nov

14

 
Laag bij de grond

Robin gaat inmiddels als ’n spéér op haar knietjes de kamer rond. Ik ga niet eens meer moeite doen om die maillotjes te voorzien van antislip, het lukt zó ook wel! En sinds ’n paar dagen trekt ze zich ook dusdanig op, zodat ze op haar knieën in de box zit. En ach tuurlijk, als ik haar vasthou, kan ze ook staan maar zóver gaat ze zelf nog niet. Al denk ik eerlijk gezegd dat dát ook niet zo héél lang meer gaat duren.

Noem mij maar vréselijk naief maar waar ik dan weer totáál geen rekening mee had gehouden, was dat ze dat optrekken natuurlijk óók in haar béd kon gaan doen. Maar toen ik haar gisterenavond naar boven bracht en even tijdelijk in haar bedje legde om wat te pakken, zat ze daar ook al op haar knieën over de rand te staren. Dáár had ik nog ff niet op gerekend. En eigenlijk was ik daar zélf ook nog niet helemaal aan toe!!! Ik was nog maar nét aan ’t idee gewend dat ik haar niet meer zómaar zonder toezicht op de commóde kon laten liggen.

Dus terwijl Erik Jonne naar bed bracht, en daar nog wat verhaaltjes aan ’t voorlezen was, heb ik Robin daar ook maar ff bijgelegd zodat ik in állerijl de bodem van haar bedje kon laten zakken. En nu ligt ze in ’n diep gat en kan ik haar, toch zéker de komende 2 jaar, tót het moment dat zij ook ’n normáál bed heeft, nooit meer even snel ’n kusje geven terwijl ze ligt te slapen. En dat vind ik dus níx leuk!!!

Over nix leuk gesproken… ik was uiteraard érg nieuwsgierig hoe Jonne vandaag de aankomst van de goedheiligman zou gaan beleven. Op zich was de officiële intocht dit jaar zowaar héél dichtbij en ook ’t weer was stúkke beter dan verwacht. Maar aangezien de nacht wederom ietwat rommelig was verlopen, bleven we tóch maar lekker thuis voor de buis. En als ik Erik mag geloven (ik was er niet vanaf ’t begin bij, zoals ik zei, de nacht was op z’n zachtst gezegd nogal rommelig verlopen, en dan druk ik me nog heel subtiel uit) dan hebben we daar ook níx aan gemist. Het was wel leuk hoor en natuurlijk vond hij ’t in ’t begin ook heel interessant en zong ook lekker mee met allerlei Sinterklaasliedjes, voor zover hij die nog kende… het was tenslotte toch afgelopen máárt dat hij die voor ’t laatst gezongen had! Maar in tégenstelling tot een hoop ándere kinderen (denk ik dan maar), had hij ’t Sinterklaasjournaal niet gevolgd en zat dus niet echt lekker in ’t verhaal (iets met pakjes te water enzo, ik weet ’t niet). Kortom, ’t was éven leuk maar al snél verslapte de aandacht en ging zijn voorkeur tóch meer uit naar vrouwen met pit en modernere vormen van vervoer ipv paarden of stoomboten.

9 reacties »

  • Wat een superleuke foto’s. Hey en wat naar he, als dat bedje dan omlaag moet!!! Moet er ff niet aan dneken. Lisetje slaapt nog lekker in de wieg, maar de overgang naar het ledikant wil ik al lekker lang uitstellen!!! Is dat bij jou nu ook anders dan toen bij Jonne. Vond je het toen juist leuk als je zulke stappen kon zetten als het bedje lager etc??? Ik wel, toen kon ik Karlijn wel vooruitkijken. Maar nu… Lisetje blijf maar lekker klein hihi. Gelukkig is ze redelijk traag hahaha.

    En kijk jij niet eens sinterklaasjournaal met je kids, dat is toch niet lief!!! Karlijn gaat er juist helemaal in op, is erg leuk. Maar ach, zij hebben dan weer een papieren sinterklaasmuts, die heeft Karlijntje niet!!!

