Jaja, er komt nog een echt logje aan, ben ermee bezig maar word steeds onderbroken…

– Posted using MobyPicture.com

Afgelopen dinsdag moesten we weer ’s met beiden naar de kinderarts. Eigenlijk stonden we ‘r vorige week al maarja… dát klopte niet helemaal :blush:
Maargoed, daar werden ze natuurlijk weer gewogen en gemeten. Jonne is (nog steeds) 1 meter en 1 cm. bij 18,2 kg. Robin was daar 8,7 kg en 73 cm. Gek genoeg was zij afgelopen donderdag bij ’t CB 8,5 kg bij 71,3 cm. Tja… wie moet je dan geloven? Zelf ben ik sterk geneigd om ’t ziekenhuis te geloven, weet ook niet waarom. Waarschijnlijk omdat ik ze bij ’t CB, zéker qua meten, nooit echt nauwkeurig vind.

Wat zijn we wijzer geworden bij de kinderarts? Op zich niet zo heel veel. Tja, Robin hoeft niet meer zo veel te puffen en Jonne moet voorál doorgaan met z’n neusspray.
Maargoed, wat ik al zei, donderdag waren we bij ’t CB en daar kreeg Jonne ’n herhaling van z’n ogentest. Ik dacht dat ie gewoon ’n btje zat te meuten, net als de vorige keer maar de CB arts wil z’n ogen toch graag laten testen dmv ’n test van zo’n uur of 2 bij de afdeling oogheelkunde van ’t ziekenhuis. Ze heeft namelijk ’t vermoeden dat hij ’n lui oog aan ’t ontwikkelen is. Nou goed, we zullen ’t zien (leuk woord in dit geval ;-)) Op 15 maart a.s. mag hij voor die test.

Donderdag waren ook mijn ouders hier en nadat we terug waren van ’t CB, hebben ze Jonne mee op pad genomen. Wij als autobezitters gaan namelijk nooit met ’t openbaar vervoer maarrr, voor zo’n klein jongetje is dat juist iets héél bijzonders (weet de arme schat veel ;-)). Dus toen zijn mijn ouders met de bus naar ’t treinstation gegaan, dáár op de trein gestapt en met de tram weer teruggekomen. Hij vond ’t gewéldig! Ze mochten zómaar 1e klas zitten en Jonne mocht zélf z’n kaartje knippen. Helaas helaas zijn ‘r geen foto’s van maar neem van mij aan, hij had de middag van z’n leven!

Eindelijk een foto waarop je goed kan zien dat d’r boventanden nu ook door zijn. 3 (nagenoeg) tegelijk en de 4e kan elk moment doorkomen. Liters kwijl worden er uitgegooid. Droge shirts zijn niet aan te slepen 😉 En de harde korsten van mama dr tosti zijn véél lekkerder dan zo’n zompig bammetje jam.

– Posted using MobyPicture.com

47 is ie nu! Nah, ziet ‘r nog patent uit, vindt u niet? 😀 Van harte liefje, dat het maar een heel bijzonder mooi jaar mag worden! Veel liefs van je meisje.

– Posted using MobyPicture.com

– Posted using MobyPicture.com

Nog ’n maandje, dan is ze alweer 1 jaar. Vandaag gingen we nog maar ’s ff met ‘r naar de HAP (huisartsenpost). Vind namelijk dat de koorts en haar gehoest nu toch wel erg lang aanhoudt (af en aan maar toch). En die gebroken nachten beginnen me nu toch ook wel ’n tikkie de strot uit te hangen. Daarnaast vind ik dat ze de laatste dagen erg slecht eet. D’r flessen komen er met regelmaat van de klok weer uit gespuugd en d’r potjes houdt ze na ’n paar happen ook voor gezien. En dat is écht niet omdat ze ’t niet lust ofzo. Zij niet, zij zit nog in ’n fase waarin je haar (nagenoeg) álles kan voorschotelen (heerlijk!!! Dearest Jonne, where did we go wrong???)

Dus “opa en oma dierentuin” gevraagd (Erik z’n ouders nemen Jonne nog wel ’s naar Blijdorp, vandaar deze liefkozende bijnaam) en die konden gelukkig snel hierheen komen om even op Jonne te passen.

Alles was gelukkig vrij snel voorbij, ze werd bekeken en beluisterd, kregen ‘n antibiotica kuurtje mee en nu zullen we wel zien hoe ’t zal gaan.

En zo wordt er wéér iets toegevoegd aan haar “toedieningsritueel-voor-het-slapen-gaan”. Naast het normale tandenpoetsen hebben wij een puf (van zowel Qvar als Ventolin), het spuitje water om daarna haar mond te spoelen tégen het ontstaan van spruw. Dat lukt echter niet helemaal dus dan hebben we de eventuele Daktarin gel tegen die spruw. Dan de neusdruppels én de Dentinox als pijnstilling tegen de doorkomende tandjes. En dan nu ook nog de antibiotica kuur. Vervolgens smeren we uiteraard ook nog ’n btje van dittum op zowel haar lijfje alswel op het onderlaken van haar matras, teneinde de mogelijke aanwezige kortademigheid enigszins te beperken.

U begrijpt, voordat ze uiteindelijk op bed ligt (want nu hebben we ’t nog niet over het uitkleden, verschonen van de luier én ’t aantrekken van de slaapzak gehad) zijn we zómaar ’n uur verder. Ohwell, het móet en dan doen we ’t met liefde!

Goed, daar ging weer ’n nacht waarbij zowel paps, mams als dochterlief geen oog hebben dichtgedaan! :angry:
(dit had overigens níx te maken met ’t 2e kamer debat op tv!)

WIJ ZIJN VANDAAG OVERDAG TELEFONISCH NIET BEREIKBAAR!
We hebben nl nogal wat slaap in te halen! :blink:

Mijn kleine straalkacheltje hoest zichzelf steeds wakker. En dat dus in combi met dat doorkomende bovengebit… Wel inmiddels Dentinox in huis maar dat werkt natuurlyk ook maar heel even. Net bij ’t insmeren van d’r tandvlees voelde ik al heel wat scherpe randjes. Maareh, Caroline, u was jaloers? Don’t be! 😉

Oh enneh, nee, ze lag hier níet te slapen hoor! Ze had haar ogen dicht ivm de flits! Nee ze sliep écht nog niet!!!

UPDEET overdag: m’n meisje is ‘r écht ziek van! Ze voelt nog stééds aan als ’n straalkacheltje. Had ‘r ’n zetpil gegeven maar 10 minuten later had ze ’n poepbroek dus ik vraag me af of ze iets van die stoffen heeft opgenomen… kl*te tandjes ook!

Ja, ik weet van mezelf echt wel dat ik ’n nachtmens ben maar dat is ook niet altijd een vrijwillige keuze hoor. De laatste tijd is ’t nl nogal ’n feest wb midden-in-de-nacht-wakker-wordende-kindjes. De één heeft last van doorkomende tandjes, de ander van lastigvallende leeuwen! (ja Han, hier ook al!).

Dus zo lig ik de ene nacht naast zoonlief mijn rug te breken op een VEEL TE HARD matras maar smelt subiet als hij met beide handen mijn gezicht vastpakt en fluistert “ik vind jou lief!” En de volgende nacht ligt mijn allerliefste dochtertje tussen ons in waarvan ik en passent een schattig doch stevig vuistje tegen m’n neus gepoeierd krijg. Ware liefde is ’t!

– Posted using MobyPicture.com