Goed, inmiddels zijn de mensen, die voor mij belangrijk zijn op de hoogte dus kan ik ’t hier ook wel melden, al vraag ik écht absoluut niet om medelijden, laat dat duidelijk zijn.

Diverse mensen weten, dat ik afgelopen tijd ’n aantal MRI’s heb ondergaan ivm tintelingen in handen e.d. Daarvan heb ik 2 weken geleden de uitslag gekregen. Ik blijk dus ’n vorm van MS te hebben… tja… goh… voor sommige mensen kan dit als ’n shock komen… ik dacht zélf eigenlijk alleen maar, okay, ik heb géén tumor in m’n kop, da’s mooi! Ik wéét niet wat ik ermee moet. Jah, ’t schijnt bést wel iets ernstigs te zijn (nee, niet bij mij maar in het algemeen) maar zo ervaar ik ’t (nóg) niet. Ik heb, zoals dat heet “het Teken_van_Lhermitte” en tja… dat voelt ehm… tja… raar maar ook niet meer dan dát… en verder heb ik ’s avonds wel ’s last van “zware armen”. Tja, ook dáár valt heel goed mee te leven. ’t Is vervelend maar niet meer dan dát.

Ik weet niet zo goed wat ik ermee aan moet. Wat ik wél weet dat ik niet mijn kop in ’t zand zal steken, i’m not in denial maar dat ik mij ook zeker niet ga / laat onderdompelen in allerlei rampscenario’s of bij de pakken neer zal gaan zitten. Daar ben ik de persoon niet naar. ’t Is kut en so be it en niet meer dan dát maar verder??? We zullen wel zien. Wat ik ook weet is dat ik ‘r ’n téringhekel aan heb als mensen allerlei dingen achter mijn rug denken te moeten regelen en bekonkelen dat ik dingen MOET (daar hebben mijn ouders momenteel ’n handje van en daar ben ik ABSOLUUT NIET van gediend!) Je zou ’t soms niet zeggen, maar ik ben nog niet seniel! (althans… nouja, laat mij in die waan ) Samen met mijn lief Erik ga ik kijken wat de wegen zijn die we hiervoor kunnen cq moeten bewandelen. Ik sta open voor tips en adviezen maar ga mij niet vertellen wat ik MOET want daar ben ik allergisch voor!

Ik ben (godzijdank) niet ziek, zo voel ik mij ook niet en zo wil ik ook niet behandeld worden. Waarom vertel ik ’t dan hier? ja weet ik veel, ik vertel zoveel hier dus dít ook! Als je wat wil weten, vráág ’t me op de man (vrouw?) af en ik zal je er naar eer en geweten op antwoorden (voor zover mijn kennis dat toelaat) maar ga niet achter m’n rug om zitten zeiken/regelen, jij weet nét zo goed als ik: het komt tóch wel uit! Ik ga gewoon door met wat ik altijd doe, lekker met m’n lief en m’n andere liefies m’n leven leiden, en daarnaast ben ik samen met Hans keihard bezig om ons eigen bedrijf op poten te zetten (onder ’t mom “de lamme helpt de blinde, WHAHAHAHAHAHA!)
Gaaf toch? Wij zijn ‘r iid hartstikke blij mee en hebben er álle vertrouwen in!

Je hoeft écht niet altijd alles maar weg te bagatelliseren, iedereen heeft zo z’n kutmomenten en ik ben ervan overtuigd dat ik die ook heb / ga hebben. Maar wat moet ik dan? achter de geraniums gaan zitten? Ik dacht ’t niet… that’s not me!
Oh en mócht ’t ooit zo ver komen, dan maak ik gewoon ’n mooi roostertje voor jullie op welke dag jullie m’n wagentje mogen komen duwen, whahahahaha! Ja toch??? Life is good and sometimes it sucks majortime… so be it! En in de tussentijd gaan we gewoon vrolijk (en soms iets minder vrolijk) verder met waar we mee bezig waren!

Nou goed, nogmaals: ik vraag absoluut niet om jullie medelijden want, met alle respect, daar heb ik eigenlijk helemaal niets aan. Ik wilde ’t gewoon ff laten weten, zoals ik wel meer meer laat weten. Maar ik heb nou eenmaal geen glazen bol, we zien wel hoe alles gaat lopen…. dussss… nou dát!