    Mieke

    Reactie door Mieke (Karlijn, Marloes* en Liset) op woensdag 18 november 2009 om 11:55


  • Zo, na alle stress heb ik nu even tijd én de rust om je blog te lezen en te reageren.
    Wowie, wat is Robin groot geworden zeg. Een hele meid al, als ze zo in d’r bedje staat. En Cat beter de bodem naar benee dan dat ze uit bed stort! En al die kusjes die ze nu mist moet je dan overdag maar inhalen 😉
    Jammer dat Jonne niks aan Sinterklaas vind. En hij riep nog zomaar in de rondte dat hij de kaart van Benco van de Sint had gekregen! Hopelijk vindt hij Sint leuker als hij cadeautjes van ‘m krijgt 😉
    Wel weer enorm leuke foto’s van de kids!
    en leukleukleuuuk jurkje van Robin :angel:
    Groetjes van Saskia

    Reactie door Saskia op dinsdag 17 november 2009 om 23:52


  • Achja, Sinterklaas, je kunt je kinderen er zo gek mee maken als je zelf wilt! het is dat ikzelf heel graag naar het Sinterklaasjournaal kijk, maar anders had Sterre het bestaan ervan niet gekend. Sterre en Sim vinden het hele Sinterklaasgebeuren erg leuk, maar stuiteren er gelukkig nog niet van rond.
    En dat lage bedje, ach Cat, dan búk je toch gewoon even wat verder?? Ik kan Sim heus nog wel een nachtzoen geven. Daar heb ik als moeder gewoon alles voor over, ja zelfs een hernia 😉

    Reactie door Mimi op maandag 16 november 2009 om 23:48


  • Ik dacht het laatst nog bij die majootjes. Eer je ze hebt heeft ze ze al niet meer nodig :biggrin:

    Reactie door Annemarie op maandag 16 november 2009 om 23:31


  • Wat een leuke foto’s zeg. En inderdaad, op een gegeven moment dan lijkt de tijd te vliegen!

    Reactie door Toaske op zondag 15 november 2009 om 15:23


  • Oei, die gaat hard! Maar gelukkig was je er op tijd bij om het bedje om laag te zetten.
    En Sinterkaas blijft leuk, maar volgens mij gaat dat pas echt een beetje spelen zodra kinderen op de basisschool zitten.

    Reactie door Ruthy op zondag 15 november 2009 om 15:02


  • Die kleintjes gaan zo hard! Dus die bedjes moeten veel te snel alweer naar beneden.
    Julian is nu druk bezig met lopen. Hij loopt sinds dit weekend al een aantal stappen los, zo leuk om te zien!
    De intocht op tv hebben we gedeeltelijk gezien, daarna zijn we naar de intocht in Hoogeveen geweest. Het was Vincent wel opgevallen dat het een andere Sinterklaas was… Gelukkig legt hij de link nog niet echt :blush:

    Reactie door MaMarjan op zondag 15 november 2009 om 11:44


  • Gaat het snel he….Heb ook het idee dat het bij de tweede 2 keer zo snel gaat allemaal…alleen wil Lenny hier nog niet lopen….Als ik lees dat Famke al loopt…dat gebeurd hier voorlopig nog niet denk ik…Daar zijn meiden veel sneller in…..Zal eens opzoeken met hoeveel maanden Nicky liep….

    Reactie door Peetjes op zondag 15 november 2009 om 10:37


  • Ja jullie meisje gaat nu als een speer!
    De wereld gaat voor haar open.

    Als je het sinterklaasjournaal niet had gevolgd was het inderdaad een beetje rommelig. Sowieso mogen ze van mij wel weer een traditionele intocht doen ipv al die rare dingen die er gebeuren. Het kan ook een beetje doordraaien

    Reactie door Marjolein op zondag 15 november 2009 om 10:11


RSS feed voor reacties op dit bericht.
TrackBack URL

Laat een reactie achter