Gisteren weer ff wat 2ehands dingetjes voor Jonne op de kop getikt. Op zich hebben we destijds ’n prima kinderstoel voor ‘m aangeschaft. In verschillende standen te verstellen, je kent dat wel. ’t Zelfde principe als ’n Trip Trap alleen kostte deze bedúidend minder. Maar die is momenteel door Luca in gebruik. Zij is namelijk nog nét ff te klein om op ’n normale eetkamerstoel te zitten. Dus toen vond ik dít stoeltje op Marktplaats.nl. Nee, mooi is ie niet, in tégendeel. Wel praktisch en mét stoelverkleiner. Enneh, 5 euri, dus waar hébben we ’t over…

Verder was ’t trilstoeltje kapot. Niet ’t stoeltje zélf maar wél ’t motortje zodat ie dus niet meer trilt. En ondanks dat hij ‘r in ’t begin niet zo veel aan vond, was ’t de laatste tijd juist ’n gewéldig middel om ‘m in slaap te krijgen. Gelukkig heb ik, wederóm op marktplaats voor weinig exact zo’n zelfde stoeltje gevonden die ’t nog wél doet.

Wat ’n wáánzinnig fenomeen is dat toch, dat Marktplaats! Ik vind ’t écht helemaal geweldig en kan ‘r met véél plezier rondstruinen voor van alles en nog wat. ‘k Heb overigens dat ándere schommelstoeltje daar ook gelijk weer te koop aangeboden. Maar als jij dit nou leest en denkt, hé, die wil ík wel hebben, moet je me maar ff ’n mailtje sturen. Hij ziet ‘r nog prima uit, géén vlekken op de bekleding ofzo, in verschillende standen te plaatsen, ook helemaal plat. Mét speelboog. ’t Enige wat ie dus níet meer doet, is trillen. Mag voor ’n klein prijsje weg (je moet ‘m wél ff komen halen, óf de verzendingskosten op je willen nemen).

Ik heb besloten dat ik ‘m tóch maar hou… best handig, 2 van die stoeltjes. Hoef ik ‘m niet de hele tijd mee naar boven of naar beneden te slepen. En tja, bij de één doet die trilfunctie ’t niet… so b it…

Die babyfoon is zó goed dat ik Jonne, as we speak, er zelfs door hoor snurken! 😉 En dan moet je je bedenken dat dat apparaat aan ’t voeteneind op de rand van z’n bedje staat… Kewl!

Nou héhé, hij is binnen hoor! ’t Duurt ff maar éindelijk hebben we nu ’n goeie, storingsvrije babyfoon.

Dat ding wat ik in eerste instantie op internet had gekocht heb ik eigenlijk per direct weer op marktplaats te koop aangeboden en gelukkig was ie binnen no time weer verkocht voor dezelfde prijs. Okay, ik heb ze er die babyfoon die we bij de aanschaf van ’t kamertje hadden gekregen, gratis bij gegeven. Deed ‘r tóch nix mee en dat ding stoort ontiegelijk! Tenminste, bij óns wel.

Maar déze is écht súper! Inclusief de mogelijkheid om van de "ouderunit" lichtjes en muziekjes aan te zetten! Nou alleen nog ’s uitzoeken hoe je daar je éigen muziekjes in kan zetten! Ennieweej, ik ben blij! Enneh dáár ging ’t toch om?!

Merry merry Christmas to you all!!!

Wij hebben ’t o.a. gisterenavond al met de opa’s en oma’s gevierd en morgen komen de oudste 3 kids hier. We doen niet aan cadeautjes want die hebben ze met Sinterklaas al gekregen maar wél met ’n héérlijke maaltijd, al zeg ik ’t zelf.

Verder begon onze 1e kerstdag niet zo héél geweldig. Ik had van de week al ’n plekkie op Jonne’s duim zien zitten. Eerst dacht ik dat ie zich misschien wel had gestoten al had ik geen idee waaraan. Maar nu begon ’t er toch wel serieuzer uit te zien. Inmiddels had ik ook al ’n plekje op z’n arm en op z’n wang naast z’n mond zien zitten. Dus vanmorgen maar even naar de dienstdoende huisarts gegaan. Ik hád al zo’n vermoeden en ja hoor, ná Luca (van de zomer) en Erik (ná de zomer) heeft nu ook Jonne Krentenbaard!!! Het vermoeden is, dat ie dat van Erik heeft gekregen. Want ondanks dat hij ‘r zichtbaar geen last meer van heeft, kan hij de bacterie nog steeds bij zich dragen.

