Merry merry Christmas to you all!!!

Wij hebben ’t o.a. gisterenavond al met de opa’s en oma’s gevierd en morgen komen de oudste 3 kids hier. We doen niet aan cadeautjes want die hebben ze met Sinterklaas al gekregen maar wél met ’n héérlijke maaltijd, al zeg ik ’t zelf.

Verder begon onze 1e kerstdag niet zo héél geweldig. Ik had van de week al ’n plekkie op Jonne’s duim zien zitten. Eerst dacht ik dat ie zich misschien wel had gestoten al had ik geen idee waaraan. Maar nu begon ’t er toch wel serieuzer uit te zien. Inmiddels had ik ook al ’n plekje op z’n arm en op z’n wang naast z’n mond zien zitten. Dus vanmorgen maar even naar de dienstdoende huisarts gegaan. Ik hád al zo’n vermoeden en ja hoor, ná Luca (van de zomer) en Erik (ná de zomer) heeft nu ook Jonne Krentenbaard!!! Het vermoeden is, dat ie dat van Erik heeft gekregen. Want ondanks dat hij ‘r zichtbaar geen last meer van heeft, kan hij de bacterie nog steeds bij zich dragen.

Gelukkig heeft ie ‘r niet echt last van ofzo en tot nu toe ook nog niet écht veel plekjes. ’t Ziet ‘r met náme vervelend uit. Dus dat wordt voorlopig ff smeren met Fucidin. Ik hoop van hárte dat dat helpt maar ik heb bij haar wel ’s gelezen dat ’t behóórlijk hardnekkig kan zijn en dat je kan smeren tot je ’n ons weegt. En ik kan me herinneren dat ’t bij Luca en Erik destijds ook niet zo waanzinnig goed hielp. We zullen zien. Ik snap ook wel dat ze zo’n kleintje niet gelijk aan de antibiotica willen hebben maar als ’t lang duurt, ga ik toch écht weer naar m’n huisarts… Oh en dan nóg iets: ik meen me te herinneren dat ’t bij Luca allemaal met ’n gaasje moest worden afgedekt. Deze arts gaf aan dat we ’t voorál open moesten laten. Zelfs al steekt ie z’n handje mét die zalf in z’n mondje… hmm….

Destijds schreef ik dat Jonne zowaar in z’n eigen bed had geslapen… dat was ook maar voor 1 nacht. Daarna heeft ie tóch gewoon weer in z’n wieg bij ons op de kamer geslapen. Waarom? Ja, weet ik veel. Hij lag 1x ff ’n b’tje te jengelen en toen heb ik ‘m maar weer in z’n wiegje gelegd. Héérlijk! Die geluidjes… ik smelt daar nog stééds bij weg. (is dit trouwens ’n rare eigenschap??? nee, ik kóm ‘r écht nog wel op terug!)

Gisteren nacht ging ik (zoals gewoonlijk) iets later naar m’n bed dan de rest. Standaard kijk ik, voordat ik m’n bed in duik, altijd nog ff in de wieg. En daar lag m’n ventje: klaarwakker, ’n soort van overdwars, voor zover dat nog kan. Ik moest zó lachen toen ik ‘m zo zag liggen en ik kreeg meteen ’n grijns van oor tot oor terug. Dat is zóooo gewéldig! 😀 Uiteindelijk sliep ie weer vrij snel in hoor.

Ennieweej, ik zei dus "overdwars, voor zover dat nog kan". Hij wordt nu écht te groot voor die wieg… zucht… maar goed, ik had gezegd dat ik eerst ’n goeie babyfoon wilde hebben voordat ie op z’n eigen kamertje kon gaan slapen. Vandaag kregen we ‘r 1 over de post, die ik via Marktplaats 2ehands had aangeschaft. Of die wél goed is? Neuh, ik vind van niet, dus ik heb ‘m maar weer te koop gezet en ’n ándere aangeschaft. Dit x wél ’n nieuwe waarvan John en Miranda zeggen dat ’t een héle goeie is. Okay, ’t kost wat, maar dan héb je ook wat… Tja en dan moeten we toch écht afscheid gaan nemen van z’n wieg…

