Af en toe… of nee, regelmátig kijk ik naar mijn kinderen en denk… wow… dat zijn míjn kinderen… van míj!!! Alsin: Wow, warm, bloos, verliefd, TRÓTS!!! 

(Her)ken je dat? Vast wel.

Ik kan ook bv niet gaan slapen zónder ff langs de kamers van m’n kinderen te zijn gegaan en ff  nog ’n kusje te hebben gegeven. Echt hoor, ’t zijn op z’n tijd ontzéttende draken… nou ja, Jonne dan, Robin is daar eigenlijk nog een b’tje te jong voor al brengt zij écht wel de nodige zorgen met zich mee maar dan nog… af en toe nee,  héél vaak kan ik met zó’n inténse verliefdheid naar mijn kinderen kijken en zó ontíegelijk inméns trots zijn dat zij bij mij horen!!! Verliefdheid… zoals ik dat nog nóóit eerder gevoeld heb… hoezeer ik ook van hun vader hou….

Jonne Hannes en Robin Hanna Elisabeth,
jullie zijn het mooiste wat mij is ooit is overkomen
 en ik hou van jullie met héél mijn hart en ziel
zoals ik nog nooit van iemand gehouden heb!!!

(en jajaja, ’t logje over de Efteling komt er echt nog wel aan!!!)