’t Is ’n b’tje stil hier hé… dat komt omdat ik ‘n tikkie grieperig ben. Dikke keel, kloppend hoofd, je kent dat wel. Elke dag zit m’n neus volkómen verstopt dus dan grijp ik maar weer naar de neusdruppels. Maar ’t schijnt ook niet helemaal goed voor je te zijn wanneer je dat zo lang achter elkaar gebruikt. Straks nog maar ‘s de huisarts proberen te bereiken, of ik ’n kuurtje kan krijgen want ’t duurt me nu toch écht te lang.

Daarnaast heb ik momenteel gewoon ff niet zoveel te melden. Ik kan wel weer gaan vertellen dat Jonne op van die belachelijke tijdstippen wakker wordt (6 uur, half 6, soms zelfs al om 5 uur), dat terugstoppen écht geen zin heeft, en dat dat ook aan je weerstand vreet, maar dat verhaal kennen we nou wel.

Zowaar werd hij vanochtend op een normale tijd wakker, om ’n uur of half 8. Daarna lag ie nog zeker ’n half uur lekker in z’n bed te brabbelen. ’t Zijn weliswaar nog geen verstaanbare zinnen of woorden maar hij kletst werkelijk de oren van je hoofd! Héérlijk, als je die geluidjes door de babyfoon hoort.

Goed, heb wel weer genoeg achter ’t beeldscherm gezeten… ik ga nog ’s lekker met ’n dekentje op de bank samen met zoonlief naar de Teletubbies kijken ofzo 😉