Gisteren dus in de Efteling geweest. 4 of 5 Jaar geleden waren we ‘r ook. Toen hadden we vréselijke mazzel. Mooi weer en tóch erg rustig. We hoefden nérgens écht lang in de rij te staan. Dat was gisteren helaas ’n tikkie anders. ’t Weer was ook prachtig maar daarentegen was het zooooo grúwelijk druk! (wie gaat ‘r dan ook op záterdag als ie doordeweeks ook gemakkelijk had kunnen gaan!!!) En ja, als je dan 40 minuten tot ’n uur met Jonne op je arm in de rij moet staan voor de Droomvlucht of de Fata Morgana, (omdat ie dus nog niet zélf kan lopen en de buggy niet mee mag), dan is dat bést vermoeiend. Maargoed, toen we ‘r in zaten, keek ie wel z’n ógen uit. ’t Was ’n gezellig dagje en ik moet zeggen dat hij ’t héél behoorlijk heeft uitgehouden. Daarnaast hebben we zowaar ook nog wel ’n kleurtje gekregen door ’t mooie weer.

Vandaag ’n héérlijk nixerig dagje gehad. B’tje bijgekomen van de afgelopen 2 3 dagen en voor de drukke week die weer voor ons staat. Eindelijk gebbq’d met onze betonnen GAMMA BBQ.
Vanavond weer Zomergasten zitten kijken. Linda de Mol was te gast en ik was wel héél nieuwsgierig naar haar favoriete tv avond. Ik moet zeggen dat ’t me erg is tegengevallen maar dat lag niet aan háár. Ze had mooie fragementen, leuke verhalen en na afloop ’n briljante documentaire van Michiel van Erp, waarvan je hier de trailer kan bekijken.

Nee, ’t was de presentator, waardoor de avond stroef verliep. Vaste lezers weten inmiddels dat ik best gecharmeerd ben van Joris Luyendijk maar vanavond vond ik ‘m niet best. Bijna irritant zelfs. (zie Mar, ’t gaat wellicht tóch over na de zwangerschap! ;-)) Hij was érg aan ’t zoeken naar "de wáre Linda" (dus hoe ze privé is) en ’n manier om haar dingen te ontfutselen wat ze éigenlijk niet kwijt wilde. Of om te kijken of hij haar emotioneel kon laten breken. Wat dénkt hij nou? Deze vrouw is al zó lang bezig, is door de duizenden interviews zó gepokt en gemazeld dat ze zó goed weet wat ze wél en wat ze niet wil/kan zeggen om geen gezeik te krijgen, die breekt niet zo snel. En dan mag Joris ’n goeie schrijver en ’n goeie voormalig midden-oosten correspondent zijn geweest, als tv-presentator komt hij toch nog maar nét kijken en ligt hij mijlenver op haar achter. Jammer, erg jammer. Ik vond ’t écht ’n gemiste kans.

En toen was ’t weekend weer voorbij. En daarmee ook Erik z’n vakantie. Ik vond ’t héérlijk, de afgelopen 2,5 week lekker samen ’n b’tje aanrommelen. De 1e week hard geklust (híj dan), daarna Jonne’s verjaardag en de 2e week relaxed en wat uitstapjes. Best jammer dat ’t weer over is. Dat had ik vorig jaar ook, toen hij na de geboorte van Jonne 2 weken vrij had gehad en weer aan ’t werk moest. Komende week moet ik van álles gaan regelen omtrent de opvang voor Jonne. Wel balen dat ik daar dus maar één week voor heb maar goed, eerder kon helaas niet omdat de gastouder waar hij (als ’t goed is) naar toe gaat, ook morgen pas weer terug is van haar vakantie. En die week daaróp moet ik zélf ook weer aan de slag en dan moet ’t wél geregeld zijn. Daarbij moet ik komende week ook ’n paar uurtjes naar m’n nieuwe werkgever om e.e.a. uitgelegd te krijgen van de collega die dus op maandag en donderdag werkt. En dan moet ik dus ook ’n oppas voor Jonne hebben. Nou is dat wel gecoverd want óf ik combineer dat met het wennen bij de kinderopvang en ánders is daar mijn grote hulp Romana, die gelukkig nog ’n weekje vakantie heeft.

