Het bed van mijn zoontje heeft z’n dieptepunt bereikt!!!

Jonne is de laatste weken, misschien zelfs al máánden ernstig aan ’t kruipen. Tot voor kórt was ’t een combi van breakdance-buikschuiven, rondjesdraaien en achteruitkruipen maar sinds vorige week ofzo gaat hij zowaar ook écht vóóruit. Súpergrappig om te zien! Dan ligt ie op z’n buik, trékt z’n knieën onder zich, waggelt wat heen en weer, alsof ’t motortje ff opgang moet komen en daar gaat ie. Ik lach me gek want na ’n paar "slagen" is ie bék af en zakt ie weer door z’n hoeven. Maarrrr, hij houdt ’t stééds langer vol en de slagen díe die maakt gaan súpersnel! 😉

Ook in de box en in z’n bedje zit ie vaak op handen en knieën en maakt dusdanige bewegingen dat z’n jongste zusje laatst aan me vroeg "Is ie daar nog niet wat te jóng voor? hihi!" (dúh Luca, alsof jij weet waar je ’t over hebt, hahahahaha!) Maar goed, de box hadden we van de week al ’n standje lager gezet. Er zitten 3 standen op die box en hij zit nu op de één-na-onderste.

Vanavond toen ik ‘m naar bed bracht en even tussendoor iets moest pakken, lag hij er, toen ik terug kwam, ook dusdanig bij dat ik Erik gelijk gevraagd heb om ’t bedje lager te zetten. Ik dacht eigenlijk dat ’t allemaal niet zo’n vaart zou lopen maar nú leek me de tijd toch wel rijp. Je moet ‘r toch niet aan dénken dat ie zover over die rand hangt dat ie ‘r overheen kukelt.

Toch vind ik ’t absoluut niet leuk hoor. Nou kan ik ‘m helemaal niet meer ff lekker knuffelen als ie in z’n bedje ligt. En ook ’s nachts geen kusjes meer in z’n nek geven voordat ik ga slapen. Vond dat al zo irritant toen hij in dat campingbedje bij m’n ouders lag (al biedt die rits aan de zijkant van ons eigen nieuwe bedje perspectieven!!) maar dat was vaak gelukkig maar voor 1 nachtje.

Nou goed, tot slot nog ’n "stukje kruipgebeuren naar de mensch toe!"

Bij de weg, ik zie dat ie op ’t filmpje ernstige "lep-ogen" heeft, alsin dikke wallen onder z’n ogen… dat klopt in díe zin, dat ie nét wakker was… ’t is níx ernstigs ofzo! 😉

Vandaag, mooie vent, ben je alweer 38 weken. Dat houdt in dat je, volgens de officiële cijfers, nu nét zolang búiten mijn buik bent als dat je ‘r in hebt gezeten.

En volgens de aflopende ticker hierboven, is ’t ook alweer minder dan 100 dagen voor je 1e verjaardag… my goodness wat gaat ’t hard!

Nog elke seconde van de dag geniet ik met volle teugen van je. Zélfs op de momenten wanneer ik bijvoorbeeld nog wel ff ’n tukkie zou willen doen en jij daar héél anders over denkt. Jij bent voor mij de állerliefste állermooiste allerstoerste en bovenal: de állerbelangrijkste! Echt ’n cadeautje. Wat vind ik ’t leven met jou toch nog stééds 1 groot feest en wat hoop ik dat dat áltijd zo zal blijven!!

Schreef ik gisteren (ja ná middernacht, vandaar dezelfde datum) nog dat hij ziek was en z’n wangen aanvoelden als ’n straalkacheltje, vandaag was ’t alweer helemaal over en was ie weer de vrolijkheid zélve. Zo snel kan dat blijkbaar gaan. Tja, kan ‘r ook nix aan doen. Zal je zéggen, héb je ‘r weer en ik ben natuurlijk vérre van objectief maar ik kan me toch iedere dag weer verbazen over hoe gemakkelijk en vrolijk hij is. Laat dat in gódesnaam ook zo blijven!!!

Ennieweej, vandaag maar op zoek gegaan naar zo’n gemakkelijke buggy. Op zich mooi ding hoor, die wandelwagen van ons maar hij neemt zó ontzéttend veel ruimte in beslag! We hebben weliswaar zo’n lekkere burgelijke stationbak maar volgens mij is ’t toch niet de bedoeling dat de achterbak voor meer dan de helft gevuld wordt met 1 kinderwagen. Daarnaast mógen ze met ’n half jaar ook in dit soort simpelere wagentjes en ik vind ’t verrékte handig!

