mrt1 |
|
| Twits van afgelopen week |
mrt1 |
|
| Heet heet heet |
Dus moeten ze samen ff blazen. Jah, niet dat Jonne z’n chili toen wĂšl op at hoor… helaas. Daar sta je dan als moeder je best voor te doen…

– Posted using MobyPicture.com
feb28 |
|
| Very cosi |
Gisteren ff op pad geweest voor adapters zodat de Maxi Cosi op ’t onderstel van de kinderwagen kan. Meteen nog een voetenzak gescoord. Ze verdwijnt er helemaal in đ Verder nog wat suffe beige babypakjes die ik nog had liggen, knalroze geverfd. ’s Wel goed gelukt, zal ‘r nog wel ’n foto van maken. Vanmiddag eindelijk kraamvisite! đ o.a. vriendinnetjes Cynthia & Juul!

– Posted using MobyPicture.com
feb27 |
|
| 2e en tevens laatste deel |
Alleréérst wil ik iedereen ff hĂĄrtelijk bedanken voor alle lieve reacties tot nu toe. Zoals ik de vorige keer ook al zei: alleen dĂĄĂĄr al voor wil je Ă©n ân kind Ă©n ân weblog! đ
Och hĂ©mel, en nou zit iedereen op “Deel II” te wachten… waarom heb ik dan ook “Deel I” boven gezet? Waarom heb ik ‘r dan in gĂłdesnaam “wordt vervolgd” onder gezet???? Tja, ik had ook wel meer geschreven maar ik vond ’t inmiddels zĂł’n lange lap tekst dat ik ’t maar in 2en wilde hakken. Alleen heb ik dat andere deel weggehaald en niet bewaard… ’t waren toch nog maar wat losse flodders hoor.
Maargoed, waar ging ’t over? Ohja, we moesten dus Ă©ven ter observatie in ’t ziekenhuis blijven. Nadat ze de apgar-test had ondergaan, begon ze toch ’n btje te hijgen dat ze tĂłch voor de zekerheid Ă©ven in de couveuse werd gelegd met wat extra zuurstof. Nou goed, je ziet ’t hier niet zo goed, maar aan dat groene slangetje zat ’n kapje dat ze voor haar hadden gelegd. Maar daar mocht ze eigenlijk al vrij snel weer uit. Voordat wij de verloskamer verlieten, op weg naar de kraamafdeling, lag ze alweer gewoon in zo’n ziekenhuisbak waar ĂĄl die babytjes in liggen. De kinderarts had wel gezegd dat ‘r geen plaats was op de kinderafdeling. Dus ĂĄls het nodig zou zijn, zouden we worden overgeplaatst. Maar gezien haar goede toestand, durfte hij ’t wel aan om haar gewoon bij mij op de kamer te laten. Nah, da’s prettig natuurlijk.
De volgende dag (dinsdag) kwam kinderarts weer even kijken en vragen hoe ’t was gegaan. Nou ehm, goed, ze had lekker d’r flesjes leeggedronken, d’r luiers waren goed, enz enz. Daarin was hij blijkbaar dusdanig positief verrast, dat hij zich afvroeg Ăłf ze daadwerkelijk maar 36 weken was of dat ze wellicht tĂłch al ietsje ouder was. Maar volgens de arts assistent waren de berekeningen bij ’n vroege echo zeer nauwkeurig te noemen dus volgens haar was dat niet mogelijk.
Hij vroeg of ik kraamhulp had. Dat had ik idd aangevraagd, het was volgens mij alleen ’n kwestie van bellen en dan zou er iemand worden gestuurd. Waar het op neer kwam, als ik kraamzorg zou hebben, mocht ik eigenlijk die dag alweer naar huis. Maar ’t hĂłefde niet, als ik liever nog ’n nachtje wilde blijven, dan was dat geen probleem. Nou wilde ik op zich natuurlijk graag naar huis, maar aangezien Erik nog bĂ©st veel op z’n werk moest regelen qua overdracht, besloten we om tĂłch nog maar ’n dagje extra te blijven. En afgezien van ’t voedsel (dat werkelijk Ă©cht ĂĄlle vooroordelen bevestigden en oversteeg want ’t was Ă©cht niet te hachelen… en dat zeg ik Ă©cht niet snel want zo’n moeilijke eter ben ik niet!) had ik ’t daar helemaal niet slecht. Ik kon ‘r notabene internetten… al was ’t wel ’n tikkie provisorisch omdat het ’n touchscreen was ipv met ’n gewoon toetsenbord en dat werkt erg onhandig, vind ik. Maargoed, ’t was bĂ©ter dan niets, laten we éérlijk zijn: er kon getwitterd worden, hihi!
Maar dat kon sowieso met m’n mobieltje, zoals ’n aantal mensen heeft begrepen. Ik heb me werkelijk helemaal gĂ©k gelachen, toen ik achteraf hoorde dat er de hĂ©le dag zo’n grote groep (voornĂĄmelijk) meiden (en ’n enkele man) aan de Twitter gekluisterd heeft gezeten (direct of indirect via dinnetjes) om de bevalling soort van de volgen, hahahaha. Als ik dĂĄt geweten had, was ik wellicht wel vĂĄker ‘ontwitter’ gekomen voor ’n update…
En natuurlijk was ‘r ook visite. Maandagavond kwamen gelijk de opa’s en oma’s Ă©n de broers en zussen kijken. En dan merk je pas hoe lekker ’t is, dat je ’n kamer voor jezelf hebt want ’t waren wel gelijk 8 (9 incl papa) personen rond m’n bed. Dinsdagochtend kwam vriendinnetje Miranda langs en ’s avonds kwamen de zussen, zwager en ’t nichtje van Erik langs.
Woensdag mochten/konden we dan eindelijk naar huis. Tja, en toen viel ons op hoeveel zooi ik bij me had. Zo had ik zĂ©lf bv. al m’n eigen hoofdkussen en wat kleine kussentjes waar ik niet zonder kan, meegenomen. Daarnaast had ik aan m’n ouders gevraagd of ze maandag mijn dekbed mee wilden nemen (ik kan niet slapen onder ’n deken en ’n laken, sorry). En ook kleren… zowel voor mij als voor Robin… kortom: het was nog al ’n volksverhuizing toen we vertrokken. Gelukkig liep er ‘n hĂ©le aardige verpleegster met ons mee.
Toen we nĂ©t thuis waren, werd er aangebeld. Dat was Iris, de kraamhulp.  Ik had al vrij snel door dat ’t wel klikte tussen ons dus wat mij betreft heb ik ’n tĂłpweekje met haar gehad. Ăcht ’n sĂșpergriet! (that reminds me dat ik ’t evaluatieformulier nog moet invullen en opsturen). Toch was ’t ook best ’n chaotisch weekje. Waar we de vorige keer nog als ’n soort John & Yoko op ons bed hebben gebivakkeerd, was er nĂș genoeg te doen. De oudste kinderen kwamen die dag ook weer bij ons, dus we hadden gelijk ’n huis vol (ik zal héél eerlijk zijn, dat had ik zĂ©lf liever ĂĄnders gezien maarja…) Daarnaast kwamen mijn ouders de volgende dag ook. Hannes kwam Erik gelijk weer helpen klussen (dat ging namelijk ook gewoon door) en m’n moeder zou Jonne onder haar hoede nemen en dat was wel prettig. Ik was zĂ©lf ook niet zo bed-legerig. Ik heb niet véél gedaan maar zo moest bv de kast van Jonne worden leeggehaald, omdat dat nu dus Robin d’r kledingkast gaat worden. Daarnaast moest de kast in de gang leeg worden gehaald, zodat dĂĄt voorlopig Jonnes kledingkast kan worden. Kortom: never a dull moment at my house!
Goed, dit wordt ook alweer ’n enĂłrme lap tekst, zo te zien. Ik ga ‘r géén Deel III meer bij maken hoor. Want ondanks dat ik nog stééds in mijn kraamtijd zit (zonder kraamverzorgster, da’s wel ongezellig) was dit wel zo’n btje mijn kraamverhaal. Robin is inmiddels anderhalve week oud en ’t gaat sĂșper. Behalve d’r oogje dan want die is ontstoken. Daar bĂĄĂĄl ik wel van want dat zou ook maar zo de reden kĂșnnen zijn, dat ze niet elke fles ff lekker achterover slaat. Ze begĂnt altijd héél voortvarend maar halverwege valt ze in slaap… Tja, dat heb je wel ‘s, ik maak me ‘r niet druk om hoor… behalve dat ik wĂ©l ff iemand naar d’r oogje wil laten kijken.
Over slaap gesproken: ik ben zĂ©lf nu ook wel aan ’n tukkie toe. Over ’n klein uurtje moet dochterlief weer ’n flesje. Nee, ik ga dit keer niet wakkerblijven… ff indutten is wel lekker, m’n ogen vallen namelijk ernstig dicht.
U leest mij vast wel weer met e.o.a. update tzt, of ‘r staat weer ’n kĂ©k ploatje (mobloggen rules!) Maar nu duikt MamaC haar bedje in! Welteruste!
feb26 |
|
| ‘k Was nog niet klaar |
Ik had nl ook nog een paar HEMA bonnen en ’n H&M bon dus ik heb nog ff verder geshopt đ

