feb3 |
|
| WAT ‘N KL*TE DAG! |
Jah, ook goedenavond jah!
Wat ’n héérlijk rustig dagje had moeten worden, mondde uit in één grote ellénde! En de éérste de beste die gaat zeuren over m’n taalgebruik en dat ‘r ergere dingen op de wereld zijn, krijgt ’n definitieve ban! Ik heb gewoon ’n kl*te humeur en dat mag iedereen wéten ook!
Toen ik Jonne vanmorgen ging aankleden, was ie zó verschrikkelijk dwars dat ik alleen maar kon denken “okay, jij bent zo lekker op ’t KDV, dan kan ik héérlijk bijkomen!” En rond 8 uur gingen Erik en hij ook daadwerkelijk de deur uit en wilde ik m’n bedje weer gaan opzoeken. Daar begon ik vréselijk te hoesten, toen is ‘r iets in m’n rug verschoven (ergens onder m’n ribbenkast links) dat ik ’t uitgilde van de pijn! Erik gelijk gebeld dat ie pér direct moest terugkomen (Jonne was toen al op ’t KDV gelukkig). Ondertussen geprobeerd om m’n huisarts te bellen maar aangezien hij afgelopen nacht nachtdienst had, was zijn praktijk gesloten. Toen hebben we maar besloten om naar de 1e hulp te gaan.
Nadat ik daar ’n dík half uur voor de kat z’n viool had gezeten, werd ik weer naar huis gestuurd, enkel met ’n doosje Paracetamol, waarvan ik ‘r dan 4×2 per keer mocht nemen. Ohja én ’n recept voor ’n doosje “Noscapine tabletten” tegen ’t hoesten. Want jah, zwanger hé, dan mag je verder nix. Joepie de poepie! Op de terugweg in de auto kreeg ik fijn nog zo’n hoestbui (toen had ik die tabletten nog niet) ik kon wel jánken, dacht dat ik door de grónd ging van de pijn!!!
Thuis ben ik zo goed en zo kwaad als ’t ging, op m’n bed gaan liggen maar heb, ná een vervangende huisarts en de verloskundige, uiteindelijk nog maar ’n x de afdeling Gyn gebeld, in de hoop dat zij wat voor me konden doen. Daar werd mij verzocht tóch nog ’n x naar ’t ziekenhuis te komen. En zo lag ik vanmiddag wéderom aan ’n CTG-scan… god knows why?!?!?! Tja, dat begrepen ze zélf ook niet zo goed… (de communicatie onderling láát nog al ’s te wensen over, blijkbaar) Ohja, er werd ook nog ff gekeken of ‘r al wat ontsluiting was, nou núl dus! Kortom, toen dát voorbij was, werd ik wéderom naar huis gestuurd met de mededeling “héél vervelend maar we kunnen nix voor u doen!”
AAAAAGHHHHH, GÉKMÁKEND!!! Ik lig hier nu op bed als ’n schaap op z’n rug. Kan me nauwelijks zelf keren en ben steeds als de dóód dat ik moet hoesten. Slapen gaat niet echt, omdat ik me niet kan draaien op de zij waar ik ’t liefst op lig. In bád ben ik wel al geweest maar ben bang dat, als ik ga zitten, dat ik dan niet meer overeind kom. Verder smeer ik me cóntinue in met rode Tijgerbalsem dat natuurlijk maar tijdelijk helpt. Kortom: ik voel me behóórlijk klote!!! Wanneer is dit EINDELIJK voorbij????
19 reacties »
RSS feed voor reacties op dit bericht.
TrackBack URL
Zoals Ien ook zegt, het klinkt alsof er iets niet goed op z’n plek zit ofzo. Misschien een goeie om naar de fysio te gaan? Ik heb anders ook geen idee, maar als je langer zo rond moet blijven lopen vrees ik dat je humeur niet beter wordt….
