dec

10

 
Conclusie illusie droom chroom…

Hoe gaat ’t nu met je, Cat?
Voor de vorm zeg ik “het kan áltijd erger” en dat zál best maar ik ben ‘r ff klaar mee om álles maar te moeten bagatelliseren, ik wil ook wel ’s éérlijk zijn: ’t gaan namelijk eigenlijk bést wel kut! Behoorlijk kut, kan ik wel stellen.
Ohja? Waarom dan?

Ik solliciteer me al máánden 6 slagen in de rondte en ’t schiet voor geen méter op. En dat brengt ’n hoop stress met zich mee. Niet in de laatste plaats omdat iedereen om ons heen er wel ‘n (on-)uitgesproken mening over heeft…

Maar dat is ’t niet alleen. Voor de zóveelste keer heb ik keihard m’n hoofd (neus, whatever) gestoten in een, wat ik dacht, dierbare vriendschap. En dat is verrótte pijnlijk. Ik heb ’t al vaker gezegd, dat Pavlov-effect wíl bij mij maar niet landen.

Het leven bij haar kent nogal wat hobbels en ook nú beleeft ze weer ’n heftige tijd met een familielid. En enerzijds wil ik er voor haar zijn. Zoals ik dat graag wil, voor mensen die mij dierbaar zijn. Ik weet alleen deze keer niet hoe… ik weet niet hoe ik ‘r mee om moet gaan. ’t Is nogal heftig, ze weet er, naar eigen zeggen, zelf nauwelijks mee om te gaan, laat stáán dat ik ’t moet weten. Trachtte tot voor kort wel wat moed in te praten maar hé… ik lul ook maar wat… ik wéét ’t gewoon echt ff niet. Ik heb ’t vermoeden dat ze me dát erg kwalijk neemt. En op zich vind ik dat niet eens gek hoor.

Maar wat ook meespeelt, is dat het afgelopen half jaar bij mij ’t gevoel is ontstaan dat ik ‘r alleen maar voor haar mag zijn op de momenten dat ze in de shit zit en dat ze voor de leuke momenten ándere mensen opzoekt. Zo hadden we ’n paar keer afgesproken (we wonen relatief dicht bij elkaar in de buurt) en dan kwam ze gewoon niet opdagen. Soms moest ik zelf nog achter de reden aan, waarom ze niet was geweest. Om vervolgens allerlei verhalen te moeten lezen of aanhoren, hoe gezellig ze ’t had gehad met “dinnetje” sus of “bff” zó. Cadeautjes voor onze kinderen moesten ruim 3 maanden na dato nog ff snel in de auto worden uitgewisseld tijdens het verlaten van andermans verjaardag. En daar heb ik dus geen trek in hè! Zo wil ik niet met mensen omgaan en zeker niet met haar! Dat flik je me niet! Dat verdien ik niet!!

Gek genoeg mis ik haar wel… normaliter zou ik dit soort dingen namelijk met haar bespreken! Omdat ik eigenlijk, naief als ik ben, dacht dat zij mijn beste vriendinnetje was…(yeah right) We bespraken namelijk tot voor kort op bijna dágelijkse basis zo’n btje alles met elkaar via twitter of msn (althans dat dácht ik maar op ’n gegeven moment ga je overál aan twijfelen). Maar op twitter heeft ze me blijkbaar geblockt (wat ik eigenlijk in eerste instantie niet eens doorhad omdat ze nog al vaak van account wisselt), op msn reageert ze niet en de telefoon wordt ook niet opgenomen. Overigens zijn ‘r meer mensen om me heen die ik de laatste tijd niet zo goed meer begrijp om soortgelijke redenen. Dus tja, als ’t er meer zijn, dan zal ’t wel aan mij liggen… en da’s dus kut…(ja je leest ’t goed!)

Nee, ik zit niet in ’n winter- cq herfstdepressie, in tégendeel! Ik vind ’t alleen verrótte irritant en ’t maakt onzeker om te ondervinden dat ik een andere definitie van vriendschap heb dan sommige mensen om me heen.

Dus jij daar, ik weet zéker dat je dit leest en je moet wel ’n ontzéttende plaat voor je hoofd hebben als je jezelf er niet in herkent (ik zeg overigens niet dat je ’t met alles ééns moet zijn, het is míjn visie, weet je wel?!) Als ’t je nog enigszins interesseert, die vriendschap van ons, neem dan ’s contact op. En ja dat je ’t druk hebt, neem ik zónder meer van je aan maar in dít geval is ’n kwestie van tijd wíllen maken! Aan jou de keus!

Laat ook eigenlijk maar, je snapt ‘r helemaal geen réét van! Another wake up call for me!

17 reacties »

  • WAT HERKEN IK MEZELF HIER IN DIT VERHAALTJE!!!

