“Uw weblog dient te worden geupdated”… ohja die hadden we ook nog… ’n weblog… dat digitale dagboek uit lang vervlogen tijden… Ruim 3 jaar geleden schreef ik mijn laatste stukje ivm Robin haar 7e verjaardag. Ik was in die tijd alláng niet meer zo actief maar vond dat ik die verjaardagen nog wel ergens moest vastleggen… Maargoed, inmiddels zijn we 3 jaar verder en die verjaardagen zijn écht wel vastgelegd alleen niet meer hier maar op Facebook. Waarom daar? ja weet ik veel, sneller, gemakkelijker, meer mensen die ’t gelijk kunnen lezen… al moet ik zeggen dat dat laatste me eerlijk gezegd nooit zo heel erg heeft geïnteresseerd, dat ‘bereik’. ’t Was en bleef toch meer mijn eigen soort van ‘dagboek’. En feitelijk blijft het verbazingwekkend, wat ik ooit, 13 jaar geleden, al in één van mijn eerste berichtjes beschreef: vroeger had je ’n dagboek waar je je beslommeringen in schreef, wat niemand mocht lezen. Tegenwoordig gooi je je hele ziel en zaligheid op ’t wereldwijde web en ben je eerder teleurgesteld als “men” het niet leest!
Toch wil ik m’n weblogje bewaren en blijf ik dus braaf mijn abonnementskosten voor de server e.d. betalen… omdat ik niet wil dat ’t verloren gaat. ’t Was ’n waanzinnig mooie tijd waar ik heel veel mensen heb leren kennen. Met sommigen heb ik nog steeds contact. Niet heel veel maar toch… ook hiermee gingen we over op Facebook (ff serieus, je kunt er van álles van vinden maar van mij krijgt Marc Zuckerberg nog steeds ’n heel diepe buiging wat hij heeft bereikt!!!)
Maar laten we eerlijk zijn, dames: die weblog tijd was waanzinnig! Wij broedkipjes tezamen! Het was mooi! Het was bijzonder! (nee, niet alleen als Juf Ank! 😉 )
En sommigen ( die van Tante Til is mijn absolute favoriet!!!) schrijven nog steeds regelmátig prachtstukken!
Toch denk ik dat dit mijn laatste stukje is op mijn log… weet ik veel, gewoon als ’n soort van ‘eindstukje’… maar je weet nooit… als ik oud en bejaard ben, val ik weer onder ’n totáál nieuwe doelgroep, die ook zomaar ineens kan gaan webloggen… The New Granny’s!!! You never know!! 😉
Ennieweej tot die tijd blijft deze blog écht wel bestaan, zal ik braaf ieder jaar mijn kosten betalen zodat ’t keurig online terug te vinden blijft… en daarna… ohwell, dát zien we dán wel weer! 😉