Oh dat wist nog niet iedereen maar we zijn nu idd gezamenlijk “in between jobs”.  Tja, dat heb je in de krantenwereld hé (vriendlief was daar chefredacteur). Laten we eerlijk zijn, hoeveel mensen hebben nog ’n krant (en lezen die ook daadwerkelijk nog)? Vast nog wel ’n paar maar niezoheulveul gok ik zo. Dus dan wordt er nog wel ’s ’n krantje hier of daar samengevoegd of weg gesaneerd. Maargoed, het drama is minder groot dan ’t lijkt, zijn contract loopt nog tot eind maart en daarna krijgt hij ’n leuke oprotpremie mee.

In de tussentijd gaan de kids dus wél gewoon naar ’t kdv. ’t Hóeft niet maar hé, we betálen er tóch voor. Ik heb dat wel vaker gezegd, voor Jonne is ’t gewoon leuk, die kan daar héérlijk spelen. Voor Robin heb ik daar iets meer moeite mee omdat ze nog zo jong is. Aan de andere kant zal ze ‘r toch aan moeten wennen. Ze kunnen er nou eenmaal niet van af want als we dat wél doen, staan ze weer gewoon ónderaan de wachtlijst en dan heb je dus ’n probleem als je ineens wél weer aan de slag kan.

En zo wordt het dus ’n tijd van nieuwe kansen en nieuwe mogelijkheden. Jah, dat klinkt heel klef maar wat moet je dán? Bij de pakken neer zitten? Dachtutnie, lijkt me niet zo effectief. We’ll go for it! Komt goed!