Hieronder nog ’n kleine collage. Meneer is momenteel érnstig van de gekke bekken trekken. Zodra je met de camera in de buurt komt, geeft ie ff ’n vette smile van ’n paar seconden en dan is ’t weer over. Tja, ik moet ‘r erg om lachen en hij zelf ook als hij dan de foto ziet! 😉

Zo vaak als we vorig jaar in ons zwembad hingen, zo weinig kunnen we ‘r dít jaar van genieten. Het is gewoon ’n K*** (met dt en hoofdletter K)-zomer!!! (vertel ik iets nieuws?). Jah okay, in april… maarjah toen stond ie nog niet. En voor die paar daagjes tussendoor, afgelopen weken, maanden, was ’t eigenlijk téveel gedoe.

Normaal, als je ‘m regelmatig gebruikt, staat de pomp bijna elke avond aan en gooi je na élke zwemdag wat chloor in ’t water. Als je dát ’n b’tje bijhoudt, (én als ’t niet teveel regent!!!) hoef je het water éigenlijk de héle zomer niet te verversen. Maar omdat ie wekenlang, met ’t zeil er overheen, stil had gestaan, was ’t water nu tóch wel héél erg smerig geworden. Daar kon geen filter of chloor tegen op. Daarom hebben we ‘m gisteren toch maar leeg laten lopen, heeft Erik ‘m helemaal goed schoongemaakt, ’t laatste b’tje water eruit gehoost en toch maar weer opnieuw gevuld. Want als de andere kids na 2 weken afwezigheid, vanaf overmorgen 2 weken fulltime bij ons zijn, denk ik dat ze met mooi weer wel willen zwemmen. Ik zelf ook overigens!

De rand van zo’n bijna leeg bad ligt ineens véél lager dan normaal. Reden voor Jonne om ‘r, terwijl Erik aan ’t schoonmaken was, met z’n kleren aan, in te duiken en rond te banjeren. Ach, ik vond ’t niet erg. Hij had de grootste lol en we hielden ‘m uiteraard scherp in de gaten. En hij keek tussen de rondjes (van 32.3) door naar papa… want waar ging die nou steeds met dat wáter naartoe??? En waar blééf dat dan???

Inmiddels staat ’t bad weer zoals ie móet staan en daarvan is de rand dúsdanig hoog dat hij dáár niet zélf in kan komen. Wees niet bang, opa’s en oma’s, hij komt niet eens met z’n neus boven de rand uit. Jaja, ik weet ’t, tóch áltijd blijven uitkijken!

(Overigens: wb de titel: ondanks dat ik ’n zoon heb, word ik tóch dágelijks geconfronteerd met de dames van K3… GRRRR… die liedjes… ze blíjven in je hoofd zitten… HELP!!!)

bal·ken·brij (de ~ (m.)) 1 voedsel, bereid uit vleesafval, boekweitmeel en rozijnen

Ik heb ’t nét ’s ff bekeken want die beruchte balk stond ‘r dus ook bij mij. En hoe ik de achtergrondkleur ook aanpaste aan mijn eigen vormgeving, ’t bleef er gewoon niet uitzien. Kortom: ik wil ’t niet, ik moet ’t niet en als dat anderhalve euri per maand moet kosten dan heb ik dat ‘r wel voor over. Maar ’t moet níet gekker worden want dán haak ik idd wel af.

San had ’t ook al over de "Balk-ellende". En ’t zal wel meer mensen bezighouden… nou ja, bezighouden… da’s misschien ook weer ’n tikkie overdreven. Ik ben ook wel benieuwd naar de vraag: balk jij of balk je niet? (jajaja, niet-web-loggers, dat geldt níet voor jullie, I know!)

B’tje saai hier hé? ’t Is maar goed dat ik geen statistieken-freak ben, dan zou ik toch dánig in de stress schieten, niemand wil dit log nog bezoeken als ’t niet regelmatig wordt bijgehouden. Maar ik heb gewoon ff niet echt iets te melden… jah nou ja, zoonlief is dus snótverkouden en is absolute not amused als ik voor de zoveelste x met ’n doekie die dikke snottebellen kom wegvegen… maar ik vind ’t zo vies en arremoedig als zo’n kleintje met zo’n bel rondloopt /-kruipt.

Voorts ga ik nog stééds niet uitweiden over het blije nieuws waar ik ’t in ’t vorige berichtje over had. Heb nou maar geduld, zodra ’t mag, zal ik ’t heus wel melden! (néé, het gaat nog stééds niet over mezelf dus nee, ik ben nog stééds niet zwanger ofzo!)

Wees niet bang, ik zit gewoon ff in ’n inspiratieloos dipje, een soort "writersblok", zeg maar. Gaat vanzélf wel weer over.

