Vrijdagavond hadden "paps en mams" een feestje. Naar aanleiding van de opening van hun nieuwe radiostudio, hield KX Radio, voor de 2e x in successie, een zogenaamde Samenzwering. De 1e keer konden we ‘r niet bij zijn, deze keer gelukkig wel. Het feestje werd gehouden in Utrecht, in de kroeg van Henk Westbroek. Entrée was gratis, je moest alleen wél ’n cadeautje voor ze meenemen. En dat mocht je interpreteren in de ruimste zin van ’t woord. Zo kwam men met illegale FM-zenders, veel alcohol, kledinghangers, de meest smakelijke en wansmakelijke muziekalbums, gouden platen, radio’s (zelfs een DCC speler) en ga zo maar door. Wij, nog immer in baby-sferen, hadden baby "rattle-socks" meegenomen, om ze te feliciteren met "de geboorte van de nieuwe studio". Tja, ritme kan je niet vroeg genoeg aanleren. Ik hoop alleen niet dat ik hiermee Margje voor ’t hoofd stoot, aangezien zíj dólgraag kinderen wil en Rob niet… Ik moet zeggen dat ik ‘m ook wel ’n tikkie vaag zag kijken toen ik ’t aan hem overhandigde 😉

Sowieso héél apart om Stenders na zoveel jaar weer ’s te zien cq spreken. We kennen elkaar nl nog van ’n paar jaartjes terug, maar na ’n b’tje mot destijds waren we niet echt meer "on speaking terms". Tijden veranderen, en zoals hij zélf al aangaf, "als je ouder wordt, word je vaak ook wat milder". Ohwell, het was ’n súpergezellig feestje, daar gaat ’t om. Temeer omdat ik allerlei mensen, die ik op vrijdagavond régelmatig in de chat spreek (ja ik ben ook zo’n nerd!), nu ook daadwerkelijk "in ’t eggie" heb gezien en gesproken en dat was erg leuk.

Aangezien Jonne nog nét ff te jong is om mee te nemen, parkeerde we hém in de tussentijd bij m’n ouders, waar wij zelf overigens ook bleven slapen. Voor ons súperrelaxed want van daaruit konden we met de (nacht-)trein op en neer naar Utrecht. En zíj vonden ’t op hun beurt natuurlijk hélemaal niet erg om de laatste en de 1e voeding op zich te nemen! Helaas kwam ‘r tóch weinig van uitslapen voor mij omdat ik vanaf 9 uur zo’n b’tje 4x op m’n mobiele ben gebeld, god knows why… jajaja, ik had ‘m gewoon UIT moeten zetten, i know!!!

Ennieweej, als je nog wat foto’s wilt zien, moet je maar ff hier of hier of hier kijken.

Allereerst wil ik iedereen die hier vaak of minder vaak komt buurten, namens ons allemaal ’n wáánzinnig mooi en gezellig nieuwjaar toewensen. Met veel mooie en memorabele gebeurtenissen, waar dan weer leuke logjes over kunnen worden geschreven!!!

Oudejaarsavond was dit jaar best gezellig, vond ik. De oudste 3 vierden dit jaar oud en nieuw bij hun moeder (doen we om en om) dus op zich konden we gemakkelijker ergens naar toe. Aanvankelijk was ’t plan om met ’n stel vrienden (en vrienden van vrienden) ergens ’n huisje te gaan huren. Uiteraard waren we weer véél te laat met de organisatie daarvan, dus was álles voor deze periode al volgeboekt.

Er waren wel wat opties voor feestjes, ik had alleen 1 voorwaarde: ik wilde om middernacht ábsoluut bij m’n kleine mannetje zijn. Dus dan moest het mogelijk zijn om daar ná middernacht te kunnen komen en dan ’t liefst vanuit het huis van m’n ouders in Amstelveen, omdat Jonne daar dan zou blijven. Daarmee viel het KX feestje in Utrecht toch ’n b’tje af. Dat vond ik wel erg jammer. Ohwell, so be it. Uiteindelijk zijn we ná middernacht vanuit Amstelveen met ’n taxi richting de stad (Amsterdam) gegaan. Voormalig stamkroegje De Koe gaf ook ’n feestje. Nah, dát is áltijd errug gezellig. Leuke mensen, héérlijke muziek mét ’n drankje ‘rbij… wát wil je nog meer? Ik vond ’t erg leuk!

Alleen zo’n nieuwjaarsdag… ik weet ’t niet hoor, ik vind dat altijd zó’n wáárdeloze dag! Oudejaarsavond was tóch altijd iets waar je ’n beetje naartoe leefde… tenminste, ik wel. Vroeger meer dan tegenwoordig maar toch… maar dan die dag daarna, the day after… ik vind dat altijd ’n soort deceptie, ik weet niet precies waarom. En vroeger had je altijd nog van die vaste familieverplichtingen… Zat je daar als kind, je te plétter te vervelen… en later, als je die avond wél uit was geweest, zat je daar met ’n dúf hoofd, al dan niet voorzien van ’n grúwelijke kater… Nu had ik geen van allen maar tóch… ik blíjf ’t ’n extreem súffe dag vinden. Ohwell… op naar ’t volgende feestje: over 3 weken ben ik jarig!!!   

Gisterenavond hebben we met de kinderen en grootouders pakjes-avond gevierd. Dat was ouderwets gezellig. Luca weet zeker dat de Sint nog écht bestaat (ja, nee, de échte Sint is wel al ’n x dood gegaan maar toen hebben ze gewoon ’n nieuwe gekozen! Nét als bij de Paus, toevallig!) dus die was óp van de zenuwen. En dat mág ook wel want we zijn allemaal weer grúwelijk verwend. En Jonne dit jaar ook, uiteraard. ’n Grote pluche hond, ’n mooie pyama, ’n activity-center… nóem maar op. Eigenlijk zijn cadeautjes voor Jonne ook ’n b’tje cadeautjes voor mij. Ik mag ze uitpakken (tja, kan ie nog niet, héél gek!) en kan ‘r zélf ook nog zó van genieten! Ondanks dat ik ’n deel daarvan zélf heb gekocht. (ja kinderen, ik hélp de Sint zo nu en dan ’n b’tje! ;-)) Blij, naief en opgetogen, zegmaar! 😉 Uiteindelijk was ’t ’n mooie maar vermóeiende avond met leuke gedichten en práchtige cadeaus! Op naar volgend jaar! 😉