    Even vertellen dat ik hier via dochtersenzo.web-log.nl hier binnenval…

    Niet over wie je schrijft, maar jeeeeeeeeeeeeeetje het lijkt wel of ik dit geschreven heb…..
    Over dat solliciteren en over vriendschap….ik krijg gewoon kippenvel!

    Vlak voor kerst heb ik ook duidelijk gemaakt dat in het nieuwe jaar geen plekje meer voor haar is….het doet zeer, ik mis haar ook, maar ik kan deze energie beter gebruiken voor mensen en dingen die het verdienen! En jij en ook ik verdienen het niet om zo met te laten omgaan, toch?

    Ik wens jou ook heel veel sterkte! Ook met solliciteren!
    Groetjes Renate

    Reactie door Renate op dinsdag 11 januari 2011 om 10:02


  • Hey Cat,

    Dat zal helaas altijd weer gebeuren, en één geruststelling….je bent helaas niet de enige.
    EN NATUURLIJK VERDIEN JE DAT NIET !!!! dat weet ik zeker!!!!!
    Hopelijk heb je in deze klotetijd ook kunnen zien/voelen wie je echte vrienden zijn!!!

    In ieder geval Hierbij een HELE DIKKE KNUFFEL!!!!!!!!!!

    liefs Carola

    Reactie door Carola op donderdag 16 december 2010 om 1:17


  • Vriendschap is soms erg ingewikkeld. Ik weet er alles van. Maar weet je wat mij ontzettend geholpen heeft? Om geen verwachtigen meer te hebben. En dan blijkt dat alles wat je krijgt dubbel zo bijzonder is. Ik weet alleen uit eigen ervaring dat als het ÈCHTE vriendschap is dat het dan weer goed komt. Hoe dan ook. Sterkte ermee, want het kan ook zo’n zeer doen.

    Reactie door Annemarie op zondag 12 december 2010 om 21:18


  • Hey lieve lieve Cat!!!
    Ik heb vanmorgen mijn laptop weer eens gepakt en ben al uren mijn feedreader aan het ‘leeglezen’. Bij jou moest ik ook erg ver terug. Ben begin september begonnen met weer lezen. Heb ook gelijk allerlei adressen uit mn feedreader gehaald. Het is gewoon teveel!! Er staan er nu nog zo’n 10 in, en die kan ik wel bijhouden denk ik!!

    Wat enorm Kloten zeg!!! Naar dat mensen zo met je omgaan. Ik hoop dat ik niet weet om wie het gaat…….

    Dikke knuffel van miekje. En ik hoop ZOOOOOOO dat je snel werk kunt vinden. Je bent er zod ruk mee. Maar elke keer weer die afwijzing krijgen lijkt me super frustrerend en niet echt prettig om dan weer verder te gaan.

    Reactie door Mieke, mama van Karlijn, Marloes* en Liset op zondag 12 december 2010 om 12:31


  • Helaas denk ik dat er veel vrouwen zijn die zoiets hebben meegemaakt… ik in ieder geval wel… Heel veel sterkte… knuffels…

    Reactie door Maaika op zaterdag 11 december 2010 om 23:00


  • Bah!! Cat, dat is net zo iets als een relatie die uit gaat. Je kent elkaar al heel lang, hebt alles gedeeld en in eens… Weg!! Dat doet pijn, heel begrijpelijk. Veel sterkte er mee, en ook met het solliciteren natuurlijk. Big hug.

    Reactie door Jans op zaterdag 11 december 2010 om 16:55


  • Och wat lastig he!
    Beide dingen…
    Je een slag in de rondte solliciteren weten we hier alles van, Hugo is sinds juni thuis en pfff gesprek na gesprek maar nogsteeds geen werk :dizzy:

    En vriendschap… Zoiets bijzonders en zoiets breekbaars…
    En wat moeilijk dat het zo loopt! Jeetje zeg… Verdient niemand!

    Knuffel voor jou!!!

    Xx

    Reactie door Mye op zaterdag 11 december 2010 om 13:33


  • Ik snap je donders goed, en weet wat voor pijn dit doet………sterkte Cat!

    Reactie door 10-eke op zaterdag 11 december 2010 om 7:40


  • Hug!

    Reactie door Ri op vrijdag 10 december 2010 om 21:08


  • Stuurt een hele dikke vette cyber knuffel.

    Reactie door Daisy op vrijdag 10 december 2010 om 16:54


  • He bah, wat vervelend zeg. Kan me je gevoelens erg goed voorstellen. Heb zelf een wat getroubleerde relatie met E. Weet ook niet zo goed wat ik ermee aan moet en of ik er überhaupt nog wel iets mee wíl. Maar goed, pijn doet het in ieder geval. Sterkte hoor!