Na morgen wordt ’t vast beter want eindelijk komt Guusje weer ’s langs. Deze keer neemt ze níet alleen haar mama maar ook haar papa mee! Wordt vást gezellig!!! Als ’t nou ook nog ’n b’tje mooi weer wordt, ben ik helemaal blij… ik blijf hopen… tegen beter weten in…

Ik wil wel wat schrijven en ook wel weer foto’s plaatsen… tenslotte heeft Toine afgelopen zondag ’s ff naar m’n comp gekeken en hij doet ’t weer heel behoorlijk… waarvoor mijn zéér grote dank!!! En ’t was ook heel gezellig zaterdag, Cynthia heeft me ook nog hele mooie foto’s toegestuurd, die ze die middag heeft genomen en die wil ik ook best plaatsen… alleen… m’n ógen vallen zo dicht…

Mijn allerliefste zoontje werd vanmorgen om half 5 wakker, nadat ik tot láát (láat ja, ik noem géén tijden meer!) de keuken nog had lopen opruimen. (die is nú wél hélemaal gewéldig schoon en opgeruimd, dát wel!). Natuurlijk ging hij daarna wel weer ff slapen maar toch… dat duurde nog ff… daarna werd ie weer om ’n uur of half 8 wakker. Nu ligt ie ‘r weer sinds ’n paar uurtjes in en ik heb hárd de neiging om dat ook te gaan doen… dusseh… jullie lezen me láter wel weer!
(ik ben alleen zo bang dat hij wakker wordt als ik ‘r net inlig, boehoe! ;-))

Gisteren bij de Prénatal even ’n campingbedje aangeschaft. Niet dat we op vakantie gaan hoor, neuh, dít jaar slaan we ff over. Maar ik vind ’t toch handig om zo’n ding te hebben voor als je ’s ’n x ergens heen gaat of wanneer er hier iemand komt logeren.

Wat ik érg prettig vind is, dat dít bedje, in tegenstelling tot ’n héle hoop ándere bedjes, écht gemakkelijk inelkaar- en uit elkaar is te halen cq zetten. Ik heb al héél wat mensen, waaronder m’n ouders en Joris horen klagen over het "gruwelijke leed dat camping-bedjes-opzetten heet". Deze had ík echt binnen no-time staan. Nah, dán moet ’t iedereen lukken, lijkt me. Dussss, mocht je ‘m tóch nog aan moeten schaffen, ’t Prenatalbedje uit de aanbieding is ’n tipje mijnerzijds!

Uiteraard vond ik ’t ook wel handig voor áls we weer ’s op vakantie gaan dus ik heb ‘r gelijk ’n vouwmatrasje bijgekocht. Die harde plank die ‘r nl standaard in ligt, is leuk voor ’n nachtje maar niet voor op vakantie.

Begin vorig jaar ben ik van huisarts veranderd. Dokter B, dezélfde als Erik en de kids, leek me wel handig en daarnaast was ik niet tevreden over mijn toenmalige huisarts O. Bij dokter B. ben ik 1x geweest voor ’n soort van kennismaking en om te vertellen dat ik zwanger was (schijnt helemaal niet meer te hoeven maar dat wist ik toen nog niet.) Maar deze dokter B, naar mijn idee nog redelijk jonge man (ergens eind 40???), hield er per 1 januari van dit jaar mee op en dokter H., die al ’n tijdje had meegelopen, had de praktijk inmiddels overgenomen. Maar goed, in de tussentijd was ik daar niet meer geweest, dus ik had de goede man nog nooit ontmoet.

’n Paar weken terug kreeg ik ’n oproep voor ’n uitstrijkje. Dit moest volgens het bevolkingsonderzoek eigenlijk vorig jaar al maar als je zwanger bent, doen ze ’t niet. En dát was ik vorig jaar, weet u nog wel? 😉 (seems like such a long time ago!) Ennieweej, dit kon/moest ik bij de huisarts laten doen. Dus ik belde voor ’n afspraak en kon die week gelijk terecht.

Dokter H. is ’n rustige, ietwat verlegen man van, ik dénk begin 40, met ’n engels accent. Ik heb mij laten vertellen dat hij uit Canada komt. Het was best ’n vreemde "eerste ontmoeting" maar ach, ’t moet nou eenmaal en ik ga ervan uit dat deze man dit wel vaker had gedaan. Ik maakte me ‘r dan ook hélemaal niet druk om. ’t Was allemaal zó gebeurd en na 2 weken zou ik de assistente bellen voor de uitslag.

