Eindelijk was ’t dan zover! Vandaag mocht ze dan voor het eerst wennen in groep 1 bij juf Sharon.
Eerlijk gezegd had ik toch best veel drama verwacht. Want zo makkelijk als Jonne vaak met dit soort nieuwe dingen is, zo moeilijk kan zij zijn.
Maar nee… ’t ging helemaal goed! Ze stapte binnen (weliswaar met de “verlegen blik” rond haar mond), gaf de juf ’n hand en ging vanaf haar stoeltje om haar heen zitten kijken. En toen we weggingen, kregen we ’n kus en werden we vrolijk uitgezwaaid.

Omdat Jonne die ochtend naar de kinderarts moest, en pas vanaf ’n uur of 11 weer naar school ging, kon ik nog even kijken. Op dát moment zag ik de hele klas hand in hand in “gymkleding” (bij die kleuters ook vaak gewoon hemd en onderbroek) richting de gymzaal lopen. En dochterlief liep vrolijk mee. Helemaal leuk!

’s Middags ging ze ook weer naar school. Ondanks dat ze best ’n btje moe was, wilde ze tóch weer! Goed teken! Ze mocht ’n boekje uitzoeken. Toen ik buiten bij ’t raam ging kijken, was ze weg… naar ’t toilet, nét als vlak voordat ik ‘r kwam halen (ze vind die toiletten héél spannend!!! 😉 ). Bij terugkomst had ze ’t boek niet meer dus wellicht dat “kikker” nog op de wc ligt.
Wat vanmiddag ook weer mee naar school moest, was haar pop. Pop heet “Vennerie”. Iets in me zegt me dat pop naar Valerie, dochter van vrienden van ons, is vernoemd (Robin is namelijk hélemaal weg van haar! 😉 ) maar dat ze haar naam gewoon nog niet zo goed kan uitspreken! 😀 En met pop en al kroop ze lekker bij de juf op schoot… kortom: ze voelt zich al hélemaal thuis! ♥
Woensdag mag ze weer!!!