dec15 |
|
Dag 2 |
Allereerst dank voor al jullie lieve berichtjes!! Doet erg goed! Jah, voor zover ik ze kan lezen dan, want nou ja, laat ik niet weer beginnen over ’t internet hier 😉
De nacht was wederom rommelig en onrustig. Je wordt in eerste instantie helemaal iebel van al die piepjes en geluidjes.Even afgezien van de bedbank (laten we eerlijk zijn, als je moe genoeg bent, slaap je na een tijdje overal op) is het hier uiteraard beduidend lichter dan op m’n eigen slaapkamer gedurende de nacht. En tot overmaat van ramp moest ze om de 3 uur sprayen (inmiddels om de 4 uur) dus als je dan al net slaapt, komt er weer zo’n goedbedoelde nachtzuster je kamer binnen.
Ook overdag komen ze vaak op een moment dat ze net ligt te slapen. Tja en na dat hele gedoe is ze weer klaar wakker! Soort van… Want moe is ze natuurlijk wel. Overigens neem ik die monitor ook niet meer heel erg serieus hoor, hij gaat wel heel snel piepen, ook als ze gewoon lief zit te spelen.
Maargoed, wat heeft ze? Volgens de artsen is het een virusinfectiie op de (toch al wat overgevoelige) luchtwegen. Offeh, had ik dat al verteld? Hoelang ’t gaat duren? Dat weet bijna niemand. Ze heeft nu een “neusbrilletje” met zuurstof (je weet wel, zo’n slangetje met 2 van die sprietjes in d’r neus) en daar zal ze eerst van af moeten zijn, voordat ze naar huis mag. Ik zei al op de Twitter (jawel, ook nu wordt er weer volop getwitterd) ik gok alles bij elkaar op een week. Als ’t korter is, dan hebben we mazzel, duurt ’t langer, dan is ’t uiteraard vet balen. Ohwell so be it.
Aan ’t eind van de dag kwam Erik hier nog even met Jonne heen. Die was vandaag wel voor z’n 2e MEX prik geweest (Robin heeft deze geheel volgens mijn verwachting overgeslagen) en was wederom heel stoer geweest. Hij had weer niet hoeven huilen. Wel had ie op ’t KDV overgegeven. Maarja, ook hij heeft ’n hoofd vol snot en hoest zo nu en dan de longen uit z’n lijf dus ’t verbaast me nix.Denk dan ook niet dat ’t met die prik te maken had. A.s. donderdag mag hij hier naar de kinderpoli, dan zal ik ’t wel horen.
Maargoed, doordat zijn eigen shirt blijkbaar onder zat, had hij ’n shirt van ’t KDV aangekregen… Je snapt, dat zijn over ’t algemeen niet de nieuwste cq leukste dingen. Komt bij dat ’t mannetje echt gruiwelijk nodig naar de kapper moet. Kortom, die zag er ’n partij armoedig uit 😉 Maar hij was wel heel vrolijk en lief hoor. Toen hij wegging fluisterde ik (zoals wel vaker) in zijn oor dat ik hem de aller aller aller liefste jongen van de heeeeeeeeele wereld vond. Meestal zegt hij dan gelijk “dat vind ik ook”. Nu bleef hij even stil dus ik vroeg, en was zeg jij dan? Jonne: “dank u Sinterkaasje!” Hahahaha, m’n droppie!
Goed, we gaan weer ’n nacht in. Heb inmiddels iets gevonden waardoor ‘r iets minder licht van buitenaf komt. Net boven nog ff wat te snacken gehaald. Hmm, misschien m’n boodschappenlijstje voor Erik toch een b’tje uitbreiden met wat dingetjes voor de avond.
Nu nog ff wat nieuwssites bekijken om te zien wat er verder allemaal in de wereld gebeurd is… Televisie heb ik nog niet, dat moet de verplegingen regelen en die schijnen ’t vreselijk druk te hebben (of de een kan ’t beter aan dan de ander, dat kan ook ;-))
Conclusie overall: ’t is ff vervelend maar ’t kan allemaal veel erger. en Robin voelt zich gelukkig niet meer zo beroerd als gisteren. U hoort wel weer van mij!!!