…een zo mogelijk nog kloterigere nacht… my goodness! Ik heb geloof ik tot ’n uurtje of 2, 3 geslapen, toen werd ik wakker en wist van ellénde niet meer hoe ik moest zitten of staan, laatstáán liggen! Heb zo’n b’tje 3 x onder de warme douche gestaan en ’n half potje rode tijgerbalsem op mn rug gesmeerd maar ook dát helpt op ’n gegeven moment écht niet meer. Elke rilling, elke diepe zucht, elke kleine (of grote) beweging van dochterlief (dont worry, ik hou, ondanks alles, nog stééds zíelsveel van d’r hoor!!!) deed me door de grónd zakken. En nog stééds ben ik als de dóód dat ik ’n hoestbui krijg! Je moet me dan zien zitten op m’n handen en knieën op bed, met m’n hoofd hélemaal naar beneden… op ‘n andere manier trék ik ’t gewoon niet! 

Dús vanmorgen maar weer ’s met de huisarts gebeld en gezegd dat ik ’t écht niet langer trek en dat ik me ook níet laat wegsturen met een paar paracetamolletjes. Hij heeft weer overleg gepleegd met één van de gyns in ’t ziekenhuis en díe heeft me nu weer Diclofenac voorgeschreven. Ook dáár staat weer dat je ’t niet mag innemen als je zwanger bent maar van zo’n 2e lijns man mág je toch weer aannemen dat je weet wat je voorschrijft!

Voorts heb ik ook net ’s ff met ’n fysiotherapeutenpraktijk gebeld, in de hoop dat zíj wat voor me kunnen betekenen. Ik moet wel zeggen dat ik dáár m’n twijfels bij heb want zodra je ‘r alleen al naar wijst, zit ik tegen ’t plafond!!! Nou goed, we zullen zien. Mocht er vandaag iemand uitvallen, dan kan ik daar vandáág nog langs, ánders morgen.

En zó tobben we nog lekker ff ’n eindje door 🙁

UPDATE: het electrische kussentje helpt redelijk goed, zolang ik ‘r maar tegenaan blijf zitten of op blijf liggen (dat dát kan, liggen, is al ’n overwinning op zich!) Morgen om 13:30 uur naar de fysio. We’ll see!