mei 14
	Hieperdepieperdepiep!!!

Afgelopen vrijdag, 12 mei, werd mijn papsje 67! Werd gisteren gevierd… Dus wij, voordat we naar Amstelveen zouden gaan, ff de stad (R’dam) in voor ’n boek, wat Erik als kado in gedachte had. Terwijl wij in de auto bleven wachten, zou Erik ff snel bij Donner naar binnen lopen. Het was práchtig weer dus ik had de meiden geld gegeven om bij de Febo voor ons állemaal ff ’n ijsje te gaan halen. Promt komt Erik terug, zónder boek maar wél met 4 ijsjes in z’n handen… en even later kwamen de meiden ook met de ijsjes aanlopen… Dús toen hadden we ieder 2 ijsjes! Ohwell, géén probleem hoor, kómt wel op!!
Op de verjaardag zélf was ’t bíjna ’n b’tje genánt want naast de jarige zélf kreeg ook ík, of eigenlijk: wíj ’n aantal cadeautjes! Van ’n goeie vriendin van m’n moeder (Trijn) kreeg ik 2 schattige rompertjes en van Alice kreeg ik 2 súperstoere t-shirts, 3 slabbetjes en 2 sets klerenhangertjes. Súperhandig! En niet te vergeten, ’n slabbetje van m’n moeder, waar Fie (m’n tante) dan weer wat schattigs op geborduurd had. (had m’n moeder éérst zélf willen doen maarreh… nou ja… dat héle handwerkgebeuren is níet haar sterkste kant, laten we maar zéggen, hihi!) Daarnaast had m’n moeder ook nog ff inkopen gedaan op ’n (2e hands) kledingbeurs in Aalsmeer. Score: rompertjes, pakjes, sokjes voor de baby; 2 broeken + 2 t-shirts voor Luca, 1 broek + 2 shirts voor Romana, trui voor Sacha… enz enz enz… Nah, leuk hoor, allemaal! Echt helemaal top!!!

Ohja enneh, Hannes: jij houdt je cadeautje van óns nog te goed hoor… (’t boek wordt besteld.)

mei 14
	(aanstaande) Moederdag

Ik vind móederdag iets verschrikkelijks! Commerciële onzin. Jah, met kleine kinderen, die nog op de basisschool zitten en dan zélf iets maken, dát vind ik leuk… maar verder… Maar goed, ik bén ook nog geen moeder.  Nóg niet idd! Dat zéi ik ook laatst tegen Erik: “moederdag mag je wat mij betreft per direct afschaffen, maar zo’n 1e x… nou ja…” 😉
Hij moest héél hard lachen en zei, dat ie die hint hélemaal niet nodig had hoor! Dus vanmorgen kwam ie ineens met ’n pakje aanzetten, en daar zat dít in.  Kewl, don’t u think?
Natuurlijk niet direct voor moeder maar meer voor zoon. En hij kan ’t waar-schijnlijk ook pas vólgend jáár zomer aan, maar dat doet ‘r niet toe, ik vind ‘m écht súper-stoer! Zo lángzamerhand begin ik toch wel stééds meer kleertjes en dingetjes voor m’n zoon te genereren… ik heb ’t al vaker gezegd: ’t wordt tijd dat die meubeltjes binnenkomen, zodat ik die spulletjes in de kast kan gaan hangen/leggen. Lijkt me zó leuk!!! (errug hé?!)

mei 14
	Zoek de verschillen, deel II

Wederom ’n "voor" en "na" plaatje. ’t Gaat niet zo zeer om de versierde tafel e.d. maar om de stoelen rónd de tafel. Links zie je de oude eetkamerstoelen van m’n ouders, die wij, bij gebrek aan wat ánders, gebruikten. Zaten op zich bést lekker alleen ’t héle irritánte was, dat je ze niet onder tafel kon schuiven, waardoor ’t ontíegelijk veel ruimte in beslag nam. Daarnaast vond ook Blueblue de oude stoelen erg lekker zitten, met als gevolg dat de zittingen (en daarmee dus ook je eigen achterwerk ;-)) altijd volkómen onder de kattenharen zaten.

Daar is nú dan (voorlopig) ’n einde aan gemaakt met déze stoelen, rechts. Ik vond ze wel geinig. En dát voor maar 19 euri per stuk! (ze gaan uit de collectie en álles moet weg!) Ja nee, dat je ze niet verwart met die design vlinderstoelen van weet ik véél hoe die vent heet… díe heeft mijn nichtje en waren destíjds al 500 píek per stuk!!!! Laat staan wat ze nú kosten… My goodness, in geen 500 jaar dat ik zóveel geld zal neerleggen voor ’n éétkamerstoel!! Ennieweej, wel jammer dat ze ze niet meer in 6 verschillende kleuren hadden, maar wellicht dat ik zélf ooit nog ’s in ’n creatieve bui, 4 van die stoeltjes ’n ánder kleurtje geef. Die ruimte hebben we tzt natuurlijk ook hard nodig omdat de box hoogstwaarschijnlijk op díe plek komt te staan en de eettafel dan naar de keuken gaat. En met die collosále stoelen had dat nooit gekund… kortom: ik vind ’t weer hélemaal goed zo.