jan17 |
|
| The story continues |
Nog ’n maandje, dan is ze alweer 1 jaar. Vandaag gingen we nog maar ’s ff met ‘r naar de HAP (huisartsenpost). Vind namelijk dat de koorts en haar gehoest nu toch wel erg lang aanhoudt (af en aan maar toch). En die gebroken nachten beginnen me nu toch ook wel ’n tikkie de strot uit te hangen. Daarnaast vind ik dat ze de laatste dagen erg slecht eet. D’r flessen komen er met regelmaat van de klok weer uit gespuugd en d’r potjes houdt ze na ’n paar happen ook voor gezien. En dat is écht niet omdat ze ’t niet lust ofzo. Zij niet, zij zit nog in ’n fase waarin je haar (nagenoeg) álles kan voorschotelen (heerlijk!!! Dearest Jonne, where did we go wrong???)
Dus “opa en oma dierentuin” gevraagd (Erik z’n ouders nemen Jonne nog wel ’s naar Blijdorp, vandaar deze liefkozende bijnaam) en die konden gelukkig snel hierheen komen om even op Jonne te passen.
Alles was gelukkig vrij snel voorbij, ze werd bekeken en beluisterd, kregen ‘n antibiotica kuurtje mee en nu zullen we wel zien hoe ’t zal gaan.
En zo wordt er wéér iets toegevoegd aan haar “toedieningsritueel-voor-het-slapen-gaan”. Naast het normale tandenpoetsen hebben wij een puf (van zowel Qvar als Ventolin), het spuitje water om daarna haar mond te spoelen tégen het ontstaan van spruw. Dat lukt echter niet helemaal dus dan hebben we de eventuele Daktarin gel tegen die spruw. Dan de neusdruppels én de Dentinox als pijnstilling tegen de doorkomende tandjes. En dan nu ook nog de antibiotica kuur. Vervolgens smeren we uiteraard ook nog ’n btje van dittum op zowel haar lijfje alswel op het onderlaken van haar matras, teneinde de mogelijke aanwezige kortademigheid enigszins te beperken.
U begrijpt, voordat ze uiteindelijk op bed ligt (want nu hebben we ’t nog niet over het uitkleden, verschonen van de luier én ’t aantrekken van de slaapzak gehad) zijn we zómaar ’n uur verder. Ohwell, het móet en dan doen we ’t met liefde!
14 reacties »
RSS feed voor reacties op dit bericht.
TrackBack URL
Poeh Cat wat een bedritueel hebben jullie voor je kleine meid, nooit leuk om een complete kast medicijnen te hebben en ik hoop voor haar en voor jullie dat de kuur aanslaat en hopen maar gauw op beter weer (zie dat ook bij Lotte hoor, slechter weer standaard verkouden, last van haar huis en kans op looporen) dus laat dat mooie weer maar komen zeker ook voor jullie, in ieder geval is ze wel een heel mooi prinsesje met bruine ogen (hebben we toch goed gedaan he!!) :cheerful:
Reactie door San op woensdag 20 januari 2010 om 15:41
Hoe gaat het nu met Robin?
Reactie door 10-eke op maandag 18 januari 2010 om 23:21
Heel veel beterschap!
Wat een ritueel zo… Hopelijk kunnen jullie hem snel inkorten!
Xx Mye
Reactie door Mye op maandag 18 januari 2010 om 0:24
Ik hoop dat jullie allemaal een lekkere nacht hebben!
Reactie door 10-eke op zondag 17 januari 2010 om 23:29
Pff, Robin probeert even de medicijnkast uit zeg.
arm meisje!
Hopelijk kunnen al die medicijnen snel de kast weer in
en is ze haar vrolijke zelf weer!
Reactie door Saskia op zondag 17 januari 2010 om 22:51
Pffff, dat is een flink ritueel. Nu maar hopen dat het ook gaat helpen. Want die kleine kabouter moet nu echt snel gaan opknappen!
Heel veel beterschap en ik ga heel hard duimen dat ze zich snel een beetje beter voelt.
groetjes Marian
mamma van Thomas en Rens
Reactie door Marian op zondag 17 januari 2010 om 16:06
Zo, daar gaan al een heleboel pilletjes en toestanden in. Hopelijk kan ze weer snel zonder!
Reactie door Toaske op zondag 17 januari 2010 om 14:43
Zo, die eerste nacht mét is achter de rug, vanaf nu klimt het omhoog !
Mag je trouwens niet met haar dubbel puffen, of doe je dat al ? Hier pufde Robin en puft Kim met een dubbele dosis op het moment dat ze begint te rochelen en brommen, dus om de 4 uur en ’s avonds 2 pufjes ventolin.
Overigens, kinderen die voor hun 4e met astma medicijnen gebruiken, groeien er vaak overheen, dus Robin zal een ongelooflijk gezonde puber zijn met sterke longen !
Reactie door Xandra op zondag 17 januari 2010 om 13:04
jeetje, wat een gemedder. Sterkte!
Reactie door 10-eke op zondag 17 januari 2010 om 12:17
Ik heb het echt met jullie te doen ….
Dikke kus en knuff
Reactie door Peetjes op zondag 17 januari 2010 om 11:04
Pffff, wat een gesodemieter! Hopelijk knapt ze nu met die abkuur snel op en is ze op haar verjaardag weer zo fris als een hoentje. En jullie ook, kan me voorstellen dat dat niet doorslapen jullie ook niet zo heel veel goed doet.
Reactie door Renske op zondag 17 januari 2010 om 11:01
dat is een heel arsenaal aan medicijnen.
Hopelijk werkt het allemaal vlug en is ze snel weer de oude.
Reactie door Ruthy op zondag 17 januari 2010 om 10:44
En dan vergeet je nog de paracetamol zetpil 🙂
Eens houdt het op….Robin is nu 13, en daar hoeft niks meer bij en die had ongeveer hetzelfde ritueel als jouw Robin op die leeftijd.
Reactie door Xandra op zondag 17 januari 2010 om 10:01
:dizzy: een heel bedritueel… als ze er maar niet teveel aan gaat wennen… want er moet toch eens een periode komen dat ze die zooi niet meer nodig zal hebben :wassat:
Reactie door mamma van julz en Isa op zondag 17 januari 2010 om 9:54