okt

31

 
De betere nachtelijke conversaties

’t Is al laat en ik ben, zoals wel vaker, nog wakker. Erik komt net naar boven om naar bed te gaan en is nog in de badkamer bezig. Ineens hoor ik door de babyfoon (ja die heb ik nog) gestommel uit Jonnes kamer. Hij komt ietwat slaapdronken onze kamer binnen, ziet mij met m’n laptop op bed zitten en zegt dat ie wil dat we ’n foto van ‘m gaan maken. Maar Erik pakt ‘m op en brengt ‘m weer lekker naar z’n bedje. Hij is duidelijk wél wakker want hij zegt gewoon welterusten en werpt me nog handkusjes toe! Hij slaapt weer rustig verder.

Dan hoor ik ‘m ongeveer ’n uurtje later (E slaapt al) tóch weer door de babyfoon roepen, of ik hem en z’n nijlpaard- neushoornknuffel toch nog ’n x kom toedekken.

Ik ga ff naast ‘m liggen, hij is duidelijk wakker. Hij zegt dat ie last heeft van z’n been en dat ie naar de dokter moet. Jonne wil nl bij ’t minst geringste pijntje naar de dokter. Dit zegt ie diverse keren per week met enerzijds ’n groot gevoel voor drama, anderzijds met zo’n nét-iets-te-ontdeugende-blik-die-alles-verraadt in de ogen 😉

Ja zeg Jonne, wat denk jij? De dokter slaapt nu ook!
Nou dan gaan we morgen toch! is zijn gevatte antwoord!
Ja maar de dokter heeft ook vrij, nét als jij (het hele verhaal over roosters en nachtdiensten laat ik voor ’t gemak nog maar éven achterwege, if u don’t mind)
Nou, dan hebben we straks nog vrij en dan gaan we weer slápen en dán… gaan we naar de dokter! Hij moet namelijk mijn been beter maken want die doet pijn!
Maar hoe kómt dat dan, Jonne, dat ie pijn doet? (let wel, zoon heeft hoogstwaarschijnlijk gewoon last van groeipijnen)
Nou, er zit ’n eend in mijn been! Een wát? jaha, een éénd in mijn been!! En dan moet hij m’n been openmaken, dan draait die eend ’n paar rondjes en dan gaat ie zo *hoeps* weer naar de vijver terug! Dan zít ie daar op ’t randje en dan *PLONS* zó ’t water in!
Ehm… jaja… een éénd in jouw been en die….
Jaha… en begint vervolgens weer ’t verhaal opnieuw te vertellen hoe die dan van die rondjes gaat draaien, neeheee, niet vliegen!!! zó *hoeps* terug naar de vijver, zit ie op ’t randje en dan *PLONS* zó ’t water in!
Okay… dus we gaan die eend niet opeten? vraag ik? NEEHEEE! Ook niet als de dokter meeëet? NEEHEE!! oh!
Maarreh, Jonne, hoe kómt die eend eigenlijk in jouw been???
Nouweh… door mijn buik! Door je buik? heb je’m opgegeten? Neehee, door m’n been, er zaten daar van die karteltjes (?) en daar is ie door naar binnen gegaan, nou en toen gingen die karteltjes weer dicht en toen zat die eend daar opgesloten!

Tja en wat geef je dáár dan weer voor ’n antwoord op?? We hebben erg hard gelachen en toen ik naar m’n bed ging, heb ik ‘r nog maar even m’n laptop bijgepakt om ’t verhaal grotendeels op te schrijven. Als ik dat niet had gedaan, had ik ’t zéker niet meer zo gedetailleerd geweten 😉 Dat is grotendeels gelukt want even later werd dochterlief wakker waar ik toen maar even naast ben gaan liggen (yep, never a dull moment hier ;-)). Zij had ook grote verhalen! Helaas kan ik haar nog niet zo goed verstaan. Maar ik moet ’t zéker ’n x opnemen want ’t is schattig om te horen hoe ze de oren van je hoofd kletst! 😉

10 reacties »

  • Dochter heeft ook een neushoornknuffel dat ik steevast een nijlpaard noem. Wat zou dat toch zijn, zo’n hoorn maakt het toch gemakkelijk te herkennen, lijkt me zo…

    Reactie door Cisca op zondag 7 november 2010 om 1:53


  • Karteltjes of ribbeltjes..hahaha..dat hoor ik hier ook nog vaak. En die fantasie op die leeftijd kent geen grenzen. Geweldig. Van de week ging hier de bel, loos alarm, maar volgens Manon was het echt een kikker. Zonder kleren en heeel groot. En nog een heel verhaal eromheen. Je zou het haast geloven 😉

    Reactie door Annemarie op woensdag 3 november 2010 om 9:03


  • Haha, geweldig een eend in z’n been, hoe komt hij d’r op hè!?!

    Reactie door Daisy op dinsdag 2 november 2010 om 10:16


  • Wat een heerlijke fantasieverhalen zo midden in de nacht! Ben wel blij dat mijn kinderen ’s nachts gewoon slapen net zoals ik 😉 Vincent verteld vooral in de auto altijd veel. En Julian begint daar ook al mee, hij is al behoorlijk verstaanbaar geworden de 2 a 3 maanden. Al blijf ik dat brabbeltaaltje ook geweldig schattig vinden.

    Reactie door Marjan op maandag 1 november 2010 om 9:10


  • Wat een fantasie. Echt geweldig. Alleen jammer dat dat dan midden in de nacht gebeurt!

    Reactie door Toaske op maandag 1 november 2010 om 7:35


  • Hihi geweldig, kids en hun fantasie en idd goed dat je het gelijk opschrijft, zo leuk voor later om te lezen. Moet ook wel lachen hoor, jullie zijn volgens mij echte nachtmensen,as we speak zit ik al vanaf 5:45 aangekleed beneden, hoe bedoel je ochtendmens https://catenerik.nl/wp-content/plugins/smilies-themer/Nomicons%20v2.0/laughing.png enne dat geklets van die jongste is idd zo leuk, hier ook hoor hele verhalen, al ga ik wel steeds meer begrijpen als kindertolk van Lot….slaap lekker https://catenerik.nl/wp-content/plugins/smilies-themer/Nomicons%20v2.0/sleeping.png

    Reactie door San op maandag 1 november 2010 om 6:16


  • Geweldig, zo’n fantastisch verhaal. beetje jammer alleen dat dat midden in de nacht moet gebeuren. Voor jou dan. Wìj hebben nu wel iets leuks om te lezen!

    Reactie door Ruthy op zondag 31 oktober 2010 om 19:38


  • Hoe kómt hij erop zeg!
    Misschien moet Jonne maar boeken gaan schrijven.
    Fantasieboeken.. want romans gaat het vast niet worden 😉

    Reactie door Saskia op zondag 31 oktober 2010 om 19:20


  • wauw, wat een fantasie zeg! Een eend in je been, hoe komt hij erbij.

    Kom je trouwens zelf nog wel een beetje aan slaap toe zo??
    Pfew, stel nachtbrakers bij jullie. Van wie zouden ze dat toch hebben???;)

    Reactie door maureen op zondag 31 oktober 2010 om 19:08


  • Ongetwijfelt een rits. , die karteltjes die hij bedoelt! 😉 Heerlijk zo een fantasie!

    Reactie door kijkmaarmee op zondag 31 oktober 2010 om 17:21


RSS feed voor reacties op dit bericht.
TrackBack URL

Laat een reactie achter