Geloof me, ik heb écht wel op Marktplaats gezocht (en góed ook) maar daar stond geen behoorlijk karretje tussen. Dus jah, wat dóe je dan? Op naar de "Prienéétal"! Wat moet, dat moet, nietwaar? 😉 Nah, zie hiernaast onze aankoop: ik vind ‘m súperstoer! Jonne heeft ‘r ook al in gezeten en hij vond ’t weer hélemaal leuk!!!

M’n arme schatje is ziek. Hij heeft sinds zondag koorts. En best flinke koorts ook. Zo rond de 39,5. Verder niet verkouden ofzo maar z’n wangen zijn nét kleine straalkacheltjes. Ach, ‘k geloof dat dat op zich niet eens zo gek hoog is bij babies. Daarnaast drinkt en eet hij nog gewoon goed dus ik maak me ‘r ook verder niet zo druk over. Bij de apotheek zeiden ze zelfs dat ’t heerst onder die kleintjes.

Maar goed, daarom zijn we vanochtend maar ff niet gaan zwemmen. Op zich wel jammer maar ’t leek me toch niet zo’n heel goed idee.

Dus dán maar ff lekker lang in bad. Maar ook dáár komt er ’n moment dat je ‘r uit moet en da’s hélemaal niet leuk. Nou ziet hij ‘r op deze foto wel weer héél erg zielig uit hoor…’n b’tje ’n vertekend beeld want op zich valt ’t best mee. Uiteraard is ie wat jengelig maar er zijn toch ook momenten dat hij bést vrolijk is. Oh even ter verduidelijking: hij zit hier ín z’n badstoeltje op de klep van ’t toilet! 😉

En ondanks dat ook dít weer symptomen zouden kúnnen zijn, heeft hij nog stééds geen doorkomende tandjes… we wachten rústig af.

Ik heb, n.a.v. Cynth’s reactie op m’n vorige berichtje, Jonne ’s ff gemeten en gewogen. Dat laatste is met náme voor míj heel confronterend omdat ik dan éérst zélf op de weegschaal moet gaan staan en daarná mét Jonne in m’n armen. En je snapt, dát verschil is dan ’t gewicht van hem. Allebei blood (OEPS, SHIT!!) BLOOT hé. Wat míjn gewicht is, laat ik hier éven buiten beschouwing want dáár hebben we ’t nu tenslotte niet over. (Toch weeg ik nog stééds minder dan jij, Er!) Maar mijn kleine schattepatje weegt inmiddels 8,9 kg en is plm 70 cm lang. Da’s ongeveer hé, ik heb niet zulke exacte meetapparatuur als bij ’t consultatiebureau. Daar moeten we overigens de 19e weer heen. Maar goed, ’t lijkt me duidelijk…

Van de week zat ik me ineens te bedenken "ik mag alles wat nú gebeurt écht niet vergeten!" Tegelijkertijd bedacht ik me dat die kans tóch best groot is. Je onthoudt nou eenmaal niet alles, helaas. Al die geluidjes bijvoorbeeld. Gisterennacht hoorde ik ineens weer de hoge cavia-piepgeluidjes die Jonne af en toe in z’n slaap maakt. En dan smelt ik dus echt hééééélemaal weg hè!

Daarnaast maakt ie sinds afgelopen week nóg ’n geluid… en ja, ík ben natuurlijk vérre van objectief dus hoor ik al snél dingen die ik graag wíl horen maarreh… nou ja… als ie op ’t kleed onder de speelboog lekker ligt te spelen, zit ie maar "mèmè-mèmè-mèmehhh" af en toe vergezeld met ’n héle diepe zucht 😀 En jah, je hoeft er écht niet zóveel fantasie op los te laten om er "mama-mama-mamaaa" in te horen! Laat ik ff héél duidelijk zijn, ik heb níet de illusie dat hij met dit absoluut schattige gebrabbel ook daadwerkelijk míj bedoelt hoor maar tóch… als nieuwbakken moeder ben je bij ’n jochie van ’n half jaar met dit soort acties al snél tevreden, kan ik je melden!

Ohja, daarnaast moet Jonne ook héél hard lachen als je met ’n hoge stem "TOPPIEJOPPIEEEE" tegen ‘m roept! Kan ie nóg zo sjaggie zijn, 9 van de 10x als je dát roept, verschijnt ‘r al vríj snel ’n grote grijns om de mond!

En om dit alles maar níet te vergeten, heb ik dus dit weblog. Goed hé?!

