Doe ’t nou niet, doe ’t nou níehiet!!! Zei ’t stemmetje gisteren in m’n hoofd, op weg naar haar en blijkbaar ook háár geboortedurrup. Zondagmiddag, kloteweer, loeidruk, ’n ziek kind en Erik die het sleuteltje van z’n parkeerplek (midden in ’t centrum!!) vergeten is!!! Wederom vraag ik mij af: WHAT WAS I THINKING??? WHY WHYWHY???? Bij mij slaat ’t snot blijkbaar ook op mijn rationele denkvermogen én m’n geheugen, want achteraf kan ik me herinneren dat ’t vorig jaar ook al zo’n feest was! NOT!!!

Maarja, ik moest wel want zoals ik al zei, komende zaterdag vieren wij Sinterklaas en ik kon die oude man onmógelijk in z’n eentje alle inkopen laten doen (oude man jah, ik heb ’t over de Sint hé, niet over Erik!!!). Daarbij heeft ons eigen durrup ook maar ’n beperkt aantal winkels en déze of die zitten daar nou eenmaal niet bij. Over die laatste winkel kan ik me ook de ergenis van vorig jaar nog herinneren. Gelukkig hadden we nu de taken gesplitst en was Jonne met Erik meegegaan, zodat ik ongestoord trappen kon lopen (en bijna afvallen… van de tráp dan hé! Kl*tewinkel!!!) Nou goed, ik heb iig wél wat ik hebben moet. Voor Erik dan! Maar help me nou herinneren dat ik dit nu écht NOOIT MEER doe!!!

Vandaag had ik, zoals altijd, vrij. En aangezien het, zoals je iedere keer kan lezen, snot-technisch, nog stééds niet echt geweldig gaat met zoonlief, heb ik nog maar ’s met de huisarts gebeld. Nu heb ik er op aangedrongen dat ik nu toch écht echt écht écht ’n verwijsbrief naar ’n kinderarts wil omdat ik ’t nu écht zat ben. 3 Kuurtjes in 3 maanden lijkt me wel genoeg. ’s Nachts ligt ie te hoesten, dat wil je niet weten, dat gaat écht door merg en been. Bovendien spuugt hij ’t de laatste dagen gelijk uit… hij wil helemaal nix eten. Wat er ín gaat, komt er linearecta weer uit. Daarbij heeft ie ook weer luiers vol "tandjespoep" dus ik vind ’t nu toch écht zorgwekkend worden. Nah, dat vond de huisarts toch ook wel dus hij schreef zonder problemen ’n verwijsbrief voor de kinderarts. Daar moeten we nu komende vrijdagochtend naartoe. Ik ben erg benieuwd of zij (’t is ’n zij) wat zal vinden.

Maargoed, ik zei dus dat ik vrij had… nou ja, gedeeltelijk dan. Ik moest ‘r toch nog weer ff op uit om wat cadeau’tjes te scoren. Nah, dat was nog hélemaal niet gemakkelijk! We hebben toch ’n beperkt budget wat we ‘r aan uit willen geven. En ideeën die ik had, daar was de helft dan weer van uitverkocht. Bumba en de Teletubbies zijn uiteraard nog stééds favoriet… maarja… dát geldt blijkbaar voor meer kindertjes… Nou goed, ik ben rédelijk geslaagd, al zeg ik ’t zelf. Wellicht volgt er na ’t weekend wel ’n fotoverslag.

Inmiddels is ’t ná middernacht en zit ik weer ’s met Jonne beneden voor de 80ste x naar dezelfde DVD van de Teletubbies te kijken, omdat hij niet kan slapen. Af en toe leunt ie naar voren en laat ’n héle dikke scheet! Ja sorry hoor, daar moet ik dan toch wel weer héél hard om lachen… Goed, hij is weer afgelopen, tijd om dag te zeggen!