O wacht, ik bedenk me ineens dat er nog een nieuwe logje staat dat ik nog niet heb gelezen. Misschien ben je wel weer helemaal topfit en dan loop ik hier voor de kat z’n viool (wat heb jíj daar een nette draai aan weten te geven 😉 te sterkte wensen en mee te denken.
Reactie door Mimi op woensdag 4 februari 2009 om 16:00
Jezus wat een ellende. Kan me voorstellen dat je er helemaal onpasselijk van wordt! Wou dat ik de pijn wat van je kon overnemen, maar dat gaat helaas niet. Ik kan alleen maar aan je denken en hopen voor je dat het snel overgaat. Je loopt nu al zo onwijs lang te hoesten dat is niet meer normaal. Tja…………………hou je taai he!!!! Liefs Marjan
Reactie door Marjan op woensdag 4 februari 2009 om 10:06
Eh.
Ojee.
Nou.
Da’s wat je noemt puur klote.
Dat hoesten is natuurlijk ook om teringgek van te worden. Hebbik weinig huis tuin en keukenmiddeltjes tegen. Maarrrr … die zere rug. Lieuwe heeft in mijn buik m’n zwevende rib stukgetrapt (je begrijpt, geen zakgeld tot z’n 16e). Compleet zwarte plek en diep ademen deed al pijn. Daar heb ik de warme lamp van mijn ouders (zo’n ding uit de jaren 60) regelmatig opgezet en dat ontspande enorm. Check f of je ouders, schoonouders, oudere buren ofzo nog zoiets hebben. Helpt ook fijn op je rug en vooral het gevoel van warmte op je dikke blote lijf, gaf mij heel veel ontspanning (doet het ook heel goed in combinatie met een lekker half uurtje janken;))
Huphuphup, you go girl!
Reactie door Margreet op woensdag 4 februari 2009 om 9:51
Jeetje wat een pech heb jij. Het moest nou maar eens overgaan met dat hoesten. Ik duim heel hard voor je, dat je snel weer ‘gewoon’ kan leven en lekker kan slapen. Sterkte!!!
Reactie door Phine op woensdag 4 februari 2009 om 9:20
ach meid, wat naar!! hoop voor je dat het beter gaat, want dit is niets he>……
Reactie door Annemieke op woensdag 4 februari 2009 om 8:53
ow jakkes ook dat nog! Wat vervelend dat je zo van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Maar heeft je huisarts geen vervanger dan, wat raar dat ie dan niet bereikbaar is…
Ik help je hopen dat dit snel over gaat! Sterkte!
Reactie door tineke op woensdag 4 februari 2009 om 8:01
Cat ga eens naar de fysio, kun je zo heen zonder verwijsbrief. Of een osteophaat Waarschijnlijk moet er even iets terug worden gedrukt op zijn plek.
Ik vind dit niet goed klinken hoor…….zelf hernia (patiënt) dus ik weet er veel van.
Sterkte ermee
Ien
Reactie door Ien op dinsdag 3 februari 2009 om 23:25
Jeetje dit is niet echt een voorspoedige zwangerschap en je verlof begint dan ook niet zo happy!
Ik hoop dat er snel verbetering in komt en dat je lekker nog van de laatste weken zwangerschap kan genieten voordat de kleine meid er is.
Ik doe maar een gooi:maar kan Jonne niet uit logeren, zodat je daar een zorg minder om hebt?
Reactie door Marjolein op dinsdag 3 februari 2009 om 22:49
Zo balen dat je je zo klote voelt. Kan me voorstellen dat je het zo beu bent. Je kunt me altijd bellen als je stoom moet afblazen. Sterkte en ik blijf voor je hopen dat het beter gaat. Sterkte.
Reactie door Esjuh© op dinsdag 3 februari 2009 om 22:25
Wat ongelooflijk balen zeg. Ik hoop echt dat het snel allemaal wat soepeler gaat met jou en dat gehoest. Beterschap!
