Vorige week dinsdag was het voor Robin haar laatste dag op het kdv. Alwéér? Yep, alweer. Deze keer niet om van vestiging te wisselen! Ik heb haar tijdenlang op het kdv gehouden omdat ik ‘rvan uitging dat ik snel (??) weer aan ’t werk zou zijn. En wanneer ik haar er af zou halen, zou ik mijn plekje kwijt zijn. Maar het zoeken duurt écht te láng en het wordt gewoon té duur. Nu is het zo dat E veel vanuit huis werkt (als wát vertel ik nog wel ‘s) dus zodra ik dan toch eindelijk die baan heb gevonden, is hij thuis bij haar. Daarnaast zal ze vanaf 1 maart voor 2 halve dagen naar de peuterspeelzaal gaan.

Gek, er is ’n tijd geweest dat ik ’t écht absoluut niet leuk vond, dat ze naar ’t kdv moest en dat ik haar liever thuis hield. En zelfs de laatste tijd had ik nog wel de neiging om niet alleen Jonne maar ook Robin tussen de middag op te halen voor de lunch (deed ik overigens niet hoor). En nu báál ik als ’n stekker dat ze er af is. Niet voor mezelf maar voor haar! Ze was ná die wisseling al heel snel weer gewend geraakt en had ’t er vreselijk naar d’r zin! De juffen waren het er dan ook absoluut niet mee eens dat ze wegging. Maar helaas scheelt het ons nou eenmaal ’n bak geld dus ’t kán ff niet anders. Uiteraard vind ik ’t héérlijk dat ze lekker bij me thuis is maar toch… ik vind ’t zo jammer voor háár!

Hier nog wat plaatjes van haar laatste dagje op “de kleine school” zoals Jonne ’t noemt…

Toen ik haar samen met Jonne rond kwart voor 4 kwam halen, werd ik bijna door de juffen weggestuurd, met de mededeling “Ze mág nog niet mee, we zijn tot 18 uur open, kom dán maar terug!” 😉 Ze wilden ‘r gewoon nog niet kwijt. Nah, dás wel lief, vind je niet?! En beter zó dan wanneer ze je de indruk geven van “zo hé hé, mag dat kind nou nóg niet weg?!” 😉 We bleven tóch nog éven zitten en da’s maar goed ook want even later kwamen er nog 2 Zwarte Pieten in de klas. Daar profiteerde zoonlief lekker van mee en kreeg ook nog ’n handje pepernoten. Robin daarentegen vond ’t maar nix en wilde ‘r ook nix van weten! 😉
Tja, en dat was ’t dan… overigens heb ik wel de belofte gekregen, dat ik zéker ’n beroep op het kdv kan doen, wanneer ik toch weer aan ’t werk kan, en Erik ’t niet redt om thuiswerk te combineren met de zorg voor Robin. Ze zal dan niet helemaal onderaan de wachtlijst staan. Daarnaast is ’n dreumes/peutertje altijd makkelijker te plaatsen dan ’n baby. Nou goed, we zien wel of dat tzt nodig is.

En verder kwam bij Jonne de Sint afgelopen vrijdag op school. Gehéél in stijl in een poffertjeskraam (???) Wij vroegen ons dan ook gelijk af wat er mis was met het paard en de ouderwetse kruidnoot… maargoed, de poffertjeskraam diende slechts als vervoersmiddel en was verder baktechnisch niet operationeel. Het was ’n hilarisch tafereel.

Het verslag van onze pakjesmiddag /-avond volgt nog!