerste week hebben we prachtig mooi weer gehad. Veel van de omgeving gezien zoals Sirmione, de Cascata del Varone, Riva del Garda, Lazise en nog meer. Maar ook niet te vergeten: het zwembad op de camping. Leuke mensen ontmoet, diverse avonden, als de kinderen op bed lagen, lekker met ’n aantal bij de tent zitten borrelen. (interne “note”: had eigenlijk nog wel gehoopt iets van Willem en Jantina te horen, die gingen nl nog door naar de camping waar wij volgende week naartoe gaan maar tot nu toe nog nix van gehoord)
Op woensdag in de 2e week zijn we zelfs naar Venetië geweest. Daar keken we heel erg naar uit. Ik zag ’t al hélemaal voor me, mijn kids op ’t San Marcoplein achter de duiven aan rennend. Het werd alleen iets minder geslaagd, we zijn namelijk compléét weggeregend. Nou is die stad met 2 buggys al ’n behoorlijk gedoe maar als je daarbij ook nog ’n paraplu in je handen tracht te houden, zakt je humeur ernstig naar ’t nulpunt! We kwamen vanuit ’t Piazzale Roma met de boot aan op ’t San Marcoplein en hebben daarna eigenlijk weer de snelste weg terug gelopen.
Toen ’t donderdag nog steeds regende (en niet zo zuinig ook) waren we er wel klaar mee en zijn we in gaan pakken. Uiteindelijk maar één dag eerder, anders waren we vrijdag vertrokken. Erik wilde nl wel héél graag op zaterdag thuis zijn.
Op de terugweg hebben we nog ’n tussenstop gemaakt in Romagne sous Montfaucon, Frankrijk. Daar heeft m’n broer met ’n aantal vrienden ’n huis. Zij zouden daar zaterdag ivm de voetbal, een feest geven en mijn ouders waren daar ook. Uiteindelijk zijn wij niet gebleven omdat we dat niet zo zagen zitten met de kinderen. De weg die Bea (ons navigatiesysteem klinkt als Beatrix dús heet ze Bea) ons daarvandaan richting huis stuurde was op z’n minst héél bijzonder te noemen. Werkelijk over de meest smalle bospaadjes in the middle of nowhere. Uiteindelijk duurde ’t ruim ’n uur voordat we weer ‘s in de buurt van ’n snelweg kwamen. Ohwell, we hadden álle tijd, maar toch…
Al met al ’n héérlijke vakantie gehad waar met náme de 1e week uitsprong. Wederom wél weer tot de conclusie gekomen dat die Italianen wáánzinnig Kwalitatief Uitermate Teleurstellend autorijden! Óf ze zitten voor je te trutten óf ze drukken je met 180 van de snelweg! En geloof me, ik weet ’t gaspedaal écht wel te vinden maar zij rijden écht als enórme lijpo’s! (en dan druk ik me nog héél netjes uit)
Tja en nou moeten we volgende week wéér! Decadent hé, ja vind ik ook best wel! Achja, wat moet, dat moet hé 😉 Dan gaan we naar ’t Meer van Annecy.
Ennieweej, voor de liefhebber heb ik nog wat fotos maar je kan ze ook hier bekijken (snel doorscrollen of juist wat meer tijd nemen ;-)) ‘r Staat nog niet overal ’n onderschrift bij, zover was ik nog niet.
Goed, nu ga ik me voorbereiden op komende week. Daarover later meer!