Verder wil ik je nog ff ’n mooie foto laten zien! Grote broer met kleine broer! Zie hier ’n mooi momentje, waar Sacha z’n kleine broertje álle ins en outs vertelt over ’t vuurwerk dat hij besteld heeft! Dit alles onder ’t genot van ’n flesje. Zoals je ziet, hangt Jonne aan z’n lippen! 😉

A.s maandag is Jonne 4 maanden. Dat betekent dat ie vanaf nú ook andere dingen mag dan alleen melk. Jah, niet dat we ‘m nu mee kunnen nemen voor ’n biefstukje bij Loetje ofzo (oh how I long for that!!) We beginnen kálm aan met ’n papje… gegeven door… juist: papje! 😉

Ondanks dat hij op ’t laatst "nee" schudt, hadden wij tóch ’t idee dat meneer ’t bést lekker vond! 😉 Uiteraard zat nagenoeg z’n héle gezicht ónder maar volgens mij is ’t grootste deel toch wel in z’n mond beland. Wij hebben ‘r in ieder geval met véél plezier met z’n állen naar staan kijken!

…melk is voor mietjes…

Rode traan-ogen, dikke én dunne snottebellen, gloeiend hoofd, hangerig, véél slapen en tíjdens ’t slapen reutelen als ’n oude koffiepot… m’n arme schatje is grúwelijk verkouden! Hij heeft zelfs lichte verhoging… en dás nix leuk. Voor hém dan. Ik vind ’t zíelig om te zien maar dan nog vind ik ‘m verder níet lastig ofzo. (zelfs nú niet eens, tja, kan ‘r ook nix aan doen ;-)) Alhoewel: hij wordt niet écht blij (of: echt níet blij!) als ik weer ’s z’n neus probeer schoon te maken met ’n wattenstokje óf z’n snottebellen met het "neuspeertje" probeer uit te zuigen.

Tóch valt er ook echt wel te onderhandelen met ’n jochie van 3 maanden. Jonne en ik hebben ’n deal: In ruil voor ’n goeie fles melk mag ik z’n neus schoon maken. Maar dan wél alléén tijdens ’t drinken… Op dat soort momenten mag ‘r overigens altijd meer. Z’n nageltjes vijlen bijvoorbeeld. Die groeien écht zó belachelijk hard! Meneer hier heeft de langste nageltjes van ons állemaal. Echte dan hé, z’n grote zus heeft soms wel lángere nagels maar dat zijn dan neppers!

Ik moest trouwens van de week wel héél erg hard lachen toen hij nét ’n kreetje slaakte en vlák daarna moest niezen… dat werd dus zoiets als WHOAAAAHHH…TSJOE! Goed, laten we ’t er op houden dat je er bij had moeten zijn. Mij kon je iig op dát moment ópvegen! 😉

Oh enneh, als ik hét boek mag geloven, zit meneer ook midden in "een sprongetje"… uhuh… jaja… Nou goed, ik weet ’t niet hoor… ik kán nog steeds érrug weinig met wat ik daar zoal lees. Zo staat er ’n kaderstukje "Baby van slag: hoe toont hij dat?"

• huilt vaker <- nee
• Wil vaker beziggehouden worden <- mwah, neuh
• Eet slechter <- nope, integendeel
• Is (váker) eenkennig <- ook niet
• Klampt zich wat steviger aan je vast <- och…
• Zoekt extra lichaamscontact tijdens ’t voeden <- okay, grijpt m’n vingers…
• Slaapt slechter <- juist niet!
• Zuigt (vaker) op de duim <- Jonne duimt niet
• Is minder beweeglijk <- intégendeel
• Maakt minder geluidjes <- óók niet!!

En zo zijn ‘r wel méér dingen waarvan ik denk… jah, dúh, misschien, als je ’t maar wíl zien, dan zal ’t wel zo zijn. Natúúrlijk zie ik wel dat hij geleidelijk verandert, meer kan… maar ik zie cq herken die fases niet, zoals ’t hier staat beschreven. Maar goed, dat kan ook aan mij liggen hoor.

