Gisterenochtend ben ik samen met Erik in ’t Erasmus geweest op de MS-poli. Daar stelden ze nog een aantal vragen en kreeg ik nog wat reflectie onderzoeken. Die waren allemaal prima. Daarnaast is ‘r nog op Vitamine D geprikt. Er zijn namelijk aanwijzingen dat vitamine D bij MS een ondersteunende rol kan spelen. “Aangezien we in de donkere dagen van het jaar, en zittend achter onze computer, vrijwel allemaal te weinig vitamine D in ons bloed hebben, lijkt suppletie met een zinvolle hoeveelheid vitamine D voor MS-patiënten geen betekenisloos advies.” (einde quote. lees via onderstaande link voor ’t hele verhaal) Hierover heb ik over ’n paar weken ’n telefonische afspraak. (geen idee waarom ’t zo lang duurt… het heeft duidelijk geen spoed en dat vind ik prima).

Verder waren ze (neuroloog en arts-assistent) positief verrast over het feit dat ik in 8 jaar in feite maar zó weinig schubs (lees ‘sjoeps’) heb gehad. Teweten: 2! De klachten (klachtjes!) die ik nu af en toe heb, zoals die ‘zware armen’ en dat l’Hermitte, behoren niet eens tot aparte schubs. Daarnaast zagen ze geen afname in de kracht van mijn armen. Sterker nog: ze vonden dat ik juist heel véél kracht in mijn armen heb. Jeuj!!! 😀 Ze waren ’t dan ook absoluut met mij eens dat het nu momenteel niet specifiek nodig is om met medicijnen te beginnen.

Die medicijnen zouden de kans op evetuele schubs namelijk maar met 30% verkleinen. En wat houden die medicijnen dan in? Dan moet ik mezelf dus gaan injecteren. De keuze is óf elke dag óf 1 keer in de week met de nodige bijwerkingen als vette griep en van die junken-prikplekken… u begrijpt: dát doen we dus niet! Hier zie ik absoluut de meerwaarde niet van in. En wat betreft die vitamine D: weet je, ik ga wel ’n keertje extra onder de zonnebank! Lijkt me ’n win-win situatie 😀 en daarnaast neem ik, als het nodig is, wel ’n vitamine D supplement.

Onderschat ik ’t? nee, dat doe ik zéker niet. Maar wat er niet is, kan en ga ik ook niet veinzen. En hoe dat in de toekomst zal gaan, ik heb werkelijk geen idee… maargoed, weet jij dat wel over de jouwe? 😉

Ik blijf iig wel onder controle bij de MS poli van het Erasmus. Dit zal, zolang alles blijft zoals het nu is, met een frequentie van 1 keer per jaar zijn. Nah, daar valt prima mee te leven, tóch?!

Dus doe mij een lol: vanaf nu graag geen moeilijke en zorgzame gezichten als je mij tegenkomt en weet van deze diagnose… ik ben NIET zielig, ik ben niet fantastisch “omdat ik het zó opvat” of wát dan ook… hou nou toch op! Ik ben gewoon ik… niet anders dan vóór deze diagnose! Dat betekent overigens niet dat je het maar moet doodzwijgen en niets mag vragen! Als je vragen hebt, zal ik die naar eer en geweten en zover mijn kennis reikt, beantwoorden,
Ik steek geen kop in ’t zand, ik lach ’t niet weg en veins dus ook niks! Wat/wie ik wel ben? Nou gewoon, Cat, ’n volwassen bijna 43 jarige vrouw (43??? *zucht*), moeder van 2 prachtkinderen, wederhelft en daarnaast mede-eigenaar van een fantastisch nieuw bedrijf die heel goed weet wat ze doet en hoe ze ’t moet doen!!!

MS en vitaminen D