dec24 |
|
| Ik baal! |
Vriendjes en vriendinnetjes… ik heb ze zien komen en gaan. Toen ik hier naar Vlaardingen verhuisde, was ik bang dat ik m’n vriendinnen in Amsterdam e.o. zou missen. Maar gek genoeg bleek mijn vriendenschare in die buurt (voor zover die daar überhaubt was) helemaal niet zo hecht te zijn. De meiden die ik in die omgeving kende, daar hoorde ik al vrij snel helemaal nix meer van, zélfs niet toen Jonne geboren werd. (op één ná uiteraard, maar da’s ’n verhaal op zich, hé Gon ;-))
En ik ben ook bést naief in bepaalde dingen en ben daardoor ook wel door mensen gekwetst. Niet dat ik daar écht veel van leer, ik ben niet snel gereserveerd naar mensen toe. Sterker nog: ik ben heel open, what u see is what u get en daardoor wellicht niet altijd even subtiel.
Mijn vriendjes en vriendinnetjes zitten tegenwoordig door ’t hele land. Velen daarvan heb ik juist de laatste jaren leren kennen en niet in de laatste plaats door m’n weblog. Daardoor hebben we veelal contact via msn. Wát ’n geweldig medium is dat toch… althans… meestal dan…
Gisteren zat ik ook met één van m’n dierbare vriendinnetjes te chatten. Maar ineens sloeg de stemming ’n b’tje om. Blijkbaar had ik iets geschreven wat vollédig anders geïnterpreteerd werd dan hoe ik het bedoelde. En dat is dan dus weer ’t lullige van msn, dan hoor of zie je geen intonatie of gezichtsuitdrukking van de persoon waarmee je communiseert. Ik voelde me er érg lullig onder maar wát ik ook zei… de stemming bleef ’n btje raar. Nah, dan moet je nét mij hebben, tóch al zo’n vat vol hormonen momenteel, ik zat op ’n gegeven moment gewoon echt te janken achter m’n compje. Ik wílde dit helemaal niet. Ik weet dat diplomatie níet mijn sterkste kant is maar m’n vriendinnen zijn me dierbaar en ’t laatste wat ik wil, is ze kwetsen. ’t Zit me overigens nog stééds niet lekker.
Dus jij daar, vriendinnetje van me, ik ga je niet bij naam noemen maar ik ga er blindelings vanuit dat de persoon in kwestie precies weet dat ik háár bedoel: Sorry voor die opmerking, die was zéker niet zo bedoeld. Gewoon érg stom door mij geformuleerd en blijkbaar héél anders overgekomen dan de bedoeling was. Je bent me té dierbaar om je als vriendinnetje te verliezen, ik hoop dat jij dat ook zo voelt!
Vergeet ik ‘r bijna bij te vertellen dat vriendlief me toen héél lief heeft getroost. Hij kent me langer dan vandaag. Dank je schat, ik hou van je! Zielsveel!
10 reacties »
RSS feed voor reacties op dit bericht.
TrackBack URL
He Cat, wat is dit nou zeg. Begrijpelijk dat je je er zo shit onder voelt. Ik zou als ik jou was de telefoon oppakken! En bellen! En zeggen hoe de vork in de steel zit, dat je spijt hebt als iets verkeerd is overgekomen, dat ze je dierbaar is etc.etc. Wie zou daar nou niet blij van worden? Als het wonderlijke internetmedium je even in de weg zit, moet je gewoon de ouderwetse middelen ter hande nemen.
Sterkte Cat en fijne dagen!
Reactie door Mimi op woensdag 24 december 2008 om 22:38
Jammer dat je vriendinnen van weleer niet de vriendinnen bleken dat je dacht dat ze waren, maar oh oh oh wat herkenbaar. Ik heb ook eigenlijk maar 1 goede vriendin, 1 goede vriend en nog een heel lief zusje die ook mijn beste vriendin is.
Toch wel leuk, zo’n weblog medium die je dan weer nieuwe mogellijkheden tot vriendschappen biedt maar zoals je zelf al hebt ondervonden: soms zijn enkel geschreven woorden niet genoeg om goed over te brengen wat je te zeggen hebt.
Hopelijk komt het weer helemaal goed tussen jullie. Want vriendschappen zijn dierbaar. Heel dierbaar…
Reactie door Fee-Luna;s mama op woensdag 24 december 2008 om 19:00
Wat een lief een eerlijke log!! Je bent een schat. Dank je wel dat je ook mijn vriendinnetje wilt zijn. Heel speciaal.
Mieke
Reactie door Annemieke op woensdag 24 december 2008 om 17:54
Thx y’all! oh enneh,
@Gonda: nee liefie, jij bent de énige uit die hoek waarmee ik nog wél contact heb. We spreken elkaar niet zoveel maar áls we elkaar spreken is ’t wél heel speciaal!!! xxx
Reactie door Cat op woensdag 24 december 2008 om 17:13
Tja, dat is en blijft het risico van mailen, bloggen, msn’nen. Dat je niet meteen kunt nuanceren en dat het er stáát. Hopelijk neemt de andere kant het goed op, zeker na deze zeer openlijke (en kwetsbaar opgestelde) log.
Fijne feestdagen Cat!
Reactie door Toaske op woensdag 24 december 2008 om 16:17
Alleen al vanwege het feit dat je hier je hart uitstort en laat zijn hoeveel spijt en verdriet je ervan hebt moet het toch goedkomen?? Toch, meisje-wat-zichzelf-moet-herkennen?
Reactie door Aagje op woensdag 24 december 2008 om 15:00
Ik hoef me toch hopelijk niet in die eerste alinea te herkennen, toch???
Wat heb je nou toch gezegd, meid. Zo erg kan het toch niet zijn.
Die hormonen nemen een lekker loopje met je.
Vanaf de Amsterdam-kant (:-) een hele fijne Kerst gewenst en zeker tot in 2009!!!
Liefs Gonda
Reactie door Gonda op woensdag 24 december 2008 om 14:30
Och lieve schat, wat akelig is dat toch ook he? Ik weet intussen wel dat je rechtstreeks vanuit je hart praat en ik ken je ook al langer dan vandaag. Ik hoop dat het echt weer goed komt, maar met de kerstdagen in zicht (vrede op aarde enzo) moet dat toch lukken?
(en ik kan net zo onhandig zijn als jij met woorden, tell me about it…)
xxx
Reactie door Cynthia op woensdag 24 december 2008 om 13:23
Wat is Erik toch een schatje.
En jij lekker blijven wie je bent, dat maakt je juist zo SPECIAAL!!!!!!!!!
Reactie door Esjuh© op woensdag 24 december 2008 om 13:07
Ik hoop dat de persoon in kwestie je het vergeeft en dat jullie nog heel lang vriendinnetjes blijven.
Reactie door Marjolein op woensdag 24 december 2008 om 12:53