Mag ik nog ff pochen met m’n mooie mannetje? Regelmátig lees ik verhalen over babies die hun ouders volkómen tot wánhoop drijven door ze héle nachten wakker te houden. En dan denk ik weer, my goodness, wat hebben wij ’t dan ontíegelijk getroffen! Want nog stééds zijn de keren dat Jonne ’s nachts is wakker geworden, op 1 hand te tellen. Hooguit de 1e maand ’n paar x.

Nou kán ’t te maken hebben met ’t feit dat wij hem pas rond middernacht z’n laatste voeding geven omdat we zelf ook pas rond die tijd naar bed gaan. En vaak komt ie dan pas rond ’n uur of 7, 8 voor de vólgende voeding. Soms moet ik ‘m zelfs dán nog wakker maken. Daarna halen we ‘m met matrasje en al uit de wieg en leggen ‘m bij ons op bed (in ’t weekend tussen ons in) en doen moeder en kind nog fijn ’n tukkie tot de volgende voeding. Naar mijn mening: Ideaal!!! (oh how I long to go back to work: NOT!!!) Ook de stap van 6 naar 5 flesjes per dag, is zonder gedoe verlopen. Inmiddels krijgt hij nu 5 x 200ml en dat gaat nagenoeg altijd in ’n rap tempo allemaal naar binnen.

De énige "regelmaat" die wij hier hebben, is, dat ie dus overdag zo ongeveer om de 4 uur ’n fles krijgt. De ene x iets eerder en de andere x wat later. En in de tussentijd ligt ie lekker in de box, in het tril-wippertje of in m’n armen, waar ie soms wél en soms niet in slaap valt. Aan z’n slaapuren komt ie écht wel, daar maak ik me absoluut geen zorgen om. Maar verder géén vaste momenten van "zolang-spelen-in-de-box-en-daarna-zólang-slapen-in-wiegje-of-ledikantje". Dat lees ik dan wel ’s hier of daar en dan denk ik "moeten wij ook niet meer van dat soort regelmaat?" Maar aan de ándere kant, waarom zóu ik? Alles gaat prima zo, never change a winning team! En ik heb absoluut te doen met ouders die hier mínder mazzel in hebben… want zo noem ik ’t dan maar, ’n kwestie van púre mázzel hebben. Nah, die mazzel hebben wij dan!

En natuurlijk heeft meneer ook z’n peeuw-momenten. Meestal ’s avonds en eigenlijk nooit ’s nachts. Wij roepen dan altijd "hij zal wel weer aan ’t springen zijn!"(ohja, óf hij heeft ’n ENÓRME poepbroek!!! Mijn gód wat kan ‘r ’n hoop strónt uit zo’n klein kereltje komen zeg!!!) Jah, weet ik veel, we geven ‘r ook maar ’n draai aan. ’t Is bij ons ’n soort gimmick geworden… peeuwen, oh, dan zal ie wel met ’n sprongetje bezig zijn. Ik heb wel weer gemerkt, dat ik dat soort dingen niet écht herkén hoor. Ja, wel dat ie vooruitgangen maakt, maar niet, zoals dat dan in dat boek staat, dat ie weer in e.o.a. winkel heeft geshopt ofzo, nah, ik weet niet precies hoe ze dat omschrijven. Maar dat ie inééns, soort van "overnight" véél meer kan… tja, ik weet ’t niet hoor… moet ’t boek nog ff verder lezen maar ik sta ‘r tot nú toe nog al núchter tegenover. Of noem ’t naief, dat kan ook! 😉

Maar goed, laat ik voorál niet te vroeg juigen. Hij ligt nu (mede omdát het juist allemaal zo makkelijk gaat en daarnáást uit gemakzucht) nog stééds in z’n wiegje bij ons op de kamer. Geen idee hoe dat straks zal gaan, als ie op z’n eigen kamertje in z’n ledikantje ligt. Uiterlijk mag je ’t misschien niet zien, maar hij heeft natuurlijk wel dégelijk ook mijn genen! 😉 En ik was één groot drama met slapen. Al die verloren uren van weleer ben ik overigens al sinds ’n aantal jaren flínk aan ’t inhalen! Ook nu! En dat is dus wel ’t láátste wat je zou verwachten met ’n pasgeborene! Mij hoor je dan ook niet klagen over dat ik zo moe ben en nérgens meer aan toe kom ofzo! In tégendeel! 😉

Vandaag is mijn ventje alweer 2 maanden. Jah, ik kan wel blíjven roepen "gód wat gaat ’t toch hard"! Dat ís ook wel zo maar dát weten we nu inmiddels wel. 😉 Eindelijk is ’t niet meer zo’n klein scharminkeltje dús grotere luiers, kleding ’n maatje groter, andere geluidjes, wijzer uit z’n ogen kijkend… ik zie iedere keer weer állemaal veranderingen. En, om nog maar ’s ’n open deur in te trappen: dat is zóóóóó leuk!!!

