Eergisteren kreeg ik ’n smsje van vriendinnetje Sigrid. “Zullen we morgen ergens van de zon gaan genieten?” Leek mij ’n héééél strak plan! Na overleg hadden we bedacht ’n terrasje te gaan pakken in Scheveningen. Uiteindelijk werd dat Kijkduin, maar dat doet ‘r verder niet toe.
Héérlijk! Ruim 2 uur op ’n terrasje gezeten en zowaar ook zelfs nog ’n klein kleurtje op de armen gekregen. Nah, dát was ook geen overbodige luxe! Uiteraard weer állemaal ouders met kleine kindertjes in de stoerste pakjes (al dan niet in wandelwagens) voorbij zien komen!

Op de terugweg wilden we, of eigenlijk, ík, nog ff ’t centrum in. Jah, zit nog steeds in ’n ongelofelijke baby-shoppingmood. Wilde gewoon ff naar de HEMA om nog ’s te kijken voor wat leuke frutsels… Maarja… vrouwen in de auto, in ’n vreemd “durrup”, zónder TomTom (o.i.d.)… need I say more? Leuk hoor, héél Den Haag zo’n b’tje gezien maar ’n winkelcentrum? Neuh, dát níet.

Dus na ’n tijdje besloten we maar om Sig weer gewoon naar ’t station te brengen en naar huis te gaan. Inmiddels zaten we wel zwaar in de spits dus écht doorrijden was ‘r niet bij. Nou wás me al ’n páár x opgevallen dat de temperatuurmeter van de auto weer behóórlijk was opgelopen. En ja hoor… ineens ging er een lampje branden. Nou ben ik een vrouw met níet al te veel verstand van auto’s maar dít overkomt me géén 2e keer dus ik heb ‘m pér direct aan de kant gezet en de Wegenwacht
gebeld.

Voordat de beste man arriveerde, waren we inmiddels ’n uur verder. Maar goed, we zaten op zich bést gezellig te keuvelen dus ’t maakte ons eigenlijk niet zoveel uit. Maar goed, waar ’t nou op neer kwam en zónder er ’n ongelofelijk saai technisch verhaal van te maken: de ventilator slaat (nog stééds óf wéér) niet automatisch aan en dáárdoor wordt de motor te heet. De man van de ANWB heeft ’t tijdelijk met ’n dingetje en ’n dangetje opgelost.

Tijdelijk dus hé, dat hield in, dat ik vandaag naar de garage moest. Voor de Kwikfit werd ’t allemaal te ingewikkeld dus die stuurde me door naar de dealer. Jah, de groeten! Ik héb geen dealer-centen. Dus toen ben ik nog maar ’s bij ons aller Ben langs gegaan. Daar komt de auto tenslotte vandaan.

Daar werd ik hártelijk ontvangen. Of ik alweer aan ’n nieuwe auto toe was. Nee, dat niet… alhoewel… ja graag maar nú ff geen geld. Nadat ik ’t welbekende euvel aan ‘m had voorgelegd, stelde Ben voor, dat ik maar gelijk weer naar de garage (waar hij altijd zaken mee doet) te gaan, waar ik ’t op zíjn kosten mocht laten repareren. Nah, vink tóch sympatiek!

Eerlijk gezegd was ik niet van plan om ‘m naar díe garage te brengen, omdat ik niet zo héél veel vertrouwen in die gasten heb. Jah, wél in Ben, maar niet in die garage waar hij zaken mee doet. Ze hebben destijds wel mooi de motor gereviceerd maar ik ben daarná nog zéker 2x teruggeweest, omdat de temperatuur maar zo hoog blééf oplopen. Eigenlijk dus ’t zélfde als wat er nú aan de hand is: de ventilator slaat niet automatisch aan. Maar goed, ik ga ’n gegeven paard níet in de bek kijken, als Ben zegt, dat ik het dáár op zíjn kosten kan laten maken, dan wil ik ze bést nog wel ’n kans geven hoor!

Dus morgenochtend zullen we ‘m daar maar weer ’s ff afleveren en dan zien we wel hoelang we ‘r weer mee verder kunnen.