Gelukkig heeft ie ‘r niet echt last van ofzo en tot nu toe ook nog niet écht veel plekjes. ’t Ziet ‘r met náme vervelend uit. Dus dat wordt voorlopig ff smeren met Fucidin. Ik hoop van hárte dat dat helpt maar ik heb bij haar wel ’s gelezen dat ’t behóórlijk hardnekkig kan zijn en dat je kan smeren tot je ’n ons weegt. En ik kan me herinneren dat ’t bij Luca en Erik destijds ook niet zo waanzinnig goed hielp. We zullen zien. Ik snap ook wel dat ze zo’n kleintje niet gelijk aan de antibiotica willen hebben maar als ’t lang duurt, ga ik toch écht weer naar m’n huisarts… Oh en dan nóg iets: ik meen me te herinneren dat ’t bij Luca allemaal met ’n gaasje moest worden afgedekt. Deze arts gaf aan dat we ’t voorál open moesten laten. Zelfs al steekt ie z’n handje mét die zalf in z’n mondje… hmm….

Destijds schreef ik dat Jonne zowaar in z’n eigen bed had geslapen… dat was ook maar voor 1 nacht. Daarna heeft ie tóch gewoon weer in z’n wieg bij ons op de kamer geslapen. Waarom? Ja, weet ik veel. Hij lag 1x ff ’n b’tje te jengelen en toen heb ik ‘m maar weer in z’n wiegje gelegd. Héérlijk! Die geluidjes… ik smelt daar nog stééds bij weg. (is dit trouwens ’n rare eigenschap??? nee, ik kóm ‘r écht nog wel op terug!)

Gisteren nacht ging ik (zoals gewoonlijk) iets later naar m’n bed dan de rest. Standaard kijk ik, voordat ik m’n bed in duik, altijd nog ff in de wieg. En daar lag m’n ventje: klaarwakker, ’n soort van overdwars, voor zover dat nog kan. Ik moest zó lachen toen ik ‘m zo zag liggen en ik kreeg meteen ’n grijns van oor tot oor terug. Dat is zóooo gewéldig! 😀 Uiteindelijk sliep ie weer vrij snel in hoor.

Ennieweej, ik zei dus "overdwars, voor zover dat nog kan". Hij wordt nu écht te groot voor die wieg… zucht… maar goed, ik had gezegd dat ik eerst ’n goeie babyfoon wilde hebben voordat ie op z’n eigen kamertje kon gaan slapen. Vandaag kregen we ‘r 1 over de post, die ik via Marktplaats 2ehands had aangeschaft. Of die wél goed is? Neuh, ik vind van niet, dus ik heb ‘m maar weer te koop gezet en ’n ándere aangeschaft. Dit x wél ’n nieuwe waarvan John en Miranda zeggen dat ’t een héle goeie is. Okay, ’t kost wat, maar dan héb je ook wat… Tja en dan moeten we toch écht afscheid gaan nemen van z’n wieg…

Verder wil ik je nog ff ’n mooie foto laten zien! Grote broer met kleine broer! Zie hier ’n mooi momentje, waar Sacha z’n kleine broertje álle ins en outs vertelt over ’t vuurwerk dat hij besteld heeft! Dit alles onder ’t genot van ’n flesje. Zoals je ziet, hangt Jonne aan z’n lippen! 😉

Ik lees net bij Marije dat ik ’n zogenaamd "stokje" heb gekregen. ’n Memorábel moment! Mijn éérste stokje! En wát voor één?! Ik moet maar gelijk "soort van" met de billen bloot want er wordt verwacht dat ik 6 merkwaardige dingen van mezelf prijsgeef… tja… misschien had ze die vraag béter aan Erik kunnen stellen. Die weet er vást wel 6 van me te noemen. Sterker nog: die weet ‘r vást wel méér… vraag is dan: wil ik die hier vermeld hebben? Ik dácht ’t ff niet! 😉 Goed, ik ga ‘r nog ff over nádenken en ik kom ‘r zéker op terug.

ff Iets ánders, morgen begint ’t weer: Het Glazen Huis van 3FM. Giel, Gerard en Sander laten zich 6 dagen opsluiten in ’t glazen huis op de / het / een* Neude en zullen in die tijd níet eten. Nou ja, bíjna niet dan. Ze beperken zich tot vieze groente/fruit drankjes en ik gelóóf Cola Light en trachten in die dagen ontzéttend veel geld op te halen voor ’t goede doel. En dat doel is dít jaar de slachtoffers van landmijnen.

