Eigenlijk zag ik ’t al van verre aankomen… ’t kon toch ook niet zo héél lang meer dúren! Laten we éérlijk zijn, ze is tenslotte bijna 8 maanden! Jonne was ook zoiets! De spuitluiers en de rode schrale wangen gaven ’t al wéken aan maar vandaag was ’t dan éindelijk zo ver. Ik merkte ’t toen ik haar vanmiddag een bakje lunchpap aan ’t voeren was. Het lepeltje stuitte onderop toch echt op iets hards. En ja hoor: Robin d’r éérste tandje is een feit!!! Rechtsonder wel te verstaan, voor de kijkers thuis links 😉 Het verklaart toch ’n hoop van haar gedrag van de laatste dagen. (zal ’t ook niet ’n “sprongetje” zijn?) Bewijsmateriaal volgt overigens nog maar verwacht dat niet te snel. Weet dat Jonne daar destijds niet echt lekker aan mee wilde werken.

Vriendinnetje Maartje was er om dit moment te delen… ja nee, niet dat ze er dáárom was, zij en haar kids waren er uiteraard gewoon voor de gezelligheid en omdat we elkaar al véél te lang niet hadden gezien. De kids konden het prima met elkaar vinden. Robin dook gelijk bovenop haar boxgenoot. Jonne en Merel waren elkaar boven op Jonne’s slaapkamer aan ’t bevechten, wie nou met wélk Duplo treintje mocht spelen. Hoe gezellig ’t ook was, als Maartje en ik écht ’n x bij willen beppen (en dat willen we), moeten we dat écht gewoon ’n x zónder kids doen 😉

Voorts kreeg ik vandaag over de post nog ’n scháttig jurkje opgestuurd. Ik had ‘m op de site van de Hema gezien (staat ‘r helaas niet meer op) maar alléén nog in maat 80 en dat leek me nog wat te groot voor Robin. Uiteraard groeit ze daar vanzélf in hoor maar vond ’t tóch jammer dat ze ‘m niet in maatje 74 hadden. Daar zat ik vorige week op Twitter met ’n paar mensen over te keuvelen (nee, ik weet ’t, daar schijnt Twitter niet voor te zijn bedoeld but who cares? Als je ’t niet wil lezen, dan block je me maar ;-)) ’n Dag later kreeg ik van Saskia een berichtje dat ze ‘m in 74 had gevonden en voor me had meegenomen. Nah, is dat niet súperlief?! Nou kwam ’t er helaas ff niet van om elkaar IRL te ontmoeten (gaan we wél nog ’n x doen hoor Sas!!!) dus vandaar dat ze ’t jurkje heeft opgestuurd. Uiteraard heb ik ’t geld gelijk naar haar overgemaakt. Ben ‘r hélemaal blij mee, ’t staat ‘r werkelijk hélemaal leuk! (en ja, óók al roze, nou én?!)

Last but not least kwam ‘r nog ’n mijlpaaltje van zoonlief achteraan. Jonne heeft voor in bed nog steeds ’n speentje. Die mag hij ook alléén in bed in en verder niet. Overigens heeft ie ‘m alléén in z’n mond bij ’t inslapen, daarna raakt ie ‘m al gauw kwijt. Ohja, ’s ochtends als hij wakker wordt en naar ons toe komt, heeft ie ‘m ook wel vaak in z’n mond. Maar vannacht is hij voor ’t éérst speenloos. Toen ik ‘m vanavond naar bed bracht, bleek dat ‘r ’n grote scheur in z’n nog enige overgebleven speen zat. Ik vertelde hem dat grote jongens die ook op ’t toilet plassen en poepen, eigenlijk ook wel ’n btje te groot waren voor ’n speen. En omdat deze nu kapot was, moest ie toch écht weg. Daar was ie ’t wel mee eens en ging ‘m zélf in de prullenbak gooien. Vond ik wel stoer. Toen hij sliep, heb ik de zak gelijk vervangen, dat ie niet de mogelijkheid heeft om ‘m er weer uit te halen.

Ben benieuwd hoe dat morgenochtend gaat. Overigens heeft ie op ’t KDV nog wél steeds ’n speen. Nah, dat laten we nog maar ff zo. Ik zal ’t zéker melden, wellicht kunnen ze ’t dáár ook gaan afbouwen (of gewoon cold turkey, dat werkt bij hem vaak ’t beste). Aan de ándere kant kan ik me er niet zo druk om maken dat ie ‘r daar nog steeds een heeft hoor. Dat zien we dán wel weer. Morgenmiddag wéér ’n mijlpaal, dan ga ik ‘m inschrijven op zijn toekomstige basisschool.