Vanavond waren we eigenlijk van plan om naar De Parade in Amsterdam te gaan maar helaas was ’t weer dusdanig waardeloos dat we maar thuis zijn gebleven. Toen zijn we maar gaan Wii’en.

De Wii Fit is echt hélemaal leuk! De afgelopen 3 avonden hebben Erik en ik ons al behoorlijk in ’t zweet gewerkt met o.a. voetbal-koppen, ski slalommen, schansspringen en steps. Supergrappig. Kijk hier maar ‘s. En wat nog leuker is: ik blijk er tóch nog van af te vallen, hihi. (nee, niet van ’t Balance Board, wise ass, maar qua gewicht! ;-)) En da’s niet zo erg hoor, er mag écht wel wat vanaf. ’t Zijn geen hele kilo’s maar gewoon stééds ’n paar honderd gram. Nah, mooi toch! En voor Spruitje blijft écht wel genoeg over.

Vanavond zijn we er overigens ook achtergekomen dat we ’t Balance Board de éérste 2 avonden verkeerd om hadden staan. Achterstevoren zegmaar (neeeheee, niet ondersteboven!!!) Ik dacht wij dachten dat dat knopje in ’t midden richting de tv moest staan om misschien wel contact te maken met de euh… hoe heet dat ding? sensor? Maar we vonden ’t toch wel érg vreemd dat je met koppen juist de tegenovergestelde kant moest ophangen, om de bal te kunnen raken. Uiteindelijk kwam Erik erachter toen hij met steps z’n verkeerde voet op het board zette en hij tóch méér punten kreeg dan voorheen…. toen hebben we ‘m maar omgedraaid en nu gaat ’t stukke beter, hihi.

Kortom: hier kan geen sportschool tegenop. Dit is écht hélemaal leuk.

Vandaag kwamen Richard, Esther en Guusje bij ons op visite. Zie hier ’n visueel verslagje. Nee, nog stééds niet met de camera van Aad (anders waren ze wellicht wel beter geweest), die ben ik nog stééds aan ’t uitvogelen. Wij vonden ’t erg gezellig en hebben ook best lekker gegeten, al zeg ik ’t zelf 😀

Erik had écht vétte mazzel vrijdag. Tegen beter weten in ging hij nl tóch weer ff kijken bij de Media Markt en zowaar… daar stonden ze. Niet veel maar we hadden ‘r aan één genoeg, nietwaar? 😉 Het werd alleen, héél slim, in ’n all-in pakket verkocht. Er werden ’n 2e remote én nog 3 extra spelletjes door je strot geduwd waardoor ze de prijs lekker konden opschroeven. Nah, die 2e remote is wel handig, dat waren we tóch al van plan (anders kan je nooit samen spelen) maar die spelletjes (Game, Play en Wings) hadden we anders nóóit gekocht. (al zit game of play, één van die 2, sowieso al gratis bij een 2e remote). Maargoed, daarmee werd ’t wél gelijk ’n dikke 100 euri duurder. Dus hij belde me wat ik ervan vond.

Wat ik ‘rvan vond? DOEN NATUURLIJK! Ja ehhh, we hadden natuurlijk kunnen wachten totdat ze weer zonder die extra’s zouden worden verkocht maarja, we waren al hártstikke blij dat we ‘r nu eindelijk één hadden gevonden!

Maargoed, wat was nou de mazzel? Uiteráárd dat hij ‘r optijd bij was maar omdat het 29 februari (schrikkeldag) was, kreeg je bij elke gespendeerde 100 euri een tegoedbon van 10 euri. Dat werden ‘r dus 3! En natuurlijk is ’t je reinste volksverlakkerij want ’t pakket was sowieso al duurder door die ándere extra spelletjes, maargoed… het staat leuk. Zeg nou zélf, was ie ’n dag later geweest, dan waren ze ‘r hoogstwaarschijnlijk niet geweest, en waren ze ‘r wél dan had ie die 30 euro aan waardebonnen niet gekregen.

Nou had ik van mijn collega Marjolein gehoord dat het spel Mario Olympics erg leuk is. En met déze tegoedbonnen plús een bon die we destijds nog van Hannah voor onze verjaardagen hadden gekregen, konden we dát spelletje er ook nog bij kopen.

Jaaaaa, uiteraard hebben we ’n groot deel van ’t weekend staan Wii-en. Ik vind ’t zoooooooooo gaaf! Maar als ik héél eerlijk ben, vind ik Wii Sports (het spel dat je sowieso bij aanschaf van de Wii console krijgt) nog ’t leukst. Al die ándere spelletjes… tja, geinig maar stúkke minder.

Vandaag kwamen Joris, Lia en Yuri bij ons op visite! 😉 Na vaak te hebben verzet wegens ziekte en ándere slappe excuses (bang om wederom te verliezen, hé Joris ;-)) wilden ze eindelijk revanche komen nemen op mijn glorieuze overwinning van alweer bijna ’n jaar geleden. Deze keer maar géén Top 40 spel. Op verzoek van Joris werd er deze keer getriviant. En uiteraard moest er geWii’d worden! Zie hier een beeldend verslag.

Oh enneh trouwens: nee, ’t ligt níet aan je ogen (sorry Hannah, géén klanten! ;-)) of aan je beeldscherm, de foto’s zíjn gewoon slecht. M’n camera is nl ’n tikkie ter ziele, helaas. Hadden we allemaal maar zo’n zwager als Cynthia 😉

Goed, nu snel naar bed. Morgen komt Aad hierheen!