In tachtig landen over de hele wereld liggen miljoenen actieve mijnen. Iedere dertig minuten stapt iemand op een mijn. De schatting is dat het meer dan duizend jaar zal duren en 33 miljard dollar zal kosten om alle mijnen op te ruimen. Tenminste, als iedereen nu zou stoppen met nieuwe mijnen aanleggen…
Het Rode Kruis geeft medische hulp, voert amputaties uit, zorgt voor protheses en verleent hulp bij herstel en terugkeer in de samenleving. Het Rode Kruis probeert ook te voorkomen dat mensen het slachtoffer worden van mijnen door voorlichting aan de bevolking. Daarnaast heeft het Rode Kruis zich steeds ingezet voor een totaalverbod op het gebruik van mijnen. (bron)
Ohja, en 3x raden welk land zich daar tegen verzét omdat ze maar ál te veel aan de wapenhandel verdient? Pcs, de "UnaaitmijsteedsinAmerika"!

Buiten dat ’t een, in mijn ogen, zéér goed doel steunt, is ’t ook gewoon héle leuke radio. Tenminste: ik heb me vorig jaar príma vermaakt. Heb toen haar ook leren kennen en aangezien manlief (die ik ook nog vaag van vroeger ken) in ’t huis zit, maak je ’t tóch op ’n ándere manier mee. Het was écht ’n hele leuke en intensieve week radio. Ik hoop dat dat dit jaar wéér ’t geval is. Ben benieuwd of de chemie tussen deze 3 heren nét zo bijzonder is als vorig jaar.

Kortom: doneer! Vraag ’n plaat aan voor geld of draag op ’n andere manier je steentje bij aan ’n week onvergetelijke radio en ’n wereld met íets minder landmijnen-leed!

*doorhalen wat niet van toepassing is! 😉

A.s maandag is Jonne 4 maanden. Dat betekent dat ie vanaf nú ook andere dingen mag dan alleen melk. Jah, niet dat we ‘m nu mee kunnen nemen voor ’n biefstukje bij Loetje ofzo (oh how I long for that!!) We beginnen kálm aan met ’n papje… gegeven door… juist: papje! 😉

Ondanks dat hij op ’t laatst "nee" schudt, hadden wij tóch ’t idee dat meneer ’t bést lekker vond! 😉 Uiteraard zat nagenoeg z’n héle gezicht ónder maar volgens mij is ’t grootste deel toch wel in z’n mond beland. Wij hebben ‘r in ieder geval met véél plezier met z’n állen naar staan kijken!

…wilde ik dus ook nog vertellen over de jaarlijks terugkerende traditie van mijn vader en mij. Want elk jaar rond kerst gaan Hannes (mijn vader dus) en ik samen naar Tuincentrum Osdorp. Dat doen we al járenlang. 2 Jaar geleden, toen ik nét in dit durrup was komen wonen, dachten we dat we ook wel ergens hier naar ’n tuincentrum konden gaan maar dat was ’n grote vergissing. ’t Wás ’t gewoon niet. Vraag me niet waarom. Sommige tradities moet je gewoon in ere houden en níx aan veránderen.

Ennieweej, eergisteren was het weer tijd voor ons jaarlijkse "uitje" 😉 Moeders ging niet mee. Die houdt daar helemáááááál niet van! 😉 En ’t ís ook iets van m’n váder en mij samen, ze mág ook niet eens mee! 😉 Dus zij zou op Jonne passen; iets wat ze juist weer hélemaal gewéldig vindt! 😉 Dus beide partijen waren hélemaal gelukkig met hun lot… ehm… tóch Hannes??? 😉

Goed, en in zo’n tuincentrum zie je natuurlijk ook de nodige ehm… apárte mensen lopen. Ik zal niet ontkennen dat dát ook ’n deel van ’t "uitstapje" is hoor, ménsen kijken! 😉 Mijn hémel! Variërend van "Tante Sjaan met dochter en kleinkinderen" tot de artifarti "Mari-en-Leko-scene"! Never a dull moment at Tuincentrum Osdorp! Had daar gráág wat foto’s van genomen maar daar had ik dan weer ’t lef niet voor. Uiteindelijk, ná de koffie, broodjes én natuurlijk de oliebollen, hebben we ook nog ’n "boompjuh" mee genomen… foto volgt nog…

Tuincentrum Osdorp heeft overigens níet in hun site geïnvesteerd, dat moge duidelijk zijn, maar dat is blijkbaar niet nodig.