    Reactie door Toaske op vrijdag 10 december 2010 om 16:32


  • Er zijn oneindig veel dingen die ik zou willen zeggen. Hoe ik het herken. En hoe zeer het doet. En hoe schichtig je wordt naar andere mensen. Hoe je ze, uit zelfbescherming, op afstand houdt. Hoe je, als je merkt dat je je aan mensen gaat binden, tegen jezelf zegt dat je dat niet moet doen.

    Maar dat helpt allemaal niet. Want het gebeurt toch gewoon weer. Omdat je niet wil geloven dat het oneindig ‘mis’ kan gaan. En als dat dan toch gebeurt, dan is dat gewoon ongelooflijk k*t. En ik vind het ongelooflijk stoer dat je het hier neer zet. Uitspreekt (of eh… opschrijft) wat je voelt en wat je dwars zit.

    En die baan… Die komt er wel. En dan hoop ik dat al die mensen met hun (ongevraagde) adviezen en meningen gewoon blij voor je zullen zijn en je feliciteren.

    *hug*

    Reactie door Margriet op vrijdag 10 december 2010 om 12:09


  • Soms is het heel moeilijk om eerlijk te zijn, maar als je al zó lang vrienden met elkaar bent dan kun je toch alles met elkaar bespreken? Schrijf het dan desnoods op, zoals jij hebt gedaan. 1 mailtje zou vor jou al heel wat kunnen ophelderen. Maar zomaar blocken en geen telefoon meer opnemen is gewoon héél laf. Daarmee geeft ze jou een enorm k*tgevoel en dat heb je helemaal niet verdiend!

    *dikke knuffel!*

    Reactie door Ruthy op vrijdag 10 december 2010 om 11:15


  • Dat is ook niet leuk. Vriendschap moet van 2 kanten komen en persoonlijk zou ik het erg cru vinden als ze je zonder uitleg blockt op Twitter. Ongeacht wat de situatie is die bij haar speelt, daar vind ik geen enkel excuus voor. Zo behandel je je vriendinnen niet.

    Ik herken het overigens wel, zo’n vriendin die voor de goede momenten andere vriendinnen heeft en dat ze de shit voor jou bewaart. En die –in mijn geval- andersom nooit thuis gaf als het met mij minder ging. Dat contact heb ik op een gegeven moment na een ruzie wel helemaal verbroken, want het vrat energie. Dat geeft enerzijds wel het verdriet van een verbroken relatie, maar aan de andere kant was er ook een vreemd soort opluchting.
    Het is moeilijk en een vriendschap is geen plussen en minnen tegen elkaar afzetten, maar van enigszins wederzijds geven en nemen moet toch wel sprake zijn, wil een vriendschap een duurzaam karakter hebben.

    Lieve Cat, je bent een leuk, lief, grappig en warm mens en hoewel ik je ook niet vaak zie (en wij eigenlijk ook helemaal niet ver weg wonen), vind ik het wel altijd heel erg leuk om je te zien!

    Reactie door Lia op vrijdag 10 december 2010 om 10:36


  • Och lieverd toch. Vriendschap blijft toch af en toe lastig. Ik weet dat wij elkaar veel te weinig zien of spreken, maar je blijft voor mij toch altijd een vriendin en bij goede vrienden hoeft het helemaal niet uit te maken om elkaar niet iedere dag te zien of te spreken. Hou je haaks! Enne, die baan komt echt wel…
    Liefs van mij

    Reactie door Gonda op vrijdag 10 december 2010 om 9:53


  • En dan zijn we allemaal (ahum) volwassen vrouwen. Goed in staat om problemen, met elkaar, ter sprake te brengen. Als ze een probleem met je heeft, kan ze dat gewoon zeggen toch. Een wederzijdse vriendschap brengt ook eerlijkheid met zich mee. Vriendschappen kennen nou eenmaal ook de ups en downs, niets mis mee, als je het blijft bespreken.

    Het is onwijs kut als je vriendinnetje niet je vriendinnetje blijkt( i can tell)…soort van liefdesverdriet hou je eraan over. Daar mag je heel depri van zijn hoor.

    Jammer dat het zo is gelopen, maar wat je zegt: dit verdien je niet mop.

    En wat betreft de wereld en je baan etc: lekker laten lullen.

    Reactie door maureen op vrijdag 10 december 2010 om 9:49


  • Wat naar Cat! Dit verdien je zeker niet. Ik denk wel te weten over wie het gaat en ik dacht dat jullie echt vriendinnen waren. Wat naar dat dit op zo’n manier over gaat…
    Heel veel sterkte meid!

    Reactie door Marjan op vrijdag 10 december 2010 om 8:43


RSS feed voor reacties op dit bericht.
TrackBack URL

Laat een reactie achter