Raar dagje vandaag. Veel telefonisch contact met collega S gehad. Eerst belt ze om te vertellen dat baas L haar heeft verzocht om donderdag toch maar weer te komen werken. In Amsterdam dus. Daar heeft S eigenlijk niet zoveel trek in. Wij hadden namelijk ook gevraagd of wij, zéker zo’n 1e dag samen konden komen. Vrijdag bijvoorbeeld. Dan zouden we ook kunnen carpoolen (je weet wel, kostenbesparend). Hier zou L bij ons nog op terugkomen. Daarnaast gaan Luca en haar dochter (want bij elkaar in de klas) morgen op schoolreisje, en die wil ze gaan uitzwaaien. In feite héél makkelijk als je dichtbij huis woont maar als je naar Amsterdam moet, moet je ’n stuk eerder van huis. S is iig van plan om vanavond naar de rechtswinkel in Schiedam te gaan, om met hén ’s uit te zoeken of dit zomaar kan en mag.

Zoals ik gisteren al had onderzocht, en wat vanavond dus ook weer door die rechtswinkel wordt bevestigd, hebben we geen poot om op te staan want in ’t contract staat, dat onze werkplek in eerste instantie gewoon in Vlaardingen is, maar, als de noodzaak zich voordoet, wij ook verplicht zijn om onze werkzaamheden elders te verrichten. Zelfs als dat dik 80 km verderop is. In dat zelfde contract staat ook dat wij reiskostenvergoeding krijgen als de reis meer dan 10 km vereist. Over de hoogte van die reiskostenvergoeding wordt dan weer met geen woord gerept.

Later op de dag spreek ik S. weer. L heeft haar wederom gebeld en gezegd dat ze niet meer hoeft te komen. Dat ze helemaal niet meer hoeven te komen, dat ze deze maand (uiteraard) krijgt uitbetaald plus een maand extra. En voor die maand hoeven we dus niet te werken. Klinkt goed. L zal mij ook nog bellen… kijken of ze dat voorstel ook aan mij doet.

En ja hoor, rond ’n uur of 9 word ik gebeld door L. Na wat primaire beleefdheidsprietpraat vraag ik haar waarom ze belt. Volgens haar zeggen zou ze sowieso doen. Okay, maar waarom dan? En dan komt het hoge woord eruit: ook aan mij doet ze ’t zelfde voorstel. Ik zeg haar dat ik dat in principe wel goed vind, maar dat ik wél duidelijk vermeld wil krijgen, dat ik zélf geen ontslag neem, omdat ik ánders geen aanspraak kan maken op een ww uitkering. Blijkbaar heeft ze op déze gevatheid niet gerekend. Ik was toch al met ’n mogelijke nieuwe werkgever bezig? Ja maar daar is nog verder nix over bekend. Maar okay, als ik dat in een mailtje schrijf, zal zij kijken wat ze voor me kan doen. Ik zeg haar dat dat voor mij een vereiste van de deal is. Haar verzoek is, dat ze dat mailtje wél morgenochtend vroeg kan ontvangen, zodat ze alles zo snel mogelijk kan afhandelen.

Als ik opgehangen heb, begint ’t bij mij te malen. Ja wácht ’s even… als ik daarmee akkoord ga, dan loop ik dus ’n maand salaris mis. Want gezien ’t feit dat wij de laatste 2 weken van augustus op vakantie gaan, zal geen bedrijf mij per 1 augustus in dienst nemen. Dus dat wordt op z’n vroegst 1 september. Als ik voor de maand augustus een ww uitkering moet aanvragen, dan ontvang ik maar 70% van mijn laatst verdiende salaris. Dat is dus 70% van mijn toch al niet riante part time salaris.

Ik bel L nog een keer op om haar dat voor te leggen. Dat ze wel met ’n royaal gebaar die ene maand kunnen meegeven maar dat ik dit eigenlijk niet zie zitten. Ze is verbaasd. Weer komt ze met de opmerking dat ik toch al bezig was met ’n potentiële nieuwe werkgever en weer vertel ik haar dat dat nog hélemaal niet zeker is en dat die al had al aangegeven om ’t contract op z’n vroegst per 1 september in te laten gaan. L is blijkbaar nogal overdonderd en gooit ’t op “mijn manier van brengen en de toon die ik aansla”. Ik denk jah, zó ken ik ‘r nog wel ’n paar! Ik probeer haar gewoon te laten zien dat het allemaal wel leuk lief en aardig is, maar dat hun royale gebaar ’n stúk minder royaal is, dan dat ze ’t doen voorkomen.

Daarnaast vertel ik haar ook dat ik dat mailtje ook niet zo vroeg kan versturen, omdat ik eerst wil gaan informeren bij het CWI of ik dit wel moet aannemen, of het wel verstandig is om hierop in te gaan. Dan vertelt ze me, dat ze ’t snel moet hebben omdat ze blijkbaar de salarissen van juni moet regelen en eigenlijk daarbij ook gelijk het salaris van juli wil storten, zodat alles dan is afgerond.

Jah ho wácht ’s even? Dus dat wil je ook nog ’s gelijk bij gaan storten? Dan moet ik toch véél meer belasting betalen? Aarzelend zegt ze dat dat niet zo is maar aan haar stem hoor ik, dat ze niet zeker is van haar zaak.

Als ik ophang bedenk ik me nóg iets: die 2 weken vakantie. Dat zijn dus mijn bij MAXTT verzamelde vakantiedagen! Daar is met geen woord over gerept. Kortom: als ik akkoord ga met dit voorstel om die ene maand salaris mee te krijgen, gooi ik mijn vakantiedagen, waar ik nog recht op heb, ook down the drain. Ik krijg dus eigenlijk maar een halve maand salaris mee!

U begrijpt wellicht dat het stoom mij zo langzamerhand uit de oren komt!

Wordt vervolgd!