– Posted using MobyPicture.com
feb26 |
|
| ff geshopt |
Ohh de Prenatal was weer erg leuk!

BTW: neuh, de Prenatal is nog LĂNG niet leeg! đ Hint hint… hihi
feb26 |
|
| Uitdelen |
Vrijdag mocht Luca het al bij hĂĄĂĄr op school en gisteren was ’t Jonne’s beurt op ’t KDV: beschuit met muisjes uitdelen. Uiteraard vindt ie zo’n muts op z’n hoofd maar nix (jah, duh, zie hoe z’n oren zitten!) dus die trok hij constant af… ’t is ’n wonder dat ze er nog wel foto’s van hebben kunnen maken đ Verder vond hij ’t wel erg leuk! En lekker natuurlijk, Jonne is gĂ©k op “schuit” met muisjes đ

feb25 |
|
| Nostalgie: vintage of gedateerd? |
Dit ehm… jurkje, tuniekje, schortje* is nog van mama geweest. Erik vindt ‘m een tikkie gedateerd, ik vind ’t wel schattig staan. En jij?
*doorhalen wat niet van toepassing is.

feb25 |
|
| No navel |
Joepie, d’r navelstompje is er af! Wel balen dat d’r oogje zo ontstoken is…

– Posted using MobyPicture.com