Onder ándere ter ere dáárvan (en eigenlijk ook omdat ik de vorige zát was) wilde ik ’n nieuwe kopfoto. Dat is ten dele geluk want ’t heeft nog niet ’t gewenste resultaat bereikt. Ik heb precies volgens de regeltjes gehandeld zodat ik die bovenste streep kon weghalen maar ’t wil me gewoon níet lukken. Snap ‘r geen zák van dus als iemand me kan vertellen wat ik nou verkeerd doe, gráág. Verder loopt de site al ’n paar dágen niet helemaal lekker. Start moeilijk op, geeft niet alles weer… ik weet niet wat ’t is. Ik gebruik géén extreem grote plaatjes cq filmpjes, ik gebruik nog niet eens 3 van de door web-log.nl toegewezen 20 mb schijfruimte, heb ’n behoorlijke ADSL verbinding, heb ‘r bij ándere sites beduidend mínder last van… dus vertél ’t me maar… iknieweetnie…

Update: ik heb ff dat filmpje weggehaald bij nieuwe jas, wellicht scheelt ’t… als dat écht zo is, báál ik wel want dat houdt dan in, dat ik geen filmpjes meer op m’n web-log kan zetten. Of gewoon niet door Google gehost… Nee, ik heb géén zin om over te stappen naar punt.nl of blogspot. Vind ’t hier verder nl wel okay en ik heb ook geen moeite met de html. Sterker nog: ik vind ’t juist wel prettiger dan voorheen met die ándere codes. En ik ben nog níet zo slim (lees: ver genoeg gevorderd met m’n cursus) dat ik ’t al helemaal zélf kan ontwikkelen… wellicht in de toekomst.

Update 2: het is inmiddels gelukt. Nog níet helemaal naar m’n zin maar ’t begínt te komen!

Zie hier wederom ’n foto van mijn zoon. Mijn hoogblonde, blauw-ogige zoon. Het verbaast mij, als bruinharige, bruin-ogige, nog stééds, maar goed ;-).

Bij de weg: Jonne heeft eindelijk ’n bijnaam… van míj althans.

Origineel? Mwah… neuh dat niet, but who cares? Maar hij heeft ‘m min of meer zélf gecreëerd. Als ik ‘m, bij ’t geven van z’n fles, ’n slab (of dienstdoende doek) om wil doen, heeft ie daar altijd z’n handen onder waarmee hij de doek probeert weg te duwen. En ik, als kersverse moeder, vind dat natuurlijk súpergrappig en erg aandoenlijk om te zien, dus dan noem ik ‘m Spook of Spokie! Erik wilde ‘m in ’t begin nog wel ’s "Kruimel" noemen maar zo noemt ie Luca óók al, dus dat vind ik t.o. beiden niet eerlijk! Als je ’n bijnaam geeft, moet ’t wél iets unieks zijn dus verzin maar wat anders! En, noem me maar ’n zeikerd, maar laat ik ’t níet merken dat iemand ánders (okay, behalve Erik eventueel) ‘m ook zo noemt! Dit is míjn bijnaam voor hém!

Ik heb zélf ook ’n bijnaam (néé, ik ga ‘m níet noemen!) voor ’n select gezelschap van de familie cq vrienden van m’n ouders. Ik vond ’t dan ook héél raar toen ineens allerlei ándere, véél later tot de familie cq vriendenkring toetredende personen mij ook zo gingen noemen. Van sómmigen kan ik ’t hebben, van ánderen juist weer hélemaal niet! Daarvoor kén ik ze te kort of staan ze te ver van de familie cq vriendenkring. Ráár is dat hé?