Van de week stond de assistente op mijn voicemail. Of ik haar even terug wilde bellen. Oh nah, dat zal de uitslag dan wel zijn… hmm, ook raar, ik dacht dat ik háár moest bellen… als ’t dan maar goed was… Gelijk maar ff bellen dan…

Wat bleek: het glaasje waar men het gedoe’tje op had "uit-gestreken" (jah, hoe omschrijf je dat?) was, GODBÉTERHET, tijdens de verzending gesneuveld… of ik nóg ’n x wilde terugkomen. Whoaaaaaahhhh! Daarnaast vertelde ze dat de vrouw van de huisarts binnenkort dit gedeelte zou overnemen. Maar daarvoor moest ze nog wel ’n soort van "oefenen" (ja nee, ze had ’t al járen in Canada gedaan hoor, maar tóch…) of ik daaraan wilde meewerken… Ach ja tuurlijk, waarom ook niet!

Dus zodoende zat lag ik heden ochtend alweer bij m’n huisarts. Ik zei nog tegen ‘m "We’ve got to stop meeting like this!" maar ik weet niet of hij dat gehoord heeft! 😉

Mijn gód… ’t hóudt maar niet op met die poepluiers! Met als gevolg dat Jonne z’n achterwerk inmiddels zo rood is als ’n volwassen Mantelbaviaan. Ik heb daar, volgens mij, bij Jis ook wel ’s ’n verhaal over gelezen, mbt haar jongste miniman, die z’n sokken volscheet ofzo, ik kan ’t alleen niet meer terugvinden.

En iedereen maar roepen, ja nee, nu zullen die tandjes wel snel doorkomen! Uhuh… als ik in z’n mond kijk (ja: MOND!), zie ik nog stééds geen verschil. Het randje tandvlees is nog stééds even dik als de afgelopen maanden.

Voorts kreeg ik vandaag nog ff leuk persoonlijk nieuws maar niet heus: teweten, de baan waar ik gesolliciteerd had en waarvoor ik 2 maanden lang aan ’t lijntje ben gehouden, is dus aan ’n ánder vergeven. Héél fijn! ***GRRRROMMMM**** Kortom: fijn "back on square one" en weer op zoek naar e.o.a. lullig baantje buiten de deur. (bij deze baan had ik vanuit huis gewerkt, dat maakte ’t zo aantrekkelijk!)

Nah, dán nog maar ff ’n mooie foto van m’n mannetje. Want ondanks die gruwelijk stinkende strontluiers, blijft ’t uiteraard wél ’t allermooiste, allerstoerste en allerliefste ventje in de hele wereld!!!

 

Goed, op verzoek van, o.a. Ien, ’n verslag met foto’s van ons eerste fietstochtje. Tja, wat zal ik ‘rvan zeggen… het was ff wennen. De uitvinder van de Mamafiets had zich gék gelachen én ’t bestaansrecht van de uitvinding bewezen hebben gekregen als hij/zij mij had zien klooien met ’t opstappen. Ik heb namelijk niet zo’n chique fiets van toch al gauw zo’n dikke 400 euri!!! (en dan heb je nog de goedkope versie!) Nee, ik heb, zoals ik al eerder vermeldde, zo’n héle kekke, groene opoefiets met van origine toch al ’n krappere ruimte tussen zadel en stuur… tel daar een kinderzitje en mijn volslanke, nog ontzwangerende figuur bij op. Gevolg: ’n b’tje vrouwlijk opstappen zit er niet echt (lees: ECHT NIET) in.

En ’t is niet eens ’n 1 april-grap ofzo, dat de boel dichter op elkaar is gezet, ik noem maar wat… nope, keiharde realiteit. En toch had ik ’n btje ’t gevoel alsof ik in slechte slapstick was beland. Want de énige manier om dan op te stappen is, om je been als ’n kerel over ’t zadel te zwaaien (godzijdank draag ik nooit rokken!!!) en als je dat niet gewend bent, dan is dat, wat ik al zei: ff wennen! ZWABBER DE ZWABBERRRR…. Dat geldt ook voor het afstappen. Dat zorgde er dan ook voor dat Jonne niet gelijk dól-enthousiast was. Ach, later vond hij ’t wel grappig hoor, althans, dat dénk ik… want ja, ik kan z’n gezicht niet zien hé, dat vind ik wel jammer. Ik moet nu alleen ff ’n petje voor ‘m kopen, met ’n klep, zodat de zon niet de hele tijd recht in z’n gezicht schijnt. Vandaag had hij z’n prachtige Peruaanse muts op!

