Gisteren dus in de Efteling geweest. 4 of 5 Jaar geleden waren we ‘r ook. Toen hadden we vréselijke mazzel. Mooi weer en tóch erg rustig. We hoefden nérgens écht lang in de rij te staan. Dat was gisteren helaas ’n tikkie anders. ’t Weer was ook prachtig maar daarentegen was het zooooo grúwelijk druk! (wie gaat ‘r dan ook op záterdag als ie doordeweeks ook gemakkelijk had kunnen gaan!!!) En ja, als je dan 40 minuten tot ’n uur met Jonne op je arm in de rij moet staan voor de Droomvlucht of de Fata Morgana, (omdat ie dus nog niet zélf kan lopen en de buggy niet mee mag), dan is dat bést vermoeiend. Maargoed, toen we ‘r in zaten, keek ie wel z’n ógen uit. ’t Was ’n gezellig dagje en ik moet zeggen dat hij ’t héél behoorlijk heeft uitgehouden. Daarnaast hebben we zowaar ook nog wel ’n kleurtje gekregen door ’t mooie weer.

Vandaag ’n héérlijk nixerig dagje gehad. B’tje bijgekomen van de afgelopen 2 3 dagen en voor de drukke week die weer voor ons staat. Eindelijk gebbq’d met onze betonnen GAMMA BBQ.
Vanavond weer Zomergasten zitten kijken. Linda de Mol was te gast en ik was wel héél nieuwsgierig naar haar favoriete tv avond. Ik moet zeggen dat ’t me erg is tegengevallen maar dat lag niet aan háár. Ze had mooie fragementen, leuke verhalen en na afloop ’n briljante documentaire van Michiel van Erp, waarvan je hier de trailer kan bekijken.

Nee, ’t was de presentator, waardoor de avond stroef verliep. Vaste lezers weten inmiddels dat ik best gecharmeerd ben van Joris Luyendijk maar vanavond vond ik ‘m niet best. Bijna irritant zelfs. (zie Mar, ’t gaat wellicht tóch over na de zwangerschap! ;-)) Hij was érg aan ’t zoeken naar "de wáre Linda" (dus hoe ze privé is) en ’n manier om haar dingen te ontfutselen wat ze éigenlijk niet kwijt wilde. Of om te kijken of hij haar emotioneel kon laten breken. Wat dénkt hij nou? Deze vrouw is al zó lang bezig, is door de duizenden interviews zó gepokt en gemazeld dat ze zó goed weet wat ze wél en wat ze niet wil/kan zeggen om geen gezeik te krijgen, die breekt niet zo snel. En dan mag Joris ’n goeie schrijver en ’n goeie voormalig midden-oosten correspondent zijn geweest, als tv-presentator komt hij toch nog maar nét kijken en ligt hij mijlenver op haar achter. Jammer, erg jammer. Ik vond ’t écht ’n gemiste kans.

En toen was ’t weekend weer voorbij. En daarmee ook Erik z’n vakantie. Ik vond ’t héérlijk, de afgelopen 2,5 week lekker samen ’n b’tje aanrommelen. De 1e week hard geklust (híj dan), daarna Jonne’s verjaardag en de 2e week relaxed en wat uitstapjes. Best jammer dat ’t weer over is. Dat had ik vorig jaar ook, toen hij na de geboorte van Jonne 2 weken vrij had gehad en weer aan ’t werk moest. Komende week moet ik van álles gaan regelen omtrent de opvang voor Jonne. Wel balen dat ik daar dus maar één week voor heb maar goed, eerder kon helaas niet omdat de gastouder waar hij (als ’t goed is) naar toe gaat, ook morgen pas weer terug is van haar vakantie. En die week daaróp moet ik zélf ook weer aan de slag en dan moet ’t wél geregeld zijn. Daarbij moet ik komende week ook ’n paar uurtjes naar m’n nieuwe werkgever om e.e.a. uitgelegd te krijgen van de collega die dus op maandag en donderdag werkt. En dan moet ik dus ook ’n oppas voor Jonne hebben. Nou is dat wel gecoverd want óf ik combineer dat met het wennen bij de kinderopvang en ánders is daar mijn grote hulp Romana, die gelukkig nog ’n weekje vakantie heeft.

Hieronder nog ’n kleine collage. Meneer is momenteel érnstig van de gekke bekken trekken. Zodra je met de camera in de buurt komt, geeft ie ff ’n vette smile van ’n paar seconden en dan is ’t weer over. Tja, ik moet ‘r erg om lachen en hij zelf ook als hij dan de foto ziet! 😉