Vanmorgen maar weer ff naar ’t gemeentehuis geweest  voor de “erkenning van het ongeboren kind“. We wísten al wat ’t inhield, we hadden ’t tenslotte de vorige keer ook al zo gedaan. Eigenlijk is ’t ook ’n formaliteit van 3 x nix hé… De vorige keer mochten we dan nog beslissen welke achternaam ’t kindje zou krijgen, deze keer werd dat automatisch hetzelfde… (beide keren  Erik z’n achternaam). Dan wordt er ’n uitdraai gemaakt, waarop onze gegeven staan en dat de moeder toestemming verleent dat de vader zijn kind erkent en daadwerkelijk diens achternaam zal dragen. Krabbel van mij, krabbel van Erik, krabbel van de ambtenaar and that’s about it! Dit alles wordt uitgedraaid op zo’n mooi groen velletje, waarop nog ’n heuse stempel van de gemeente Vlaardingen opkomt en binnen 10 minuten sta je weer buiten! Meer is ’t niet… ’t kóst ook nix (ja zeg, moet ‘r nog bíjkomen! 😉 )

Wat wij overigens niet wisten is dat je ’t kind moet aangeven in de gemeente waar het wordt geboren en niet waar het woonachtig is. Dus mocht dochterlief nou eventueel wél weer in ’t ziekenhuis worden geboren, dan zal Erik haar moeten gaan aangeven in Schiedam, aangezien Vlaardingen sinds vandaag géén ziekenhuis meer heeft. (tja, óf elk willekeurig ander dorp met stal en kribbe waar wij eventueel op het moment suprème zullen zijn… 😉 )

Ohja, maar wat ik nou bijna vergeet te vermelden: daarna hebben we voor zoonlief heuse glij-ijzers (glaai aaizurrzzz maid!) gekocht!!! Kewl héy! Ik bedoel… kijk naar ’t weer! Dan móet je toch ’t ijs op met ’t joch! Je weet nooit wanneer ’t ooit weer zal kunnen. Nou goed, ik wacht nog héél ff… durf ’t nu nog niet aan. Bovendien zit ie vandaag en morgen op ’t KDV dus dan kan ’t toch niet… En als we dan tóch te laat zijn: ze zijn uitschuifbaar van maat 24 tto 35 dus ze gaan wel ’n paar jaartjes mee. Maar ik hoop écht dat we ze één dezer dagen kunnen gaan gebruiken, lijkt me hélemaal leuk!