Verder had ik ook ’t idee dat ie niet écht lekker rechtop zat maar ’n b’tje onderuit gezakt. Misschien zijn we ‘r dan tóch nog ’n b’tje vroeg mee… ach, we gaan ’t binnenkort écht nog wel ’n x proberen. Tot die tijd pakken we de auto wel of gaan we ’n stukje wandelen met de buggy.

Afgelopen week had ik ivm achtergrond gefreubel in m’n design ’n vraagje voor de helpdesk van web-log. Toen ik daarover ’n berichtje terug kreeg, stond onderaan in ’t mailtje “…dat het weblog team erg nieuwsgierig is naar jou als weblogger, je ideeen, je feedback, de kansen of missers die je ziet en wat web-log.nl voor je betekent of kan betekenen. Hiervoor maken we graag een telefonische afspraak met je van maximaal een half uur. Vind je het leuk en zinvol om hieraan mee te werken, stuur dan een mailtje naar team@web-log.nl! Alvast bedankt!”

Dus zodoende zat ik vanmiddag met Kim van het web-log team aan de telefoon. Ja niet dat ik gelijk ’t idee had dat ik ze wezelijk kon helpen maar door ervaringen uit te wisselen komen zij misschien ook wel weer op nieuwe ideeën.

En wat kan ik dan toch weer héérlijk naief zijn hé. Natuurlijk had ik de naam IlseMedia wel ’s voorbij zien komen maar wist ík veel dat zij daar onderdeel van uitmaken. Ik dacht dat web-log nog stééds gerund werd door ’n stel bevlogen gasten met ’n uit de hand gelopen hobby… dúuh…nou ja, op zích ook weer wel, maar dan wél met de (financiële?) steun van hen. (overigens zie ik dat ‘r nog meer bekende namen onder dit concern vallen… goh… wissiknie…)

Ennieweej, ’t Was ’n gezellig gesprek. Over hoe ik ooit aan dit log begonnen ben (pas toen ik zwanger was, had ik ’t idee dat ik ook daadwerkelijk iets te melden had, wat voor mij iig de moeite waard was om over te loggen…) en hoe ik bij web-log gekomen was (ik dácht via haar).

Ik vertelde dat ik door dat loggen best met diverse mensen in contact ben gekomen wat ik érg leuk vind. Hoe dan? Tja, je kijkt ’s bij haar… ohnee, dat is in dít geval ff niet zo’n goed voorbeeld… (ánders wel hoor!!) maar goed, in de tijd dat zij ook nog ’n web-log had… of bij haar en dan kom je vanzélf hier of daar. Maar ook bij haar en bij haar… en zo kan ik nog wel ff doorgaan. Overeenkomst: allemaal jonge moeders en ’n aantal daarvan volg ik zelfs al sinds hun zwangerschap. Tja en iemand die geen kinderen heeft en daar ook hélemaal niet mee bezig is, vindt dat hoogstwaarschijnlijk súpersuf. Ik vind ’t écht hélemaal leuk! Overigens bekijk ik ook logjes van jonge vaders, moeders die al iets langer moeder zijn of meiden die bezig zijn mét… Ja en ook écht nog wel wat logs die helemaal nix met ’t moederschap te maken hebben, maar goed, eerlijk is eerlijk ’t merendeel van de logs die ik bezoek, hebben er tóch links of rechtsom mee te maken. Maar gewoon, die kettingreacties hoe je met elkaar in contact komt, is écht leuk, vind ik.

Het was Kim ook idd al opgevallen dat véél zwangere vrouwen en/of jonge moeders ’n log bijhielden en dat web-log daar binnenkort wel wat meer op in wilden spelen dmv leuke freubeldingetjes (widgets). Of ik nog ideeën had. Tja, ik ben zelf niet zo gecharmeerd van dat beebiesite.com maar ze hebben wel leuke dingetjes zoals die grafiek en zo’n gebitje waarbij je dan aan kan geven wanneer welke tandjes door zijn gekomen. Of zo’n ticker…

Nou goed, waar ’t allemaal op neer komt: als jij ook nog goeie ideeën hebt om de site nog meer op te leuken (en dat hoeft écht niet alleen betrekking te hebben op ’t moederschap) mail ze dan ff. (ff voor de duidelijkheid: NIET NAAR MIJ MAAR NAAR WEB-LOG!!!!) Zo wordt het stééds leuker… tóch?

P.s.: ’t mogen óók leuke freubeldingetjes zijn die niet specifiek gerelateerd zijn aan zwanger- of ouderschap hoor, Ilse! 🙂 (ohja, maar dan moet je éérst aan de web-log! 😉