’t Is zó leuk dat Jonne sinds ’n paar weken ook ándere dingen mag eten dan alleen z’n flesjes en fruithapjes. Zo hadden we van de week al ’n keer bloemkool en capucijners met mais, helemaal gepureerd en daarna gezeefd. Gisteravond stonden er bietjes met gekookte aardappeltjes op ’t menu. Nee, allemaal géén potjes Olvarit maar "real-home-made-dinners"! ’t Is idd wel waar, aan die potjes zit écht weinig tot géén smaak. Ik ga ze nu niet gelijk helemaal in de ban doen, sóms is ’t gewoon erg handig. Maar als wij iets eten wat ook voor hém ook makkelijk valt klaar te maken, zal ik dat waarschijnlijk wel doen. ’t Scheelt ook in de kosten hé! Maar ik vind met náme de smaak en de diversiteit heel belangrijk. Over ’n paar weken is ie alweer 6 maanden, dan mag ie nóg veel meer… GOEHOED!!! En hij víndt ’t allemaal zoooooo lekker!! Man man man, wat was ’t nu ook weer genieten! Voor óns overigens ook, echt hélemaal leuk!

Ik ben eigenlijk nog maar 1 ding tegen gekomen wat hij nog geen feest vindt en dat is ’n zélf geprakt banaantje. Best gék, je zou toch zeggen dat dat ’n gemakkelijke smaak is, (al zijn ‘r ook mensen die er nog stééds níx van moeten hebben), ’t is allemaal te kleverig ofzo, ik weet ’t niet. Niet zo zeer de smaak want die fruitpotjes met bananensmaak lust ie dan weer wél. Maar goed, als dát alles is. Want verder vindt ie tot nu toe álles nog erg lekker. Uiteraard kijkt ie bij z’n 1e hapje altijd met zo’n blik van "en wat stop je nú in gódesnaam weer in m’n mond????" maar dat gaat al vrij snel over in "zeg, let ’s op, waar blijft die volgende hap?" of "Whoáát??? nú al op????"

Ik dacht laatst, ik koop, ipv die potjes Olvarit, gewoon ’n paar van die kleine blikjes gemengde groente (van Bonduel of ’n ánder minder duur merk), dan gooi ik dat door de blender en eventueel nog door de zeef. Leek me wel makkelijk. Maarja, in de meeste blikjes en potjes zit dan weer zout en dat mag niet. Alles moet zoutloos. Dus dah’s ff opletten.

Voorts waren we eergisteren nog ff bij Miranda en Djonno op visite. In eerste instantie moest ik ff bij haar buurvrouw zijn omdat ik ’n badstoeltje van haar zou overnemen. Jonne was al behoorlijk lang op dus die viel daar halverwege in de box in slaap. Toch mooi om te zien, die 2 mannetjes naast elkaar. Djonno, die toch dik 5 weken jonger is, is hem qua lengte al voorbij geschoten. Níet in gewicht zoals je wel kunt zien!

Nog ff over dat badstoeltje. Ook weer zoooooo leuk! Our little Buddah vindt ’t héérlijk in bad! Helemáál nu we dit stoeltje hebben. Met náme als ik dan de douche vlak voor hem laat spetteren. Dan zing ik "het regent het regent…" en da’s lache man! Zelfs zó leuk, als we níet in bad zitten, en ik zing tóch "het regent, het regent", komt er gelijk weer ’n grote grijns op z’n gezicht.

Nou vind ik ’t sowieso wel ’n erg vrolijk mannetje. Uiteraard ben ik ernstig bevooroordeeld, I know, maar eerlijk gezegd heb ik ‘m tot nu toe nog op weinig sjaggie momenten kunnen betrappen. Behalve bij honger of ’n poepbroek, dán begint ie wat te jammeren, verder niet… Maarja, zeg nou zélf, daar zou jij toch ook niet vrolijk van worden?!

…’t staat niet eens héél erg onnatuurlijk, vind ik…

Update: Okay, misschien had ik beter ’n ándere foto als voorbeeld moeten nemen. Hij heeft hier natuurlijk ook nog zo’n beige pyama-shirtje aan wat ‘m zo’n bleek bekkie geeft. Héérlijk voor ’s nachts maar overdag zal ik ‘m dáárom dat soort kleuren nooit aandoen.

