Ondanks een duidelijk verzoek aan bazin L om mij niet pas op ’t laatste moment te laten weten of ik nou morgen moest komen werken, werd het tóch pas weer rond kwart voor 5 dat ze me belde. Hoe verrássend! Dat is dus L ten voeten uit. Volgens haar hadden ze er ’s middags nog uitgebreid over vergaderd (uhuh sure! hoe ingewikkeld ís de kwestie? niet, volgens mij) maar ze bleven tóch bij hun besluit dat ik op het gestelde aanbod in moest gaan óf gewoon maar weer moest komen werken.

Da’s goed zei ik. Naast mijn vakantiedagen die ik al gepland heb in de laatste 2 weken van augustus, heb ik nog 2,9 dagen staan (wánt ooit ’n uurtje later begonnen vanwege artsenbezoek). Daarvan neem ik er morgen één op en dan kun je mij vanaf a.s. dinsdag in Amsterdam verwachten (’s maandags is mijn vrije dag).

Hmm, dáár had ze blijkbaar niet op gerekend maar meer keuze was er niet, ook niet voor háár. Het was duidelijk dat ze ervan baalde dat ik niet op het aanbod inging. Ja zeg, ik lijk wel gék! Maar ondanks dat ik haar nog even heb voorgerekend, hoeveel geld ik dan zou mislopen, was het in háár ogen écht een héél redelijk aanbod. Op de vraag of zíj zélf ooit serieus op het desbetreffende aanbod zou zijn ingegaan, gaf ze een ontwijkend antwoord. Jah, logisch!

Ik vroeg haar ook of ze collega S. al had gesproken. En op die vraag beweerde ze gláshard dat S. wél op het “genereuze aanbod” was ingegaan. Dit was werkelijk de limit want ik heb S. vandaag méérdere keren gesproken en ik wéét gewoon uit eerste hand, dat dat níet zo is. Hoe schijnheilig kan je zijn, baas?

In het gesprek heeft ze herhaaldelijk aangegeven dat het zowel voor hén als voor mij niet leuk was, dat het nu zo loopt. Nah, voor hén meer niet dan voor mij hoor! Zij dachten mij met een genereus gebaar af te schepen met een sigaar uit eigen doos maar daar heb ik dus even ’n vette streep doorheen getrokken! Nu moeten ze gewoon de volle mep betalen… ja maar dát was hun bedoeling niet! Maar dát is dus niet mijn probleem! Om met L haar eigen (gejatte) woorden te spreken:

Vette pech voor de kabouters!

Mochten er zich nieuwe ontwikkelingen voordoen, dan zal je dit geheid hier terug kunnen lezen. En na dinsdag lees je uiteraard hoe de dag verlopen is.

UPDEET: En niemand die zegt “Zeg Cat, Kabauters is met ou, muts!!!” hahahahaha!

Tussen ál het gedoe door, ook even wat vrolijk nieuws. Vanochtend vroeg (althans ik dénk vanochtend vroeg) is vriendinnetje Lia na bijna 42 weken dan EINDELIJK bevallen van zoonlief Quinten.

Joris en Lia van hárte gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon. Yuri, stoere man, jij ook van harte met het predikaat grote broer! Ik weet zéker dat jij deze taak goed en waardig zal dragen!

Quinten, lief mannetje, welkom in deze soms ráre wereld! Maak er iets moois van! We hopen je snel te mogen komen bekijken.