Het heeft ’n tijdje geduurd maar ik heb éindelijk weer ’n nieuwtje: ik heb ’n brommertje gekocht! of liever gezegd: een scootertje! Jawel: Catje heeft ’n heuze VESPA SCOOTER aangeschaft!  Leek me nou zó leuk! Vroeger mocht ik nooit ’n brommertje (m’n ouders: “als je niet gaat roken en niet gaat brommerrijden, betalen wij je rijbewijs!”… dat eerste is helaas mislukt, maar dat wisten zij niet ) en eerlijk gezegd had ik ‘r ook niet zoveel behoefte aan. Vond al die brommertypjes maar ’n beetje sneue eikeltjes!

Maar goed, inmiddels zóveel jaar verder en ’t lijkt me tóch wel héél erg handig. Ten 1e is ’t  bij ’t O.T. voor betaald parkeren dus met de auto gaan is niet écht ’n optie. Kost klauwen met geld! Ten 2e: stel je voor: zomer, je wil naar ’t strand… zie je je al staan in de file??? NAH, WIJ DUS NIET MEER  Lijkt me hélemaal gewéldig!

Dus afgelopen weken heb ik alle marktplaatsen, speurderssites en snuffelcorners op ’t internet afgezocht. MY GOD, WAT ZIJN DE MÉÉSTE BROMMERTJES TOCH AFZÍCHTELIJK LELIJK!!! Maarrrrr, die Vespa’tjes niet! 😉 Vorig weekend zijn Erik en ik naar ’t Vespa Paradijs in België geweest. Daar vonden we wel ’n héle mooie, maar die kwam uit 1964 en lag bovendien 200 euri boven m’n budget. Mijn streven was nl om ‘r niet meer dan 500 euri aan uit te geven. Uiteindelijk ben ik in Ba(r)thoevendorp uitgekomen en daar stond ie… ’t is géén absolute schoonheid, er zítten hier en daar wat krasjes en butsjes en is ooit ’s héél lelijk overgeverfd. Maar hij is wél lief… hij lijkt dus wel ’n beetje op mij

Gisteren is ie afgeleverd bij ’t O.T. maar omdat ik nog geen helm had én omdat ’t ongelófelijk tákke weer was, heb ik ‘m daar vannacht nog ff laten staan. Vanmiddag ben ik ‘m gaan halen en daarna naar huis gereden. JOEPIE, DA’S LEUK MAN!!!! Ben écht als ’n kínd zo blij  Dus vanaf maandag ga ik (mits ’t geen zeikweer is) lekker met de scoottoet heen en weer!  

Het is die witte. Heb ook al ’n beetje zitten freubelen, hoe ie ‘ruit zou gaan zien als ik ‘m ga overspuiten/verven. En die rode heb ik overwogen maar dát is dus die uit 1964. Jah, eerlijk is eerlijk: hij ís mooier maarreh… ik had ‘r tóch geen goed gevoel over…