Ja luister, blauw vind ik ook écht wel mooi hoor en ’t was eigenlijk meer voor mezelf om te kijken hoe ’t er uit zou zien. Men vindt nl dat zijn ógen wél op mij lijken maar ik zie dat dus niet. Ik dacht dat ’t duidelijker zou worden als ik ze ’s ff dezelfde kleur zou maken. Maar eerlijk gezegd zie ik ’t nog stééds niet! 😉

Bij ’t CB zeggen ze dat de kleur van de ogen tot ’t 1e half jaar nog kunnen veranderen. Maar ik heb van diverse moeders gehoord waarbij de ogen van hun kinderen pas na de 1e verjaardag begonnen te verkleuren… en ’n vriendinnetje van mij vertelde laatst zelfs dat zij zélf de kleur van haar ogen in de loop der jaren heeft zien veranderen…

Vorig jaar op 2 januari heb ik m’n zwangerschapstest gedaan. De ongesteldheid bleef nl wel erg lang uit… Natuurlijk was ik eind oktober bewust gestopt met de pil maar hé, ik had écht niet verwacht dat ik al zó snel zwanger zou zijn hoor! Alhoewel, met ’n vriend als Erik… 😉 Ik was behoorlijk van slag kan ik je vertellen. En ook wel ’n tikkie in paniek! Oh my god, nu wordt alles écht anders! Kán ik dit, wil ik dit??? Aan de éne kant bést genánt omdat er mensen zijn die járen hun best doen, waarbij ’t maar niet wil lukken. Bij ons ging ’t zó eenvoudig en ik begon te twijfelen… Ach, op zich niet gék misschien. Er gebeurt idd nog al wát met je… maar mijn hémel wat is ’t mooi en wat is het ’t allemaal voor de vólle 1.000.000 procent waard. Ik geniet écht élke secónde van mijn mooie mannetje!

Vandaag werd ik overigens weer met m’n neus op de feiten gedrukt hoe snél ’t allemaal gaat. Wist ik vorig jaar nog maar nét dat ik zwanger was, vandaag hebben we die kinderwagenbak (voor hém althans) voorgoed aan de kant gezet voor de "wandelwagen-inzet". ’t Was ff zoeken hoe we ‘m in elkaar moesten zetten maar ik geloof dat hij ’t wel leuk vindt. Hij heeft er tenminste tijdens ’t boodschappen doen, héérlijk in liggen slapen. Ik heb ‘r nog geen eigen gemaakte foto’s van, maar die komen vanzelf wel. Dus bij dezen ff ’n plaatje… Ik ben overigens erg blij met onze wagen. Vind ‘m nog steeds best heel mooi. En je ziet ze niet zo veel, dat vind ik toch ook wel erg prettig.

Gisteren weer ff wat 2ehands dingetjes voor Jonne op de kop getikt. Op zich hebben we destijds ’n prima kinderstoel voor ‘m aangeschaft. In verschillende standen te verstellen, je kent dat wel. ’t Zelfde principe als ’n Trip Trap alleen kostte deze bedúidend minder. Maar die is momenteel door Luca in gebruik. Zij is namelijk nog nét ff te klein om op ’n normale eetkamerstoel te zitten. Dus toen vond ik dít stoeltje op Marktplaats.nl. Nee, mooi is ie niet, in tégendeel. Wel praktisch en mét stoelverkleiner. Enneh, 5 euri, dus waar hébben we ’t over…

Verder was ’t trilstoeltje kapot. Niet ’t stoeltje zélf maar wél ’t motortje zodat ie dus niet meer trilt. En ondanks dat hij ‘r in ’t begin niet zo veel aan vond, was ’t de laatste tijd juist ’n gewéldig middel om ‘m in slaap te krijgen. Gelukkig heb ik, wederóm op marktplaats voor weinig exact zo’n zelfde stoeltje gevonden die ’t nog wél doet.

Wat ’n wáánzinnig fenomeen is dat toch, dat Marktplaats! Ik vind ’t écht helemaal geweldig en kan ‘r met véél plezier rondstruinen voor van alles en nog wat. ‘k Heb overigens dat ándere schommelstoeltje daar ook gelijk weer te koop aangeboden. Maar als jij dit nou leest en denkt, hé, die wil ík wel hebben, moet je me maar ff ’n mailtje sturen. Hij ziet ‘r nog prima uit, géén vlekken op de bekleding ofzo, in verschillende standen te plaatsen, ook helemaal plat. Mét speelboog. ’t Enige wat ie dus níet meer doet, is trillen. Mag voor ’n klein prijsje weg (je moet ‘m wél ff komen halen, óf de verzendingskosten op je willen nemen).

Ik heb besloten dat ik ‘m tóch maar hou… best handig, 2 van die stoeltjes. Hoef ik ‘m niet de hele tijd mee naar boven of naar beneden te slepen. En tja, bij de één doet die trilfunctie ’t niet… so b it…