Nog hooguit ’n paar weekjes en dan zijn ze zélf papa en mama. Afgelopen zondag kwamen ze ff oefenen hoe ’t is om zo’n kleintje vast te houden. Jonne kon lekker op Miranda d’r dikke buik liggen. Zij had precies ’t zelfde met Jonne als wat ík ’n maand geleden met Juul had: dat ’t nog zó onwerkelijk is dat je straks zélf met zo’n kleintje in je armen zit. Nah, dat wént snel hoor, Miran! En dan wíl je écht niet anders meer!