Reactie door Toaske op dinsdag 3 februari 2009 om 22:03
Ik kan ook niets anders dan jou beterschap en sterkte toewensen! Jammer dat we je niet even beter kunnen toveren! Ik hoop echt dat de pijn én de hoest heel snel zal afnemen en dat je toch nog even kunt genieten van de laatste weken van je zwangerschap! Nog even doorbijten en dan kun je lekker genieten van je mooie meisje!
Reactie door Marjan op dinsdag 3 februari 2009 om 21:54
Wat een klotezooi!! Hier zit je niet op te wachten, en dat niemand wat voor je kan betekenen, echt heel vervelend. Heb je al gedacht aan iets homeopatisch (ik verzin maar wat, maar wie weet…)? Ik dacht direct aan een gebroken rib, hebben ze daar wel naar gekeken? Oh, vast wel…dan ga ik je maar heel veel sterkte wensen en rustig blijven ademhalen OK??
Aagje
Reactie door Aagje op dinsdag 3 februari 2009 om 21:24
Gètsie zeg! Dat is wel echt waardeloos! Ik heb mn rib ook echt is gebroken door het hoesten, zééééér! Maar of dat jij daar wat aan heb! Ik hoop maar dat dat je niet à te lang zo meer hoeft te lopen/liggen! Blergh!!!!!
Reactie door Annemarie op dinsdag 3 februari 2009 om 21:22
Jeetje, dat klinkt heftig allemaal zeg! Wat een gedoe… Je bent het nu echt helemaal zat, dat is wel duidelijk. Je moet nog anderhalve maand tot de uitgerekende datum maar ik hoop echt voor jou dat jullie meisje het ook snel zat is. Hopelijk ben je na de bevalling dan van al die klachten af.
Reactie door Fee-Lunas mama op dinsdag 3 februari 2009 om 21:12
Houdt je taai. Ik hoop voor je je dat je een beetje rust vind en dat je klachten ‘one way-or the other’toch zullen afnemen of verdwijnen en je deze laatste weken van je zwangerschap toch nog een beetje weet te genieten. In de relax-stand jij! En hup een beetje!
Reactie door Caroline op dinsdag 3 februari 2009 om 21:06
Meid, meid… dat valt niet mee. Is 1 van je ribben niet gebroken of gekneusd?… Jaaaaaaaren geleden ben ik er door hard hoesten in geslaagd om twee van mijn ribben te breken, was echt superpijnlijk. Sterkte meid… ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt. Hug xx
Reactie door Lia op dinsdag 3 februari 2009 om 21:02
Ja, da’s inderdaad Kl*te ! en zeker als er niet echt wat aan te doen is…
Je hebt er niet zo heel veel aan , maar toch HEEL VEEL STERKTE.
en wanneer het eindelijk voorbij is ?hopelijk heeeel snel. Op zijn laatst als je dochter geboren wordt denk ik .
(DIT wilde je natuurlijk niet horen), maar nogmaals, met een beetje geluk ben je weer snel beter en kun je zonder
klachten lekker genieten van de laatste weekjes van je zwangerschap.
Groetjes en nogmaals : STERKTE!!!
Reactie door Tan op dinsdag 3 februari 2009 om 20:57
Oh, meisje toch…. Dat is echt behoorlijk kut ja! (ik doe lekker met je mee schelden)
Eigenlijk moet je nu geweldig gepamperd worden en dan vooral zonder klachten kunnen genieten van de laatste weken van je zwangerschap.
Woonden we maar wat dichter bij elkaar, maar dat hebben we wel vaker verzucht…
{{{{{{{{dikke cyberknuffel}}}}}}}}
Reactie door Cynthia op dinsdag 3 februari 2009 om 20:11
… Veel sterkte…..
(weet ook ff niks….)
warme kruiken enzo heb je vast al láng geprobeerd,
en kan me voorstellen dat je niet op vage raad zit te wachten van iemand die überhaupt nog nooit zwanger is gewéést en dus van niks weet.
zet ‘m op Cat!
Reactie door Saskia op dinsdag 3 februari 2009 om 20:08