Gisteren inmiddels eergisteren, waren Richard, Esther en Guusje weer ’s bij ons op visite. Het duurde ff voordat ze ‘r waren maar daarná werd ’t tóch nog gezellig! 😉 Eerst héérlijk in de tuin gezeten en toen de zon achter de huizen was verdwenen, tóch maar naar binnen verhuisd. Uiteindelijk is ‘r van de geplande popquiz niet zoveel terecht gekomen en da’s misschien maar beter ook, hihi!

Tussen ’t snotvegen bij zoonlief door, hebben Guusje en Jonne lekker zitten spelen*. ’t Is nog niet écht samen spelen, denk dat ze dáár nog iets te klein voor zijn. *Ohnee, is niet waar, Jonne liep toch wel ’n tikkie te jammeren. Maarja, als je ook zó verkouden bent…

Nee, ’t hoesten mag dan wel grotendeels over zijn, ’t groen-gele snot loopt bij Jonne nog stééds met liters tegelijk z’n neus uit. En dan met náme uit ’t rechter neusgat. Hij ziet ‘r hier op de foto’s dan ook bést ’n b’tje "lodderig" uit. Echt van die snot-ogen en van die rode wangen van ’t vegen. En dat vegen, daar moest je echt optijd bij zijn, ánders haalde hij zélf z’n hand langs z’n snotsnor, met als gevolg dat ’t dan werkelijk over z’n héle gezicht zat.. Richard heeft ’n paar práchtige foto’s gemaakt. Jonne lijkt wel ’t huilende zigeuner jongetje.

Toch laat hij er z’n eetlust niet door bederven. In tégendeel. Eerst heeft ie de helft van Guusje d’r eten opgegeten (zij hoefde nl niet meer) om zich vervolgens nog de helft van mijn bord boboti te laten voeren.

Neuh, eten is ’t probleem niet… ’t slapen daarentegen is nog stééds ’n heikel punt (’t is tenslotte óók ’n kind van mij wat betekent dat ’t allemaal nog véééééél erger kan worden, hihi!). Afgelopen nacht was ’t weer ’n dráma! Net op ’t moment dat wij zélf naar bed dachten te gaan, werd zoonlief wakker. Maar ook écht wákker-wakker! Alsin "denk-maar-niet-dat-ik-zo-weer-ga-slapen"-wakker! Dus zo zaten wij rond ’n uur of half 2 weer fijn beneden ’n dvd van de Teletubbies te kijken. En als je dacht dat ie ’t na ’n uur wel gehad had, dán had je ’t mis! Hij was nog stééds WAKKER!

Uiteindelijk is Erik op zolder gaan slapen en ben ik met hem in ons bed gaan liggen… het was toen… ehm… ik gók ’n uur of 4, half 5! En toen híj eenmaal ’n soort van sliep, kon ík niet slapen omdat ie, door z’n verkoudheid, ongenádig lag te snurken!!

Om half 9 was ie weer wakker! Gelukkig was Erik dat ook, (hij had nl wél goed geslapen), dus die heeft ‘m toen maar weer mee naar beneden genomen. Verder heeft ie overdag ook hooguit nog 3 kwartier geslapen. Ik had daarentegen ’n groter deel van de dag nodig om ’n b’tje bij te slapen.

Zo bracht ik ‘m vanavond weer om ’n uur of 8 naar bed en, u raadt het al… rond 11 uur werd hij weer wakker. Inmiddels zijn we ’n baddersessie, een teletubbies dvd, ’n flesje en ’n rustige op-schoot-in-de-schommelstoel-sessie verder en zowaar heb ik ’t idee dat Erik ‘m in slaap heeft gekregen. Dus met uw welnemen, duik ik nu ook m’n mandje in, semi wachtend op wat komen gaat.

Komende donderdag moet ik weer ’s naar ’t consultatiebureau. ’s Vragen wat zij ‘r nou van vinden dat ie al zo ontíegelijk lang snotverkouden is. Mocht je naast de Luuf, de ui, de zoutoplossing en/of de para-molletjes nog ándere tips hebben om ‘m van deze verkoudheid af te helpen, hoor ik ’t graag.